Czy stosowanie rosuwastatyny wpływa na przebieg POChP?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 25.06.2015
Źródło: Rosuvastatin treatment in stable chronic obstructive pulmonary disease (RODEO): a randomized controlled trial; A. Neukamm, A. D. Høiseth, G. Einvik, S. Lehmann, T.-A. Hagve, V. Søyseth and T. Omland; Journal of Internal Medicine; Volume 278, Issue 1, page
A. Neukamm i wsp. przeprowadzili badanie, którego celem było określenie czy stosowanie rosuwastatyny wpływa na funkcję śródbłonka naczyniowego, wydolność układu oddechowego oraz uogólnioną reakcję zapalną obserwowaną u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Wyniki badania opublikowano na łamach Journal of Internal Medicine.
Randomizowanym, kontrolowanym placebo, podwójnie zaślepionym badaniem objęto 99 pacjentów leczonych z powodu stabilnej przewlekłej obturacyjnej choroby płuc w dwóch szpitalach uniwersyteckich w Norwegii. Pacjentów losowo kwalifikowano do grupy otrzymującej rosuwastatynę (n=49) lub placebo (n=50) raz dziennie, przez 12 tygodni. Głównym ocenianym punktem końcowym była zmiana funkcji śródbłonka naczyniowego oceniana na podstawie tonometrii tętnic obwodowych oraz wskaźnika reaktywnego przekrwienia (ang. RHI - reactive hyperaemia index). Drugorzędowym ocenianym punktem końcowym była zmiana funkcji układu oddechowego określana na podstawie wartości FEV1, FEV1/FVC oraz stężenia interleukiny-6 i stężenia CRP oznaczanego testami o wysokiej czułości.
Po przeprowadzeniu analizy, nie wykazano istotnych statystycznie różnic pomiędzy obiema grupami w zakresie zmian funkcji śródbłonka naczyniowego oraz wydolności układu oddechowego. Terapia rosuwastatyną związana była natomiast z redukcją wartości hsCRP (−20% vs. 11%, P = 0.017) oraz mniejszym wzrostem badanych stężeń IL-6 (8% vs. 30%, P = 0.028) w porównaniu z grupą pacjentów otrzymujących placebo. W podgrupie pacjentów z wysokimi wartościami hsCRP (>1.7 mg L−1) terapia rosuwastatyną korzystnie wpływała na funkcję śródbłonka w porównaniu z grupą pacjentów otrzymujących placebo (13% vs. 2%, P = 0.026).
Reasumując, pacjenci ze stabilną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, w przypadku braku podstawowych wskazań do stosowania rosuwastatyny, mogą odnieść korzyści wynikające ze stosowania tego leku w zakresie zmniejszenia systemowej reakcji zapalnej oraz poprawy funkcji śródbłonka naczyniowego (w przypadku pacjentów z nasiloną, uogólnioną reakcją zapalną).
Po przeprowadzeniu analizy, nie wykazano istotnych statystycznie różnic pomiędzy obiema grupami w zakresie zmian funkcji śródbłonka naczyniowego oraz wydolności układu oddechowego. Terapia rosuwastatyną związana była natomiast z redukcją wartości hsCRP (−20% vs. 11%, P = 0.017) oraz mniejszym wzrostem badanych stężeń IL-6 (8% vs. 30%, P = 0.028) w porównaniu z grupą pacjentów otrzymujących placebo. W podgrupie pacjentów z wysokimi wartościami hsCRP (>1.7 mg L−1) terapia rosuwastatyną korzystnie wpływała na funkcję śródbłonka w porównaniu z grupą pacjentów otrzymujących placebo (13% vs. 2%, P = 0.026).
Reasumując, pacjenci ze stabilną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, w przypadku braku podstawowych wskazań do stosowania rosuwastatyny, mogą odnieść korzyści wynikające ze stosowania tego leku w zakresie zmniejszenia systemowej reakcji zapalnej oraz poprawy funkcji śródbłonka naczyniowego (w przypadku pacjentów z nasiloną, uogólnioną reakcją zapalną).
