Odpowiedź nowotworów urotelialnych na chemioterapię neoadjuwantową
Autor: Marta Koblańska
Data: 31.08.2017
Źródło: Cancer/KS
Opublikowane na stronie internetowej Cancer wyniki najnowszego badania pokazują, że odpowiedź raków urotelialnych na chemioterapię neoadjuwantową jest różna, w zależności od podtypu. Największą korzyść odnieśli chorzy z guzami neuroendokrynnymi, z ogniskami nowotworu poza prostatą (non–organ-confined) w czasie wykonywania radykalnej cystektomii. Była to też jedyna podgrupa chorych, w której odnotowano korzyści w zakresie przeżycia całkowitego.
W badaniu oceniano wpływ terapii neoadjuwantowej na różne podtypy nowotworów w oparciu o dane z National Cancer Data Base. Analizą objęto łącznie 2018 chorych podzielonych na 6 kategorii, w zależności od wyniku badania histologicznego: nowotwory o różnicowaniu mikrobrodawkowym (mikropapilarnym) (154 chorych); o różnicowaniu mięsakowatym (304 chorych); rak płaskokomórkowy (810 chorych); gruczolakorak (357 chorych); guzy neuroendokrynne (269 chorych); oraz nowotwory o innej histologii (124 chorych). Łącznie 369 chorych otrzymało chemioterapię neoadjuwantową przed radykalną cystektomią, natomiast pozostałych 1649 poddano jedynie cystektomii.
W analizie wieloczynnikowej w czterech spośród 6 podtypów histologicznych wykazano zmniejszenie ryzyka obecności ognisk nowotworu poza prostatą w trakcie radykalnej cystektomii po neoadjuwantowej chemioterapii. Największy efekt stwierdzono u chorych z guzami neuroendokrynnymi z ilorazem szans (odds ratio, OR) wynoszącym 0,16 (95% CI, 0,08–0,32; p <0,001), następnie u chorych z gruczolakorakiem z OR 0,24 (95% CI, 0,06–0,91; p=0,035), guzami mikrobrodawkowymi z OR 0,30 (95% CI, 0,10–0,95; p=0,041) i nowotworami mięsakowatymi z OR 0,40 (95% CI, 0,17–0,94; p=0,035). W grupie chorych z rakiem płaskonabłonkowym (OR, 0,74; 95% CI, 0,36–1,55; p=0,4) oraz z guzami o innej histologii (OR, 0,64; 95% CI, 0,15–2,78; p=0,5) nie wykazano korzyści z chemioterapii neoadjuwantowej.
Niestety, u większości chorych korzyści w zakresie ograniczenia rozsiewu choroby poza prostatę nie przenoszą się na korzyści związane z przeżyciem. Wyjątek stanowi grupa chorych z guzami
neuroendokrynnymi, u których mediana przeżycia całkowitego wyniosła 17,3 miesiąca u chorych poddanych jedynie radykalnej cystektomii i 34,7 miesiąca u chorych z chemioterapią neoadjuwantową, ze współczynnikiem ryzyka (hazard ratio, HR) wynoszącym 0,49 (95% CI, 0,33–0,74; p=0,001). We wszystkich pozostałych podgrupach mediana przeżycia całkowitego była numerycznie dłuższa u chorych z chemioterapią neoadjuwantową (z wyjątkiem innych histologii), jednak w żadnej różnica nie osiągnęła istotności statystycznej.
Autorzy zwrócili uwagę na retrospektywny charakter analizy, nakazujący ostrożność w interpretacji wyników. Niemniej jednak wydaje się, że dostosowanie leczenia w zależności od podtypu histologicznego wydaje sie właściwym podejściem terapeutycznym.
W analizie wieloczynnikowej w czterech spośród 6 podtypów histologicznych wykazano zmniejszenie ryzyka obecności ognisk nowotworu poza prostatą w trakcie radykalnej cystektomii po neoadjuwantowej chemioterapii. Największy efekt stwierdzono u chorych z guzami neuroendokrynnymi z ilorazem szans (odds ratio, OR) wynoszącym 0,16 (95% CI, 0,08–0,32; p <0,001), następnie u chorych z gruczolakorakiem z OR 0,24 (95% CI, 0,06–0,91; p=0,035), guzami mikrobrodawkowymi z OR 0,30 (95% CI, 0,10–0,95; p=0,041) i nowotworami mięsakowatymi z OR 0,40 (95% CI, 0,17–0,94; p=0,035). W grupie chorych z rakiem płaskonabłonkowym (OR, 0,74; 95% CI, 0,36–1,55; p=0,4) oraz z guzami o innej histologii (OR, 0,64; 95% CI, 0,15–2,78; p=0,5) nie wykazano korzyści z chemioterapii neoadjuwantowej.
Niestety, u większości chorych korzyści w zakresie ograniczenia rozsiewu choroby poza prostatę nie przenoszą się na korzyści związane z przeżyciem. Wyjątek stanowi grupa chorych z guzami
neuroendokrynnymi, u których mediana przeżycia całkowitego wyniosła 17,3 miesiąca u chorych poddanych jedynie radykalnej cystektomii i 34,7 miesiąca u chorych z chemioterapią neoadjuwantową, ze współczynnikiem ryzyka (hazard ratio, HR) wynoszącym 0,49 (95% CI, 0,33–0,74; p=0,001). We wszystkich pozostałych podgrupach mediana przeżycia całkowitego była numerycznie dłuższa u chorych z chemioterapią neoadjuwantową (z wyjątkiem innych histologii), jednak w żadnej różnica nie osiągnęła istotności statystycznej.
Autorzy zwrócili uwagę na retrospektywny charakter analizy, nakazujący ostrożność w interpretacji wyników. Niemniej jednak wydaje się, że dostosowanie leczenia w zależności od podtypu histologicznego wydaje sie właściwym podejściem terapeutycznym.
