Kardiotoksyczność trastuzumabu w codziennej praktyce klinicznej u kobiet chorych na raka piersi
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 09.09.2012
Źródło: Bowles EJA, Wellman R, Fegielson HS et al. Risk of Heart Failure in Breast Cancer Patients After Anthracycline and Trastuzumab Treatment: A Retrospective Cohort Study. J Natl Cancer Inst. 2012 Sep 5;104(17):1293-305.
W Journal of National Cancer Institute opublikowano wyniki retrospektywnego badania populacyjnego przeprowadzonego u 12 500 kobiet chorych na raka piersi, u których zastosowano, bądź nie leczenie uzupełniające i oceniono odsetek wystąpienia kardiotoksyczności.
W badaniu poddano analizie kobiety, które leczone były w USA w ośmiu różnych ośrodkach onkologicznych w latach 1999-2007. Spośród 12 500 chorych poddanych leczeniu chirurgicznemu z powodu inwazyjnego raka piersi u 29,6% zastosowano leczenie uzupełniające schematem chemioterapii zawierającym antracyklinę, 0,9% otrzymało trastuzumab w monoterapii, 3,5% antracyklinę z trastuzumabem, 19,5% inny schemat chemioterapii (nie zawierający antracykliny), natomiast 46,5% chorych nie otrzymało uzupełniającej chemioterapii. Celem badania było określenie w codziennej praktyce klinicznej częstości wystąpienia niewydolności serca/kardiomiopatii u kobiet otrzymujących leczenie uzupełniające zawierające antracyklinę i trastuzumab.
Częstość wystąpienia niewydolności serca lub kardiomiopatii u wszystkich chorych otrzymujących chemioterapię wynosiła 1,2%. Natomiast u chorych otrzymujących schemat zawierający antracykline z trastuzumabem częstość wystąpienia kardiotoksyczności po roku obserwacji wynosiło 6,2% a po 5-letniej obserwacji wzrastało do 20,1%.
Mediana wieku kobiet biorących udział w badaniu wynosiła 60 lat (22-99 lat). Większość kobiet powyżej 65 roku życia nie otrzymywała chemioterapii, natomiast spośród tych kobiet, które otrzymały były to często schematy nie zawierające antracykliny i trastuzumabu.
Ryzyko wystąpienia niewydolności serca lub kardiomiopatii u kobiet otrzymujących trastuzumab w monoterapii i antracyklinę razem z trastuzumabem było odpowiednio 4-krotnie [HR= 4.12, 95%CI=1.11-1.76] i 7-krotnie [HR=7.19, 95%CI=1.25-1.77] wyższe niż u kobiet nie leczonych chemioterapią. Ryzyko wystąpienia kardiotoksyczności było wyższe u kobiet otrzymujących chemioterapię zawierającą antracyklinę w porównaniu do chorych nie otrzymujących leczenia cytostatykami [HR=1.40, 95%CI=1.11-1.76]. Natomiast ryzyko było zbliżone u kobiet otrzymujących antracyklinę lub inny schemat chemioterapii [HR=1.49, 95%CI=1.25-1.77).
Dane pochodzące z badań klinicznych wykazały, że u 2% kobiet chorych na raka piersi leczonych antracyklinami dochodzi do wystąpienia niewydolności serca, natomiast jeśli zastosuje się antracyklinę z trastuzumabem w/w powikłanie występuje u 4% badanych. Autorzy podkreślają, że rozbieżność pomiędzy wynikami pochodzącymi z badań klinicznych a przytoczonymi w powyższym badaniu populacyjnym wynika z faktu, że do badań klinicznych nie kwalifikowano kobiet powyżej 70 roku życia oraz z istotnym wywiadem internistycznym.
Częstość wystąpienia niewydolności serca lub kardiomiopatii u wszystkich chorych otrzymujących chemioterapię wynosiła 1,2%. Natomiast u chorych otrzymujących schemat zawierający antracykline z trastuzumabem częstość wystąpienia kardiotoksyczności po roku obserwacji wynosiło 6,2% a po 5-letniej obserwacji wzrastało do 20,1%.
Mediana wieku kobiet biorących udział w badaniu wynosiła 60 lat (22-99 lat). Większość kobiet powyżej 65 roku życia nie otrzymywała chemioterapii, natomiast spośród tych kobiet, które otrzymały były to często schematy nie zawierające antracykliny i trastuzumabu.
Ryzyko wystąpienia niewydolności serca lub kardiomiopatii u kobiet otrzymujących trastuzumab w monoterapii i antracyklinę razem z trastuzumabem było odpowiednio 4-krotnie [HR= 4.12, 95%CI=1.11-1.76] i 7-krotnie [HR=7.19, 95%CI=1.25-1.77] wyższe niż u kobiet nie leczonych chemioterapią. Ryzyko wystąpienia kardiotoksyczności było wyższe u kobiet otrzymujących chemioterapię zawierającą antracyklinę w porównaniu do chorych nie otrzymujących leczenia cytostatykami [HR=1.40, 95%CI=1.11-1.76]. Natomiast ryzyko było zbliżone u kobiet otrzymujących antracyklinę lub inny schemat chemioterapii [HR=1.49, 95%CI=1.25-1.77).
Dane pochodzące z badań klinicznych wykazały, że u 2% kobiet chorych na raka piersi leczonych antracyklinami dochodzi do wystąpienia niewydolności serca, natomiast jeśli zastosuje się antracyklinę z trastuzumabem w/w powikłanie występuje u 4% badanych. Autorzy podkreślają, że rozbieżność pomiędzy wynikami pochodzącymi z badań klinicznych a przytoczonymi w powyższym badaniu populacyjnym wynika z faktu, że do badań klinicznych nie kwalifikowano kobiet powyżej 70 roku życia oraz z istotnym wywiadem internistycznym.
