Adalimumab czy infliksymab w chorobie Leśniowskiego-Crohna?
Autor: Mariusz Bryl
Data: 14.11.2016
Źródło: Cosnes J i wsp.PE/MB
Wciąż nie ma jednoznacznych danych, które pozwoliłyby wskazać na wyższość infliksymabu lub adalimumabu w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna (ChLC). Dotychczasowe badania sugerują równorzędność obu inhibitorów TNF.
Na łamach czasopisma Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazały się wyniki retrospektywnej analizy, która porównuje skuteczność różnych algorytmów terapeutycznych z zastosowaniem tych dwóch najpopularniejszych leków biologicznych w leczeniu ChLC.
W analizie uwzględniono losy 906 chorych – dotąd nieleczonych biologicznie, u których rozpoczęto terapię ADA lub IFX z lub bez równoczasowego leczenia immunosupresyjnego. Mediana wieku grupy badanej wyniosła 31 lat. W sumie odnotowano w latach 2006 – 2015 1284 ekspozycji na adalimumab (n=521) lub infliksymab (n=763). W przypadku 706 ekspozycji na lek anty-TNF równoczasowo prowadzono leczenie immunosupresyjne (55%) w czasie pierwszych 4-6 miesięcy terapii biologicznej. Mediana czasu trwania leczenia anty-TNF wyniosła 39 miesięcy.
Odpowiedź na leczenie w 6 miesiącu i 2 roku trwania terapii odnotowano u 64% i 44% pacjentów na adalimumabie w monoterapii, 86% i 70% chorych na terapii adalimumabem i na leczeniu immunosupresyjnym, u 72% i 45% na infliksymabie w monoterapii oraz 84% i 68% otrzymujących infliksymab i leczenie immunosupresyjne . Nie odnotowano istotnych różnic w zakresie skuteczności infliksymabu i adalimumabu, ale wykazano, że leczenie łączone z zastosowaniem immunosupresji było efektywniejsze niż monoterapia.
W analizie uwzględniono losy 906 chorych – dotąd nieleczonych biologicznie, u których rozpoczęto terapię ADA lub IFX z lub bez równoczasowego leczenia immunosupresyjnego. Mediana wieku grupy badanej wyniosła 31 lat. W sumie odnotowano w latach 2006 – 2015 1284 ekspozycji na adalimumab (n=521) lub infliksymab (n=763). W przypadku 706 ekspozycji na lek anty-TNF równoczasowo prowadzono leczenie immunosupresyjne (55%) w czasie pierwszych 4-6 miesięcy terapii biologicznej. Mediana czasu trwania leczenia anty-TNF wyniosła 39 miesięcy.
Odpowiedź na leczenie w 6 miesiącu i 2 roku trwania terapii odnotowano u 64% i 44% pacjentów na adalimumabie w monoterapii, 86% i 70% chorych na terapii adalimumabem i na leczeniu immunosupresyjnym, u 72% i 45% na infliksymabie w monoterapii oraz 84% i 68% otrzymujących infliksymab i leczenie immunosupresyjne . Nie odnotowano istotnych różnic w zakresie skuteczności infliksymabu i adalimumabu, ale wykazano, że leczenie łączone z zastosowaniem immunosupresji było efektywniejsze niż monoterapia.
