Czy celiakia zwiększa ryzyko niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 11.06.2015
Źródło: Increased risk of non-alcoholic fatty liver disease after diagnosis of celiac disease; Reilly, Norelle R. et al.; Journal of Hepatology , Volume 62 , Issue 6 , 1405 - 1411
Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby stanowi stosunkowo częstą przyczynę niewydolności wątroby. Do znanych modyfikowalnych czynników ryzyka niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby należą między innymi otyłość oraz siedzący tryb życia. Norelle Reilly i wsp. postanowili sprawdzić czy do powyższych nie należy również celiakia. Wyniki badania opublikowano na łamach Journal of Hepatology.
Analizą objęto 26 816 pacjentów z chorobą trzewną rozpoznaną w latach 1997 – 2009. Każdemu z nich przyporządkowano maksymalnie pięć osób bez rozpoznanej celiakii, uzyskując grupę kontrolną obejmującą 130,051 pacjentów. Mediana wieku pacjentów z rozpoznaną chorobą trzewną wynosiła 28 lat, natomiast mediana czasu obserwacji pacjentów – 10 lat. W grupie pacjentów z celiakią mediana wieku, w którym postawiono rozpoznanie niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby wyniosła 51 lat (w przypadku grupy kontrolnej – 55 lat), natomiast mediana czasu do wystąpienia niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby od momentu rozpoznania celiakii – 5,2 lat.
W czasie 246,559 osobo-lat obserwacji, 52 pacjentów z chorobą trzewną zachorowało na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby (21/100,000 osobo-lat). W grupie kontrolnej w czasie obserwacji trwającej 1,488,413 osobo-lat odnotowano 85 przypadków niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (6/100,000 osobo-lat). Obliczony na podstawie uzyskanych danych wskaźnik hazardu (hazard ratio – HR) wyniósł 2.8 (95% CI 2.0–3.8). Najwyższe ryzyko odnotowano wśród dzieci – HR: 4.6 (95% CI 2.3–9.1). Wzrost ryzyka zachorowania na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby w czasie roku od rozpoznania celiakii wynosił 13.3 (95% CI 3.5–50.3), ale pozostawał istotnie podwyższony nawet po upływie 15 lat od momentu postawienia diagnozy (HR = 2.5; 95% CI 1.0–5.9).
Badacze udowodnili, iż pacjenci z rozpoznaną chorobą trzewną posiadają istotnie podwyższone ryzyko zachorowania na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby w porównaniu z populacją ogólną. Najwyższe ryzyko zachorowania występuje w czasie pierwszego roku od rozpoznania celiakii, ale nawet po upływie 15 lat od postawienia diagnozy pozostaje ono nadal istotnie podwyższone.
W czasie 246,559 osobo-lat obserwacji, 52 pacjentów z chorobą trzewną zachorowało na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby (21/100,000 osobo-lat). W grupie kontrolnej w czasie obserwacji trwającej 1,488,413 osobo-lat odnotowano 85 przypadków niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (6/100,000 osobo-lat). Obliczony na podstawie uzyskanych danych wskaźnik hazardu (hazard ratio – HR) wyniósł 2.8 (95% CI 2.0–3.8). Najwyższe ryzyko odnotowano wśród dzieci – HR: 4.6 (95% CI 2.3–9.1). Wzrost ryzyka zachorowania na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby w czasie roku od rozpoznania celiakii wynosił 13.3 (95% CI 3.5–50.3), ale pozostawał istotnie podwyższony nawet po upływie 15 lat od momentu postawienia diagnozy (HR = 2.5; 95% CI 1.0–5.9).
Badacze udowodnili, iż pacjenci z rozpoznaną chorobą trzewną posiadają istotnie podwyższone ryzyko zachorowania na niealkoholową stłuszczeniową chorobę wątroby w porównaniu z populacją ogólną. Najwyższe ryzyko zachorowania występuje w czasie pierwszego roku od rozpoznania celiakii, ale nawet po upływie 15 lat od postawienia diagnozy pozostaje ono nadal istotnie podwyższone.
