Jaki jest związek między pracą serca a ryzykiem powikłań mikronaczyniowych u pacjentów z cukrzycą typu 2?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 08.06.2015
Źródło: Relationship Between Increased Left Atrial Volume And Microvascular Complications In Patients With Type 2 Diabetes Stefano Bonapace, Andrea Rossi, Paola Lipari, Lorenzo Bertolini, Luciano Zenari, Laura Lanzoni, Guido Canali, Giulio Molon, Alessandro Manto
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Powikłaniom mikronaczyniowym cukrzycy typu 2 często towarzyszą zmiany w objętości lewego przedsionka serca.
Celem pracy przedstawionej w Journal of Diabetes and Itc Complications było sprawdzenie czy na podstawie badania indeksu objętości lewego przedsionka (LAVI, iloraz objętości lewego przedsionka przez powierzchnię ciała badanego) można wnioskować o ryzyku powikłań mikronaczyniowych u pacjentów z cukrzycą typu 2 oraz czy istnieje ewentualny związek LAVI z innymi czynnikami.
Do badania zostało zakwalifikowanych 157 pacjentów z cukrzycą, u których wcześniej nie występowała niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca ani zaburzenia pracy zastawek. U wszystkich uczestników wykonywano następnie badanie echokardiograficzne oraz perfuzyjną scyntygrafię mięśnia sercowego. W pracy oceniano także obecność powikłań mikronaczyniowych. Ogółem, u 51 pacjentów występował obniżony GFR i/lub albuminuria. Nieco mniej (24 osoby) miało zdiagnozowaną retinopatię cukrzycową a 22 chorych zgłaszało neuropatię czuciową w obrębie kończyn dolnych. Łącznie, 67 osób (42,7%) miało przynajmniej jedno z opisanych powikłań cukrzycy. Przy ocenie LAVI okazało się natomiast, że osoby z LAVI ≥32 ml/m2 zdecydowanie częściej doświadczały powikłań mikronaczyniowych oraz miały niższą frakcję wyrzutową lewej komory i wyższy stosunek E/e’ niż osoby z LAVI <32 ml/m2. Analizy statystyczne wykazały zaś, że powikłania mikronaczyniowe są związane z wyższym LAVI bez względu na wiek, płeć oraz czas trwania cukrzycy. Dodatkowo, związek ten pozostaje niezależny od poziomu hemoglobiny glikowanej, nadciśnienia tętniczego czy frakcji wyrzutowej lewej komory.
Wyniki tego badania wskazują więc, że powikłania mikronaczyniowe są związane z wyższą wartością LAVI u osób z dobrze kontrolowaną cukrzycą typu 2, zachowaną czynnością skurczową serca i niechorujących na chorobę niedokrwienną serca. Związek ten pozostaje niezależny od wielu innych potencjalnych czynników.
Do badania zostało zakwalifikowanych 157 pacjentów z cukrzycą, u których wcześniej nie występowała niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca ani zaburzenia pracy zastawek. U wszystkich uczestników wykonywano następnie badanie echokardiograficzne oraz perfuzyjną scyntygrafię mięśnia sercowego. W pracy oceniano także obecność powikłań mikronaczyniowych. Ogółem, u 51 pacjentów występował obniżony GFR i/lub albuminuria. Nieco mniej (24 osoby) miało zdiagnozowaną retinopatię cukrzycową a 22 chorych zgłaszało neuropatię czuciową w obrębie kończyn dolnych. Łącznie, 67 osób (42,7%) miało przynajmniej jedno z opisanych powikłań cukrzycy. Przy ocenie LAVI okazało się natomiast, że osoby z LAVI ≥32 ml/m2 zdecydowanie częściej doświadczały powikłań mikronaczyniowych oraz miały niższą frakcję wyrzutową lewej komory i wyższy stosunek E/e’ niż osoby z LAVI <32 ml/m2. Analizy statystyczne wykazały zaś, że powikłania mikronaczyniowe są związane z wyższym LAVI bez względu na wiek, płeć oraz czas trwania cukrzycy. Dodatkowo, związek ten pozostaje niezależny od poziomu hemoglobiny glikowanej, nadciśnienia tętniczego czy frakcji wyrzutowej lewej komory.
Wyniki tego badania wskazują więc, że powikłania mikronaczyniowe są związane z wyższą wartością LAVI u osób z dobrze kontrolowaną cukrzycą typu 2, zachowaną czynnością skurczową serca i niechorujących na chorobę niedokrwienną serca. Związek ten pozostaje niezależny od wielu innych potencjalnych czynników.
