Skojarzona immunoterapia skuteczna w leczeniu chorych na raka jelita grubego?
Autor: Marta Koblańska
Data: 07.02.2019
Źródło: ASCO 2019 Gastrointestinal Cancer Symposium, które odbyło się w styczniu w San Francisco/KS
Jak wskazują wyniki najnowszego badania klinicznego 2. fazy skojarzenie durwalumabu z tremelimumabem wydłuża czas przezycia całkowitego w porównaniu do najlepszego leczenia wspomagającego (ang. best supportive care, BSC) u chorych na zaawansowanego nawrotowego raka jelita grubego. Jest to pierwsze badanie kliniczne, które wykazało skuteczność immunoterapii w populacji niewyselekcjonowanej pod względem niestabilności mikrosatelitarnej.
W chwili rozpoczęcia badania klinicznego inhibitory immunologicznych punktów kontrolnych nie wykazały skuteczności u chorych na nawrotowego raka jelita grubego poza chorymi z obecnością zaburzeń w genach naprawczych DNA. Wyniki badania 2. fazy zaprezentowano podczas ASCO 2019 Gastrointestinal Cancer Symposium, które odbyło się w styczniu w San Francisco (abstrakt 481).
Do badania klinicznego CO.26 włączono 180 chorych na zaawansowanego raka jelita grubego opornego na standardową chemioterapię. Chorych losowo przydzielono do ramienia z immunoterapią (durwalumab plus tremelimumab) i najlepszym leczeniem wspomagającym lub do ramienia z samym leczeniem wspomagającym. Chorzy, którzy wcześniej byli leczeni inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych nie mogli uczestniczyć w badaniu.
Większość chorych włączonych do badania była w dobrym stanie sprawności (ECOG 1), a mediana wieku wynosiła 65 lat w ramieniu z durwalumabem i tremelimumabem oraz 64 lata w ramieniu z najlepszym leczeniem wspomagającym. Większość chorych stanowili mężczyźni (odpowiednio 62% i 77%), chorzy rasy białej (82% i 89%).
Mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) wynosiła 6,6 miesiąca w ramieniu z immunoterapią i 4,1 miesięcy w ramieniu z BSC (HR 0,72; 95% CI 0,54-0,97; p=0,07). Mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) nie różniła się w obu grupach (odpowiednio 1,8 i 1,9 miesiąca; HR 1,01; 95% CI 0,76-1,34; p=0,97). U chorych otrzymujących durwalumab z tremelimumabem najczęściej obserwowano stabilizację choroby. Skojarzona immunoterapia wiązała się również z poprawa jakości życia chorych.
Działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym notowano częściej w ramieniu z immunoterapia niż z BSC (odpowiednio 64% i 20%).
Do badania klinicznego CO.26 włączono 180 chorych na zaawansowanego raka jelita grubego opornego na standardową chemioterapię. Chorych losowo przydzielono do ramienia z immunoterapią (durwalumab plus tremelimumab) i najlepszym leczeniem wspomagającym lub do ramienia z samym leczeniem wspomagającym. Chorzy, którzy wcześniej byli leczeni inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych nie mogli uczestniczyć w badaniu.
Większość chorych włączonych do badania była w dobrym stanie sprawności (ECOG 1), a mediana wieku wynosiła 65 lat w ramieniu z durwalumabem i tremelimumabem oraz 64 lata w ramieniu z najlepszym leczeniem wspomagającym. Większość chorych stanowili mężczyźni (odpowiednio 62% i 77%), chorzy rasy białej (82% i 89%).
Mediana czasu przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) wynosiła 6,6 miesiąca w ramieniu z immunoterapią i 4,1 miesięcy w ramieniu z BSC (HR 0,72; 95% CI 0,54-0,97; p=0,07). Mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) nie różniła się w obu grupach (odpowiednio 1,8 i 1,9 miesiąca; HR 1,01; 95% CI 0,76-1,34; p=0,97). U chorych otrzymujących durwalumab z tremelimumabem najczęściej obserwowano stabilizację choroby. Skojarzona immunoterapia wiązała się również z poprawa jakości życia chorych.
Działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym notowano częściej w ramieniu z immunoterapia niż z BSC (odpowiednio 64% i 20%).
