Powołanie Federacji Wielospecjalistycznych Centrów Onkologicznych
Autor: Andrzej Kordas
Data: 16.09.2015
Źródło: KG, mat.press
10 września br. zarejestrowana została w Krajowym Rejestrze Sądowym, utworzona w czerwcu tego roku Federacja Wielospecjalistycznych Centrów Onkologicznych. Zrzesza wszystkie regionalne publiczne ośrodki onkologiczne, Centrum Onkologii – Instytut im. Marii Skłodowskiej – Curie oraz Instytut Hematologii i Transfuzjologii.
Prezesem Federacji Wielospecjalistycznych Centrów Onkologicznych został wybrany prof. Krzysztof Warzocha – dyrektor Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej – Curie oraz Instytutu Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie.
Federacja jest organizacją pracodawców w rozumieniu Ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców. Powstała w celu podjęcia wspólnych działań, przez przedstawicieli ośrodków onkologicznych skupionych w Federacji, na rzecz rozwoju lecznictwa onkologicznego w Polsce, oddziaływania na kształtowanie ustawodawstwa wspierającego naukę w dziedzinie onkologii, działania na rzecz podniesienia poziomu świadczenia usług w zakresie ochrony zdrowia.
Członkowie Federacji będą wspólnie działać w obszarze ochrony praw i reprezentowania interesów zrzeszonych centrów onkologicznych wobec związków zawodowych, pracowników, organów władzy publicznej, rokowań z Narodowym Funduszem Zdrowia i resortem zdrowia. Zrzeszenie najważniejszych centrów onkologicznych w Polsce w jednej Federacji, pozwoli również jej członkom na aktywny udział w procesie stanowienia prawa dotyczącego ochrony zdrowia - doradztwo i opiniowanie tworzonych rozwiązań zwłaszcza w zakresie onkologii.
Idea połączenia zrodziła się w latach 30. ub. wieku. Jej gorącym orędownikiem był Franciszek Łukaszczyk, pierwszy dyrektor Instytutu Radowego w Warszawie, który powstał z inicjatywy Marii Skłodowskiej-Curie, jako dar narodowy dla wielkiej uczonej. Łukaszczyk był zwolennikiem tworzenia w Polsce wyłącznie pełnoprofilowych ośrodków walki z rakiem, które mogły zapewnić opiekę na właściwym poziomie – i ich ścisłej współpracy. Plany te kontynuował po wojnie prof. Tadeusz Koszarowski, doprowadzając do powstania krajowej „sieci onkologicznej” – regionalnych centrów onkologii, z Instytutem Onkologii jako placówką koordynującą. Schemat ten uznano za modelowy w skali światowej, a pełnoprofilowe (tzw. „komprehensywne”) centra onkologii za optymalny model rozpoznawania, leczenia i prowadzenia badań naukowych w zakresie onkologii.
Federacja jest organizacją pracodawców w rozumieniu Ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców. Powstała w celu podjęcia wspólnych działań, przez przedstawicieli ośrodków onkologicznych skupionych w Federacji, na rzecz rozwoju lecznictwa onkologicznego w Polsce, oddziaływania na kształtowanie ustawodawstwa wspierającego naukę w dziedzinie onkologii, działania na rzecz podniesienia poziomu świadczenia usług w zakresie ochrony zdrowia.
Członkowie Federacji będą wspólnie działać w obszarze ochrony praw i reprezentowania interesów zrzeszonych centrów onkologicznych wobec związków zawodowych, pracowników, organów władzy publicznej, rokowań z Narodowym Funduszem Zdrowia i resortem zdrowia. Zrzeszenie najważniejszych centrów onkologicznych w Polsce w jednej Federacji, pozwoli również jej członkom na aktywny udział w procesie stanowienia prawa dotyczącego ochrony zdrowia - doradztwo i opiniowanie tworzonych rozwiązań zwłaszcza w zakresie onkologii.
Idea połączenia zrodziła się w latach 30. ub. wieku. Jej gorącym orędownikiem był Franciszek Łukaszczyk, pierwszy dyrektor Instytutu Radowego w Warszawie, który powstał z inicjatywy Marii Skłodowskiej-Curie, jako dar narodowy dla wielkiej uczonej. Łukaszczyk był zwolennikiem tworzenia w Polsce wyłącznie pełnoprofilowych ośrodków walki z rakiem, które mogły zapewnić opiekę na właściwym poziomie – i ich ścisłej współpracy. Plany te kontynuował po wojnie prof. Tadeusz Koszarowski, doprowadzając do powstania krajowej „sieci onkologicznej” – regionalnych centrów onkologii, z Instytutem Onkologii jako placówką koordynującą. Schemat ten uznano za modelowy w skali światowej, a pełnoprofilowe (tzw. „komprehensywne”) centra onkologii za optymalny model rozpoznawania, leczenia i prowadzenia badań naukowych w zakresie onkologii.
