Jak często mamy do czynienia z przedawkowaniem witaminy D?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 25.05.2015
Źródło: Changing Incidence of Serum 25-Hydroxyvitamin D Values Above 50 ng/mL: A 10-Year Population-Based Study; Daniel V. Dudenkov, MDcorrespondenceemail, Barbara P. Yawn, MD, MS, FAAFP, Sara S. Oberhelman, MD, Philip R. Fischer, MD, Ravinder J. Singh, PhD, Step
W ostatnich latach coraz szerzej stosowana jest suplementacja witaminy D. Związane jest to z częstszym rozpoznawaniem niedoborów tej witaminy w ustroju oraz powszechnie postulowanymi licznymi, korzystnymi efektami jej działania. Znacznie mniej uwagi poświęcano dotychczas możliwości przedawkowania witaminy D oraz związanych z tym działań niepożądanych. Tematem tym zajęli się Daniel V. Dudenkov i wsp., a wyniki swoich badań opublikowali na łamach Mayo Clinic Proceedings.
Badacze przeanalizowali wyniki 20 308 oznaczeń 25(OH)D w surowicy, które dokonano pomiędzy styczniem 2002 roku, a grudniem roku 2011. W materiale tym u 1885 osób (9.3%) potwierdzono podwyższony poziom 25(OH)D w surowicy (przy normie do 50ng/mL). U 1714 badanych (8.4%) odnotowano poziom 25(OH)D wynoszący powyżej 50 ng/mL, u 123 (0.6%) poziom 25(OH)D wynosił powyżej 80 ng/mL, natomiast w 37 przypadkach (0.2%) odnotowano stężenie 25(OH)D przekraczające 100 ng/ml. W grupie pacjentów z wartościami 25(OH)D przekraczającymi górną granicę normy 81% stanowiły kobiety, 69% pacjentów miało co najmniej 50 lat, natomiast 93% osób należało do rasy białej.
Porównując częstość występowania podwyższonego stężenia witaminy D w surowicy (>50 ng/mL) w latach 2002 i 2011, odnotowano znaczny wzrost odsetka pacjentów z tym zaburzeniem metabolicznym. W roku 2002 częstość występowania podwyższonego stężenia witaminy D wynosiła 9 przypadków/100 tys./rok, podczas gdy w roku 2011 były to 233 przypadki/100 tys./rok (p<0.001). Trend zauważalny był przede wszystkim u kobiet (p<0.001) oraz w grupie osób powyżej 65 roku życia (p<0.001). Oznaczenia stężenia 25(OH)D w surowicy nie korelowały znamiennie z oznaczanym stężeniem wapnia w surowicy (p=0.2) oraz z ryzykiem wystąpienia hiperkalcemii (p=0.24). W przeanalizowanym materiale odnotowano zaledwie 4 przypadki (0.2%) hiperwitaminozy D, w przebiegu której wystąpiła przejściowa hiperkalcemia, aczkolwiek tylko w 1 przypadku dostrzegalne były kliniczne efekty toksyczne hiperkalcemii powiązane z najwyższym z oznaczonych stężeniem 25(OH)D w surowicy, tj. 364 ng/mL.
Reasumując, w związku z coraz szerszym stosowaniem witaminy D w ostatnich latach, odnotowuje się częstsze występowanie hiperwitaminozy D potwierdzanej laboratoryjnie. Natomiast stosunkowo rzadko obserwuje się kliniczne objawy zatrucia.
Porównując częstość występowania podwyższonego stężenia witaminy D w surowicy (>50 ng/mL) w latach 2002 i 2011, odnotowano znaczny wzrost odsetka pacjentów z tym zaburzeniem metabolicznym. W roku 2002 częstość występowania podwyższonego stężenia witaminy D wynosiła 9 przypadków/100 tys./rok, podczas gdy w roku 2011 były to 233 przypadki/100 tys./rok (p<0.001). Trend zauważalny był przede wszystkim u kobiet (p<0.001) oraz w grupie osób powyżej 65 roku życia (p<0.001). Oznaczenia stężenia 25(OH)D w surowicy nie korelowały znamiennie z oznaczanym stężeniem wapnia w surowicy (p=0.2) oraz z ryzykiem wystąpienia hiperkalcemii (p=0.24). W przeanalizowanym materiale odnotowano zaledwie 4 przypadki (0.2%) hiperwitaminozy D, w przebiegu której wystąpiła przejściowa hiperkalcemia, aczkolwiek tylko w 1 przypadku dostrzegalne były kliniczne efekty toksyczne hiperkalcemii powiązane z najwyższym z oznaczonych stężeniem 25(OH)D w surowicy, tj. 364 ng/mL.
Reasumując, w związku z coraz szerszym stosowaniem witaminy D w ostatnich latach, odnotowuje się częstsze występowanie hiperwitaminozy D potwierdzanej laboratoryjnie. Natomiast stosunkowo rzadko obserwuje się kliniczne objawy zatrucia.
