Czynniki ryzyka zgonu w przebiegu prawidłowo leczonego zapalenia płuc
Autor: Andrzej Kordas
Data: 15.07.2015
Źródło: Risk factors for 30-day mortality in patients with pneumonia who receive appropriate initial antibiotics: an observational cohort study; Shindo, Yuichiro et al.; The Lancet Infectious Diseases.
Niezbędnym elementem prawidłowego procesu terapeutycznego chorób zakaźnych jest zastosowanie odpowiednio dobranego antybiotyku. Jednakże zdarza się, że w przypadku leczenia pacjentów z zapaleniem płuc, mimo prawidłowych zaleceń, nie obserwuje się wyzdrowienia. Yuichiro Shindo i wsp. zaprojektowali badanie, którego celem była ocena czynników ryzyka śmiertelności 30-dniowej wśród pacjentów leczonych zgodnie z zaleceniami z powodu zapalenia płuc oraz identyfikacja pacjentów, u których korzystne może być zastosowanie terapii wspomagającej.
Prospektywnym badaniem przeprowadzonym między 15 marca a 22 grudnia 2010 r. objęto pacjentów ≥20 roku życia hospitalizowanych z powodu zapalenia płuc.
30-dniowa śmiertelność w analizowanym przedziale czasowym wynosiła 11% (61 spośród 579 pacjentów) wśród pacjentów, u których włączono prawidłową antybiotykoterapię oraz 17% (29 spośród 168 pacjentów) w grupie, w której początkowo włączono nieprawidłowy antybiotyk. Stężenie albumin wynoszące poniżej 30 mg/L (aOR 3.39, 95% CI 1.83–6.28), pH surowicy niższe niż 7.35 (3.13, 1.52–6.42), częstość oddechów ≥30/min (2.33, 1.28–4.24), status pacjenta leżącego (3.34, 1.84–6.05) oraz stężenie azotu mocznika (BUN, blood urea nitrogen) wynoszące ≥ 7.14 mmol/L (2.20, 1.13–4.30) stanowiły niezależne czynniki ryzyka zgonu pacjentów, u których zastosowano prawidłową antybiotykoterapię.
30-dniowa śmiertelność wynosiła 1% (1/126 pacjentów), 1% (2/168 pacjentów), 17% (23/137 pacjentów), 22% (20/89 pacjentów) oraz 44% (14/32 pacjentów) w zależności od obecności odpowiednio żadnego 1, 2, 3, 4 lub 5 czynników ryzyka.
Podsumowując, wykazano iż obecność dwóch lub więcej czynników ryzyka wiąże się z podwyższonym ryzkiem zgonu w czasie 30-dni od momentu włączenia prawidłowej antybiotykoterapii, w porównaniu z chorymi, u których nie był obecny żaden ze wspomnianych czynników ryzyka lub obecny był wyłącznie jeden z nich. Pacjenci, u których stwierdza się dwa lub więcej czynników ryzyka mogą więc odnieść istotne korzyści z dodatkowego leczenia wspomagającego.
30-dniowa śmiertelność w analizowanym przedziale czasowym wynosiła 11% (61 spośród 579 pacjentów) wśród pacjentów, u których włączono prawidłową antybiotykoterapię oraz 17% (29 spośród 168 pacjentów) w grupie, w której początkowo włączono nieprawidłowy antybiotyk. Stężenie albumin wynoszące poniżej 30 mg/L (aOR 3.39, 95% CI 1.83–6.28), pH surowicy niższe niż 7.35 (3.13, 1.52–6.42), częstość oddechów ≥30/min (2.33, 1.28–4.24), status pacjenta leżącego (3.34, 1.84–6.05) oraz stężenie azotu mocznika (BUN, blood urea nitrogen) wynoszące ≥ 7.14 mmol/L (2.20, 1.13–4.30) stanowiły niezależne czynniki ryzyka zgonu pacjentów, u których zastosowano prawidłową antybiotykoterapię.
30-dniowa śmiertelność wynosiła 1% (1/126 pacjentów), 1% (2/168 pacjentów), 17% (23/137 pacjentów), 22% (20/89 pacjentów) oraz 44% (14/32 pacjentów) w zależności od obecności odpowiednio żadnego 1, 2, 3, 4 lub 5 czynników ryzyka.
Podsumowując, wykazano iż obecność dwóch lub więcej czynników ryzyka wiąże się z podwyższonym ryzkiem zgonu w czasie 30-dni od momentu włączenia prawidłowej antybiotykoterapii, w porównaniu z chorymi, u których nie był obecny żaden ze wspomnianych czynników ryzyka lub obecny był wyłącznie jeden z nich. Pacjenci, u których stwierdza się dwa lub więcej czynników ryzyka mogą więc odnieść istotne korzyści z dodatkowego leczenia wspomagającego.
