Celem 100 lat życia w zdrowiu

Czy uda się osiągnąć taki poziom rozwoju świadomości zdrowotnej oraz medycyny, że nowe pokolenia dzieci przeżyją 100 lat w zdrowiu? Rozpoczęcie we wczesnym dzieciństwie edukacji prozdrowotnej oraz dotyczącej zdrowego stylu życia ma tu kluczowe znaczenie.

Do XIX wieku szczęście mieli ci, co dożywali 40 lat. W Szwecji oczekiwana długość życia wynosiła w 1840 roku 45 lat, podczas gdy do 2015 roku podwoiła się do 84 lat. Zgodnie z danymi ONZ na świecie rośnie liczba osób w wieku 60 lat, a między 2015 a 2030 rokiem ich liczba może wzrosnąć o 56 proc. z 901 mln do 1,4 mld. Do 2050 roku może osiągnąć nawet 2,1 mld, jeżeli kraje rozwinięte nadal będą wydłużać oczekiwaną długość życia.

W 2015 roku liczba lat w zdrowiu od urodzenia wynosiła w Unii Europejskiej 63,3 lata dla kobiet i 62,6 lat dla mężczyzn, co oznacza, ze lata w zdrowiu reprezentują około 76 i 80 procent odpowiednio całkowitej oczekiwanej długości życia. Jednak świat to nie tylko bogate kraje UE oraz Ameryki Północnej, czy Azji. Zgodnie z informacją WHO Japonia nadal cieszy się najdłuższą oczekiwaną długością życia wynoszącą 74,9 lat, podczas, gdy w Sierra Leone wynosi ona jedynie 44,4 lata. Zarówno warunki ekonomiczne oraz postawy kulturowe odnośnie zdrowia dramatycznie się różnią między poszczególnymi krajami, co powoduje trudności w zaproponowaniu rozwiązania problemu jednego dla wszystkich.

Badanie nad globalnym obciążeniem chorobami z 2015 roku wskazuje, że siedem spośród dziesięciu zgonów jest obecnie powodowana chorobami niezakaźnymi takimi jak schorzenia układu sercowo-naczyniowego, nowotwory, cukrzyca, przewlekłe choroby układu oddechowego, choroby psychiczne oraz schorzenia neurologiczne. Często czynniki społeczne takie jak urbanizacja, odnoszenie się dochodów, zmiany w diecie i stylu życia oraz poprawa oczekiwanej długości życia wpływają na występowanie tych chorób, które dotykają zarówno kraje o niskim, średnim jak i wysokim dochodzie.

Wiele czynników wpływa na oczekiwaną długość życia w zdrowiu. Są to czynniki zarówno czynniki genetyczne jak i hormonalne, znane jako czynniki biologiczne. Jednakże czynniki pozabiologiczne takie jak behawioralne, ekonomiczne, socjalne, środowiskowe oraz kulturowe są równie ważne odnośnie swojego udziału w zdrowiu jednostki. Trudno wpływać na uwarunkowania biologiczne, ale już na te pozabiologiczne już można.

Niezdrowe nawyki utrwalone we wczesnym dzieciństwie są bardzo trudne do przełamania, a mogą prowadzić do wielu schorzeń. Na przykład otyłe dzieci częściej są narażone już jako dorośli na schorzenia układu sercowo-naczyniowego, oporności na insulinę, schorzenia mięśnio-szkieletowe, w szczególności chorobę zwyrodnieniowa stawów, niektóre nowotwory ( na przykład piersi, jelita grubego) oraz na niepełnosprawność. Z raportu zaprezentowanego w maju 2018 roku wynika, że 58 proc. respondentów uważa, ze współczesne dzieci będą mniej zdrowe niż współcześni dorośli powyżej 65 roku życia, kiedy osiągną ten wiek, a 86 proc. respondentów uważa, że dzieci spędzają zbyt wiele czasu na aktywnościach wymagających siedzącego trybu życia. Tymczasem to wczesne dzieciństwo jest uważane za najważniejszy etap w życiu a ekonomiści spierają się, czy inwestycje we wczesne dzieciństwo należą do tych o największym wpływie spośród tych, które może poczynić państwo. Zdaniem autorów raportu kluczowe jest namówienie szkół, aby w swoich programach wspierały wyposażenie dzieci w narzędzia, których potrzebują w celu rozwoju zdrowego stylu życia w okresie długoterminowym. Jednakże tu do współpracy potrzebne są nie tylko szkoły, ale i rządy, organizacje pozarządowe, lekarze oraz rodzice.

Na podstawie White Paper z listopada 2017 firmy Merck.