FDA zarejestrowała gemtuzumab ozogamicyny do leczenia chorych na ostrą białaczkę szpikową
Autor: Marta Koblańska
Data: 20.10.2017
Źródło: FDA/KS
Amerykańska Agencja Żywności i Leków (Food and Drug Administration, FDA) zarejestrowała gemtuzumab ozogamicyny (Mylotarg) do leczenia pierwszej linii dorosłych chorych na CD33-pozytywną ostrą białaczkę szpikową (acute myeloid leukemia, AML) oraz dzieci w wieku 2 lat i starszych, chorych na nawrotową lub oporną na leczenie CD33-pozytywną AML. Około 90% chorych na AML wykazuje ekspresje CD33.
Rejestrację gemtuzumabu ozogamicyny oparto na wynikach wielu badań klinicznych, w tym AML-19, MyloFrance-1 i ALFA-0701.
W otwartym, randomizowanym badaniu klinicznym III fazy AML-19 porównano gemtuzumab ozogamicyny w monoterapii (n=118) z najlepszym leczeniem objawowym (best supportive care, BSC) (n=119) u starszych chorych, nietolerujących innych sposobów leczenia AML. W 1. dniu chorzy w ramieniu eksperymentalnym otrzymywali gemtuzumab ozogamicyny w monoterapii dawce 6 mg/m2, a następnie 8. dnia w dawce 3 mg/m2. U chorych bez progresji choroby kontynuowano leczenie gemtuzumabem ozogamicyny w dawce 2 mg/m2 co 4 tygodnie. Mediana przeżycia całkowitego (overall survival, OS) wyniosła 4,9 miesiąca w porównaniu z 3,6 miesiąca w grupie otrzymującej BSC (współczynnik ryzyka [hazard ratio, HR] 0,69 (95% CI, 0,53–0,90; 2-stronne p=0,005).
Do badania II fazy MyloFrance-1 włączono 57 chorych po pierwszym nawrocie AML, którym podawano gemtuzumab ozogamicyny w monoterapii w daniu 1., 4. i 7. w 3 mg/m2. Całkowity odsetek odpowiedzi (overall response rate, ORR) wyniósł 26% (15 chorych), a mediana przeżycia wolnego od nawrotu choroby 11,6 miesiąca.
W badaniu klinicznym III fazy ALFA-0701 analizowano stosowanie gemtuzumabu ozogamicyny u chorych z de novo rozpoznaną AML. Chorych przydzielano losowo w stosunku 1:1 do grupy otrzymującej sama chemioterapię (n=136) lub chemioterapię z gemtuzumabem ozogamicyny (n=135) w mniejszej, frakcjonowanej dawce wynoszącej 3 mg/m2 w 1., 4. i 7. dniu. Przeżycie wolne od zdarzeń u chorych otrzymujących gemtuzumab ozogamicyny wyniosło 17,3 miesiąca w porównaniu z 9,5 miesiąca u chorych otrzymujących samą chemioterapię (HR, 0,56; 95% CI, 0,42–0,76).
W 2000 roku Mylotarg zarejestrowano w przyspieszonej procedurze do leczenia chorych z pierwszym nawrotem CD33-pozytywnej AML. Producent wycofał jednak lek z rynku po zakończenia potwierdzającego badania klinicznego, w którym nie potwierdzono korzyści klinicznych ze stosowania leku, natomiast wykazano sygnały dotyczące bezpieczeństwa, głównie znacznej liczby chorych, którzy zmarli we wczesnym okresie badania. Nowa rejestracja opiera się na zmniejszonej dawce oraz zmienionym schemacie podawania leku w porównaniu z wcześniejszą rejestracją.
Najczęstsze działania niepożądane związane z leczeniem gemtuzumabem ozogamicyny obejmowały zaparcia, zwiększone wartości parametrów czynności wątroby, ból głowy, krwawienia, zakażenia, nudności, neutropenię, gorączkę, wysypkę, zapalenie jamy ustnej, małopłytkowość i wymioty. Ciężkie działania niepożądane obejmowały chorobę wenookluzyjną wątroby (hepatic veno-occlusive disease, HVOD), zakażenia, reakcje związane z wlewem, uszkodzenie wątroby, zmniejszenie liczby krwinek oraz ciężkie krwawienia.
Zaleca się, aby kobiety ciężarne i karmiące piersią nie stosowały leku, w związku z ryzykiem uszkodzenia płodu lub dziecka.
FDA zobowiązała producenta leku do umieszczenia specjalnego ostrzeżenia w ramce, dotyczącego możliwości występowania choroby wenookluzyjnej wątroby, którą rozpoznano u 5% chorych otrzymujących gemtuzumab ozogamicyny w monoterapii lub w skojarzeniu z chemioterapią.
W otwartym, randomizowanym badaniu klinicznym III fazy AML-19 porównano gemtuzumab ozogamicyny w monoterapii (n=118) z najlepszym leczeniem objawowym (best supportive care, BSC) (n=119) u starszych chorych, nietolerujących innych sposobów leczenia AML. W 1. dniu chorzy w ramieniu eksperymentalnym otrzymywali gemtuzumab ozogamicyny w monoterapii dawce 6 mg/m2, a następnie 8. dnia w dawce 3 mg/m2. U chorych bez progresji choroby kontynuowano leczenie gemtuzumabem ozogamicyny w dawce 2 mg/m2 co 4 tygodnie. Mediana przeżycia całkowitego (overall survival, OS) wyniosła 4,9 miesiąca w porównaniu z 3,6 miesiąca w grupie otrzymującej BSC (współczynnik ryzyka [hazard ratio, HR] 0,69 (95% CI, 0,53–0,90; 2-stronne p=0,005).
Do badania II fazy MyloFrance-1 włączono 57 chorych po pierwszym nawrocie AML, którym podawano gemtuzumab ozogamicyny w monoterapii w daniu 1., 4. i 7. w 3 mg/m2. Całkowity odsetek odpowiedzi (overall response rate, ORR) wyniósł 26% (15 chorych), a mediana przeżycia wolnego od nawrotu choroby 11,6 miesiąca.
W badaniu klinicznym III fazy ALFA-0701 analizowano stosowanie gemtuzumabu ozogamicyny u chorych z de novo rozpoznaną AML. Chorych przydzielano losowo w stosunku 1:1 do grupy otrzymującej sama chemioterapię (n=136) lub chemioterapię z gemtuzumabem ozogamicyny (n=135) w mniejszej, frakcjonowanej dawce wynoszącej 3 mg/m2 w 1., 4. i 7. dniu. Przeżycie wolne od zdarzeń u chorych otrzymujących gemtuzumab ozogamicyny wyniosło 17,3 miesiąca w porównaniu z 9,5 miesiąca u chorych otrzymujących samą chemioterapię (HR, 0,56; 95% CI, 0,42–0,76).
W 2000 roku Mylotarg zarejestrowano w przyspieszonej procedurze do leczenia chorych z pierwszym nawrotem CD33-pozytywnej AML. Producent wycofał jednak lek z rynku po zakończenia potwierdzającego badania klinicznego, w którym nie potwierdzono korzyści klinicznych ze stosowania leku, natomiast wykazano sygnały dotyczące bezpieczeństwa, głównie znacznej liczby chorych, którzy zmarli we wczesnym okresie badania. Nowa rejestracja opiera się na zmniejszonej dawce oraz zmienionym schemacie podawania leku w porównaniu z wcześniejszą rejestracją.
Najczęstsze działania niepożądane związane z leczeniem gemtuzumabem ozogamicyny obejmowały zaparcia, zwiększone wartości parametrów czynności wątroby, ból głowy, krwawienia, zakażenia, nudności, neutropenię, gorączkę, wysypkę, zapalenie jamy ustnej, małopłytkowość i wymioty. Ciężkie działania niepożądane obejmowały chorobę wenookluzyjną wątroby (hepatic veno-occlusive disease, HVOD), zakażenia, reakcje związane z wlewem, uszkodzenie wątroby, zmniejszenie liczby krwinek oraz ciężkie krwawienia.
Zaleca się, aby kobiety ciężarne i karmiące piersią nie stosowały leku, w związku z ryzykiem uszkodzenia płodu lub dziecka.
FDA zobowiązała producenta leku do umieszczenia specjalnego ostrzeżenia w ramce, dotyczącego możliwości występowania choroby wenookluzyjnej wątroby, którą rozpoznano u 5% chorych otrzymujących gemtuzumab ozogamicyny w monoterapii lub w skojarzeniu z chemioterapią.
