Czy stosowanie digoksyny zwiększa ryzyko zgonu?

Dotychczasowe badania dostarczają sprzecznych danych na temat tego, czy stosowanie digoksyny w przebiegu migotania przedsionków lub niewydolności serca wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zgonu. Celem określenia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy stosowaniem digoksyny a ryzykiem zgonu Mate Vamos i wsp. zaprojektowali metaanalizę, której wyniki opublikowano na łamach European Heart Journal.

Metaanalizą objęto 19 badań naukowych. Dziewięć spośród nich dotyczyło pacjentów z migotaniem przedsionków, siedem pacjentów z niewydolnością serca, natomiast pozostałe trzy badania obejmowały pacjentów z obiema powyższymi jednostkami chorobowymi. Ogółem metaanaliza objęła grupę 326 426 pacjentów. Okres obserwacji wyniósł 0.83 - 4.7 lat (średnio 2.57 ± 1.13 lat).

Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż terapia przy digoksyną wiązała się ze zwiększonym ryzykiem zgonu z dowolnej przyczyny (HR: 1.21, 95% CI: 1.07 - 1.38, P < 0.01). Wśród pacjentów z migotaniem przedsionków (n= 235 047), osoby leczone digoksyną w porównaniu z osobami, które tego leku nie stosowały miały znamiennie podwyższone ryzyko zgonu (HR 1.29; 95% CI, 1.21 to 1.39). W mniejszym stopniu wzrastało ryzyko zgonu związane ze stosowaniem digoksyny wśród pacjentów z niewydolnością serca (n= 91 379; HR 1.14, 95% CI: 1.06 - 1.22).

Reasumując, na podstawie dostępnych obecnie danych naukowych badacze wykazali, iż stosowanie digoksyny przez pacjentów z migotaniem przedsionków oraz niewydolnością serca wiąże się z istotnym wzrostem ryzyka zgonu. Większy wzrost ryzyka zgonu dotyczy pacjentów stosujących digoksynę w przebiegu migotania przedsionków.