Jaki schemat chemioterapii adjuwantowej przynosi najwięcej korzyści pacjentom?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 21.09.2015
Źródło: J Clin Oncol. 2015 Aug 31. pii: JCO.2015.60.9107. Capecitabine Plus Oxaliplatin Compared With Fluorouracil/Folinic Acid As Adjuvant Therapy for Stage III Colon Cancer: Final Results of the NO16968 Randomized Controlled Phase III Trial. Schmoll HJ, Tabern
Kapecytabina z oksaliplatyną czy raczej leukoworyna z fluorouracylem w zaawansowanym raku jelita grubego.
Journal of Clinical Oncology prezentuje wyniki próby klinicznej III fazy, w której porównywano wyniki otrzymywane po zastosowaniu adjuwantowej chemioterapii z wykorzystaniem kapecytabiny z oksaliplatyną (XELOX) lub leukoworyny z fluorouracylem (FU/FA) u pacjentów z zaawansowanym, operacyjnym rakiem jelita grubego.
Po operacji pacjenci uczestniczący w badaniu byli w randomizowany sposób przypisywani do grupy otrzymującej chemioterapię wg schematu XELOX lub FU/FA przez 6 miesięcy. W pierwszej grupie brało udział 944 pacjentów, w drugiej zaś 942. Odsetek pacjentów osiągających 7-letni DFS (disease-free survival) wynosił odpowiednio 63% oraz 56% (hazard ratio [HR], 0,80; 95% CI, 0,69 do 0,93; P = 0,004). Przeżycie całkowite w ciągu 7 lat wynosiło natomiast 73% oraz 67% ((HR, 0,83; 95% CI, 0,70 do 0,99; P = 0,04). W sumie 68% osób leczonych wg schematu XELOX i 77% pacjentów z grupy FU/FA, którzy doświadczyli nawrotu choroby albo u których rozwinął się kolejny nowotwór jelita grubego było leczonych z powodu przerzutów. U części pacjentów (n=498, w tym 242 z grupy XELOX oraz 256 FU/FA) wykonano analizy biomarkerów, które wykazały, że niski poziom ekspresji dehydrogenazy dihydropirymidyny (DPYD) może być czynnikiem predykcyjnym dla skuteczności chemioterapii XELOX (DFS HR 2,45 95% CI, 1,55 do 3,86; P < 0,001; oraz OS HR 2,75 (95% CI, 1,65 do 4,59; P <0,.001 dla wysokiego vs niskiego poziomu ekspresji DPYD). Podobnego związku nie wykazano jednak w odniesieniu do chemioterapii 5-fluorouracylem i leukoworyną.
Wydaje się więc, że chemioterapia wg schematu XELOX wydłużała przeżycie całkowite pacjentów w porównaniu do FU/FA u pacjentów z operacyjnym rakiem jelita grubego w st. III. Autorzy badania sugerują, że powinna być ona standardową adjuwantową metodą leczenia u osób z tą chorobą.
Po operacji pacjenci uczestniczący w badaniu byli w randomizowany sposób przypisywani do grupy otrzymującej chemioterapię wg schematu XELOX lub FU/FA przez 6 miesięcy. W pierwszej grupie brało udział 944 pacjentów, w drugiej zaś 942. Odsetek pacjentów osiągających 7-letni DFS (disease-free survival) wynosił odpowiednio 63% oraz 56% (hazard ratio [HR], 0,80; 95% CI, 0,69 do 0,93; P = 0,004). Przeżycie całkowite w ciągu 7 lat wynosiło natomiast 73% oraz 67% ((HR, 0,83; 95% CI, 0,70 do 0,99; P = 0,04). W sumie 68% osób leczonych wg schematu XELOX i 77% pacjentów z grupy FU/FA, którzy doświadczyli nawrotu choroby albo u których rozwinął się kolejny nowotwór jelita grubego było leczonych z powodu przerzutów. U części pacjentów (n=498, w tym 242 z grupy XELOX oraz 256 FU/FA) wykonano analizy biomarkerów, które wykazały, że niski poziom ekspresji dehydrogenazy dihydropirymidyny (DPYD) może być czynnikiem predykcyjnym dla skuteczności chemioterapii XELOX (DFS HR 2,45 95% CI, 1,55 do 3,86; P < 0,001; oraz OS HR 2,75 (95% CI, 1,65 do 4,59; P <0,.001 dla wysokiego vs niskiego poziomu ekspresji DPYD). Podobnego związku nie wykazano jednak w odniesieniu do chemioterapii 5-fluorouracylem i leukoworyną.
Wydaje się więc, że chemioterapia wg schematu XELOX wydłużała przeżycie całkowite pacjentów w porównaniu do FU/FA u pacjentów z operacyjnym rakiem jelita grubego w st. III. Autorzy badania sugerują, że powinna być ona standardową adjuwantową metodą leczenia u osób z tą chorobą.