Rak jajnika u kobiet - czy dołączenie bewacyzumabu do chemioterapii pomoże pacjentkom?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 11.09.2015
Źródło: DOI: http://dx.doi.org/10.1016/S1470-2045(15)00086-8 | Standard chemotherapy with or without bevacizumab for women with newly diagnosed ovarian cancer (ICON7): overall survival results of a phase 3 randomised trial
Opublikowano wyniki badania ICON-7 dotyczące całkowitego przeżycia pacjentek z rakiem jajnika.
W badaniu ICON-7 wcześniej już wskazywano na wydłużenie czasu wolnego od progresji u kobiet z rakiem jajnika w przypadku dołączenia bewacyzumabu do standardowej chemioterapii. Obecnie, na łamach Lancet Oncology prezentowane są finalne wyniki dotyczące całkowitego przeżycia pacjentek.
ICON-7 to międzynarodowa próba kliniczna 3 fazy, prowadzona wg schematu open-label. Uczestniczyły w niej aż 263 ośrodki w 11 krajach Europy, Kanady oraz Australii i Nowej Zelandii. Do badania mogły być kwalifikowane kobiety z noworozpoznanym rakiem jajnika. Pacjentki w randomizowany sposób były przypisywane do grupy otrzymującej samą standardową chemioterapię (6 3-tygodniowych cykli karboplatyny z paklitakselem) albo do grupy otrzymującej dodatkowo jeszcze bewacyzumab (7,5mg/kg m.c. co 3 tygodnie) kontynuowany do 12 kolejnych cykli terapii podtrzymującej. Łącznie, między grudniem 2006 a lutym 2009 do badania zakwalifikowano 1528 kobiet, po 764 osoby w każdej grupie. Okres follow-up średnio wynosił 48,9m. przy końcu próby w marcu 2013. Niestety, okazało się, że dołączenie bewacyzumabu do standardowej chemioterapii nie przekłada się na dłuższe całkowite przeżycie pacjentek (44,6m. w grupie pierwszej vs 45,5m. w drugiej). Natomiast, we wcześniej zdefiniowanej grupie osób z gorszym rokowaniem wyjściowym (n=502) okazało się, że bewacyzumab nieco wydłużał przeżycie pacjentek (34,5 m. [95% CI 32,0–37,0] przy standardowym leczeniu vs 39,3 m. [37,0–41,7] przy bewacyzumabie). Zaktualizowane dane dotyczące przeżycia wolnego od progresji wykazały natomiast brak różnic między obiema leczonymi grupami.
ICON-7 to międzynarodowa próba kliniczna 3 fazy, prowadzona wg schematu open-label. Uczestniczyły w niej aż 263 ośrodki w 11 krajach Europy, Kanady oraz Australii i Nowej Zelandii. Do badania mogły być kwalifikowane kobiety z noworozpoznanym rakiem jajnika. Pacjentki w randomizowany sposób były przypisywane do grupy otrzymującej samą standardową chemioterapię (6 3-tygodniowych cykli karboplatyny z paklitakselem) albo do grupy otrzymującej dodatkowo jeszcze bewacyzumab (7,5mg/kg m.c. co 3 tygodnie) kontynuowany do 12 kolejnych cykli terapii podtrzymującej. Łącznie, między grudniem 2006 a lutym 2009 do badania zakwalifikowano 1528 kobiet, po 764 osoby w każdej grupie. Okres follow-up średnio wynosił 48,9m. przy końcu próby w marcu 2013. Niestety, okazało się, że dołączenie bewacyzumabu do standardowej chemioterapii nie przekłada się na dłuższe całkowite przeżycie pacjentek (44,6m. w grupie pierwszej vs 45,5m. w drugiej). Natomiast, we wcześniej zdefiniowanej grupie osób z gorszym rokowaniem wyjściowym (n=502) okazało się, że bewacyzumab nieco wydłużał przeżycie pacjentek (34,5 m. [95% CI 32,0–37,0] przy standardowym leczeniu vs 39,3 m. [37,0–41,7] przy bewacyzumabie). Zaktualizowane dane dotyczące przeżycia wolnego od progresji wykazały natomiast brak różnic między obiema leczonymi grupami.
