123RF
Długie godziny pracy podwajają ryzyko kolejnego zawału serca
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 07.04.2021
Źródło: Medscape
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Pacjenci, którzy pracują powyżej 55 godzin tygodniowo a przeszli zawał mięśnia sercowego mają większe ryzyko kolejnego.
W ciągu 6 lat przebadano blisko 1000 pacjentów w wieku poniżej 60 lat, którzy wrócili do pracy po pierwszym zawale. Osoby pracujące 55 godzin tygodniowo lub więcej miały dwukrotnie większe ryzyko nawrotów choroby niedokrwiennej serca (CHD) w porównaniu z osobami pracującymi od 35 do 40 godzin tygodniowo.
Ryzyko dodatkowo wzrosło, gdy długie godziny pracy były połączone ze stresem lub szkodliwym stylem życia, takim jak palenie, spożycie alkoholu i brak aktywności fizycznej.
- Szkodliwy wpływ nadgodzin w pracy po zawale serca jest porównywalny z obciążeniem wynikającym z palenia - powiedział Alain Milot, profesor nadzwyczajny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Laval (pierwszy autor raportu) i dodał, że pytanie o czas spędzony w pracy powinno być rutynowe u pacjentów po zawale serca.
Według Międzynarodowego Biura Pracy około jedna piąta pracowników na całym świecie (> 614 milionów ludzi) pracuje ponad 48 godzin tygodniowo.
Poprzednie badania wykazały szkodliwy wpływ nadgodzin na układ sercowo-naczyniowy, ale żadne wcześniejsze badania nie analizowały ich wpływu na ryzyko nawrotów chorób sercowo-naczyniowych (CVD). Naukowcy przebadali prospektywnie 967 osób dorosłych (w wieku od 35 do 59 lat), które wróciły do pracy po pierwszym zawale serca. Naukowcy zebrali podstawowe dane dotyczące demografii, ponownych hospitalizacji, czynników ryzyka choroby wieńcowej, czynników psychospołecznych (zarówno w pracy, jak i poza nią) oraz czynników osobowościowych.
Kolejne wywiady telefoniczne przeprowadzano średnio 6 tygodni po powrocie chorego do pracy, a następnie po 2 i 6 latach, przy średnim okresie obserwacji 5,9 roku.
Zmienne obejmowały m.in.:
• Czynniki socjodemograficzne, w tym płeć, wiek, stan cywilny, wykształcenie i status ekonomiczny.
• Czynniki ryzyka CHD, takie jak nadciśnienie, dyslipidemia.
• Czynniki związane ze stylem życia, w tym spożycie alkoholu, palenie i aktywność fizyczna.
• Cechy środowiska pracy, takie jak obciążenie pracą.
• Inne czynniki, takie jak wsparcie społeczne poza miejscem pracy.
Ryzyko dodatkowo wzrosło, gdy długie godziny pracy były połączone ze stresem lub szkodliwym stylem życia, takim jak palenie, spożycie alkoholu i brak aktywności fizycznej.
- Szkodliwy wpływ nadgodzin w pracy po zawale serca jest porównywalny z obciążeniem wynikającym z palenia - powiedział Alain Milot, profesor nadzwyczajny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Laval (pierwszy autor raportu) i dodał, że pytanie o czas spędzony w pracy powinno być rutynowe u pacjentów po zawale serca.
Według Międzynarodowego Biura Pracy około jedna piąta pracowników na całym świecie (> 614 milionów ludzi) pracuje ponad 48 godzin tygodniowo.
Poprzednie badania wykazały szkodliwy wpływ nadgodzin na układ sercowo-naczyniowy, ale żadne wcześniejsze badania nie analizowały ich wpływu na ryzyko nawrotów chorób sercowo-naczyniowych (CVD). Naukowcy przebadali prospektywnie 967 osób dorosłych (w wieku od 35 do 59 lat), które wróciły do pracy po pierwszym zawale serca. Naukowcy zebrali podstawowe dane dotyczące demografii, ponownych hospitalizacji, czynników ryzyka choroby wieńcowej, czynników psychospołecznych (zarówno w pracy, jak i poza nią) oraz czynników osobowościowych.
Kolejne wywiady telefoniczne przeprowadzano średnio 6 tygodni po powrocie chorego do pracy, a następnie po 2 i 6 latach, przy średnim okresie obserwacji 5,9 roku.
Zmienne obejmowały m.in.:
• Czynniki socjodemograficzne, w tym płeć, wiek, stan cywilny, wykształcenie i status ekonomiczny.
• Czynniki ryzyka CHD, takie jak nadciśnienie, dyslipidemia.
• Czynniki związane ze stylem życia, w tym spożycie alkoholu, palenie i aktywność fizyczna.
• Cechy środowiska pracy, takie jak obciążenie pracą.
• Inne czynniki, takie jak wsparcie społeczne poza miejscem pracy.
