Moksyfloksacyna skuteczna w leczeniu gorączki neutropenicznej
Autor: Dr Mackiewicz
Data: 24.03.2013
Źródło: Winfried V. Kern i wsp. Oral Antibiotics for Fever in Low-Risk Neutropenic Patients With Cancer: A Double-Blind, Randomized, Multicenter Trial Comparing Single Daily Moxifloxacin With Twice Daily Ciprofloxacin Plus Amoxicillin/Clavulanic Acid Combination
W Journal of Clinical Oncology opublikowano wyniki randomizowanego, wieloośrodkowego badania, w którym oceniano skuteczność doustnej antybiotykoterapii moksyfloksacyną w porównaniu do cyprofloksacyny i amoksycyliny z kwasem klawulanowym u chorych z rozpoznaną gorączką neutropeniczną.
Do badania zakwalifikowano 333 chorych na nowotwór złośliwy (51% stanowiły nowotwory hematologiczne głównie chłoniaki) z rozpoznaną gorączką neutropeniczną niskiego ryzyka ocenionego na podstawie skali MASCC (Multinational Association for Supportive Care in Cancer) - > 20 punktów (43% chorych: 21-23 pkt.; 57%: 24-26 pkt.). U zakwalifikowanych chorych przed włączeniem do badania dozwolona była ≤1 dawka dożylnego/doustnego antybiotyku o szerokim spektrum działania (zastosowana u 27% chorych). Po obserwacji trwającej przynajmniej 3 godziny i stwierdzeniu dobrej tolerancji leczenia przy braku pogorszenia stanu ogólnego i braku chorób towarzyszących wymagających hospitalizacji chorzy mogli być wypisani do domu celem kontynuacji antybiotykoterapii w domu.
W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali moksyfloksacynę w dawce 400 mg p.o. raz dziennie, w drugim cyprofloksacynę w dawce 750 mg p.o. i amoksycylinę z kwasem klawulanowym w dawce 1000 mg p.o. podawanych 2 razy dziennie. Terapię stosowano do czasu całkowitego ustąpienia objawów infekcji (minimalny czas antybiotykoterapii – 5 dni). Możliwe było skrócenie czasu antybiotykoterapii do 3 dni pod warunkiem bardzo dobrej reakcji na leczenie, braku wcześniejszego udokumentowania infekcji i braku gorączki przez 2 kolejne dni oraz braku neutropenii. U 41% badanych udało się potwierdzić mikrobiologicznie lub klinicznie obecność infekcji. Dodatni posiew krwi stwierdzono u 12% chorych.
Leczenie okazało się skuteczne u 80% chorych leczonych moksyfloksacyną oraz 82% stosujących cyprofloksacynę i amoksycylinę z kwasem klawulanowym. Ustąpienie gorączki w 2 dniu terapii zaraportowano u ponad 50% badanych w obu grupach. Czas trwania antybiotykoterapii był taki sam w obu grupach i wynosił 7 dni.
Jednak przyczyny niepowodzenia terapii były odmienne w obu grupach. U chorych leczonych moksyfloksacyną spowodowane było przetrwała bakteriemią i/lub opornością na antybiotyk stwierdzoną in vitro (10 vs 2 chorych). Natomiast w ramieniu leczonym cyprofloksacyną i amoksycyliną z kwasem klawulanowym częściej przerywano leczenie z powodu działań niepożądanych (10 vs 4 chorych), którymi były najczęściej zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Z powodu powikłań gorączki neutropenicznej 3 chorych zmarło. W 30 dniu od rozpoczęcia udziału w badaniu nie zaobserwowano różnicy w zakresie całkowitego przeżycia chorych (99%).
Ponad 50% chorych w obu grupach otrzymywało leczenia w warunkach ambulatoryjnych (głównym powodem dla którego chorych zostali pozostawieni w szpitalu były przyczyny niemedyczne). 5% chorych zostało ponownie przyjętych do szpitala celem kontynuacji leczenia w warunkach hospitalizacji.
Ogólnie leczenia moksyfloksacyną jest równie skuteczne i bezpieczne co amoksycylina z kwasem klawulanowym i może być prowadzona w warunkach ambulatoryjnych u chorych z rozpoznaną gorączką neutropeniczną o niskim ryzyku określonym na podstawie skali MASCC.
W jednym ramieniu badania chorzy otrzymywali moksyfloksacynę w dawce 400 mg p.o. raz dziennie, w drugim cyprofloksacynę w dawce 750 mg p.o. i amoksycylinę z kwasem klawulanowym w dawce 1000 mg p.o. podawanych 2 razy dziennie. Terapię stosowano do czasu całkowitego ustąpienia objawów infekcji (minimalny czas antybiotykoterapii – 5 dni). Możliwe było skrócenie czasu antybiotykoterapii do 3 dni pod warunkiem bardzo dobrej reakcji na leczenie, braku wcześniejszego udokumentowania infekcji i braku gorączki przez 2 kolejne dni oraz braku neutropenii. U 41% badanych udało się potwierdzić mikrobiologicznie lub klinicznie obecność infekcji. Dodatni posiew krwi stwierdzono u 12% chorych.
Leczenie okazało się skuteczne u 80% chorych leczonych moksyfloksacyną oraz 82% stosujących cyprofloksacynę i amoksycylinę z kwasem klawulanowym. Ustąpienie gorączki w 2 dniu terapii zaraportowano u ponad 50% badanych w obu grupach. Czas trwania antybiotykoterapii był taki sam w obu grupach i wynosił 7 dni.
Jednak przyczyny niepowodzenia terapii były odmienne w obu grupach. U chorych leczonych moksyfloksacyną spowodowane było przetrwała bakteriemią i/lub opornością na antybiotyk stwierdzoną in vitro (10 vs 2 chorych). Natomiast w ramieniu leczonym cyprofloksacyną i amoksycyliną z kwasem klawulanowym częściej przerywano leczenie z powodu działań niepożądanych (10 vs 4 chorych), którymi były najczęściej zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Z powodu powikłań gorączki neutropenicznej 3 chorych zmarło. W 30 dniu od rozpoczęcia udziału w badaniu nie zaobserwowano różnicy w zakresie całkowitego przeżycia chorych (99%).
Ponad 50% chorych w obu grupach otrzymywało leczenia w warunkach ambulatoryjnych (głównym powodem dla którego chorych zostali pozostawieni w szpitalu były przyczyny niemedyczne). 5% chorych zostało ponownie przyjętych do szpitala celem kontynuacji leczenia w warunkach hospitalizacji.
Ogólnie leczenia moksyfloksacyną jest równie skuteczne i bezpieczne co amoksycylina z kwasem klawulanowym i może być prowadzona w warunkach ambulatoryjnych u chorych z rozpoznaną gorączką neutropeniczną o niskim ryzyku określonym na podstawie skali MASCC.
