Karboksymaltoza żelazowa w leczeniu niedoboru żelaza u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrej niewydolności serca: wyniki badania AFFIRM-AHF
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
| Tagi: | żelazo, niedobór, uniwersytet, medyczny, Wrocławiu |
Na łamach pisma "Lancet" ukazały się wyniki randomizowanego badania klinicznego, w którym przeanalizowano zastosowanie karboksymaltozy żelazowej u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrej niewydolności serca z towarzyszącym niedoborem żelaza. Pierwszym autorem badania jest prof. Piotr Ponikowski, a senior autorem prof. Ewa Jankowska. Naukowcy pracują na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu.
Do badania włączono pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrej niewydolności serca, u których wykryto:
- niedobór żelaza zdefiniowany jako stężenie ferrytyny poniżej 100 mikrogramów na litr lub stężenie ferrytyny w granicach 100-299 mikrogram na litr z nasyceniem transferyny poniżej 20%,
- frakcją wyrzutową lewej komory poniżej 50%.
Przed wypisem ze szpitala pacjenci byli randomizowani do karboksymaltozy żelazowej lub placebo podawanej dożylnie w czterech dawkach w pierwszym dniu oraz w 6, 12 i 24 tygodniu. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, u których doszło do hospitalizacji z powodu niewydolności serca lub śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych w ciągu 52 tygodni od randomizacji.
Do grupy interwencyjnej zrandomizowano 550 osób, a do grupy placebo również 550. W grupie, która otrzymała karboksymaltozę żelazową odnotowano 57,2 na 100 osobolat zdarzeń pierwszorzędowych, a w grupie placebo 72,5 na 100 osobolat (RR=0,79; 95% CI: 0,62-1,01; p=0,059). W przypadku hospitalizacji z powodu niewydolności serca odnotowano korzyści płynące z zastosowania karboksymaltozy żelazowej (RR=0,74; 95% CI: 0,58-0,94; p=0,013). Bezpieczeństwo interwencji było podobne do bezpieczeństwa placebo.
Naukowcy zaobserwowali, że u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrej niewydolności serca z towarzyszącym niedoborem żelaza, zastosowanie karboksymaltozy żelazowej zmniejszyło ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca w porównaniu z placebo. Interwencja również nie miała wpływu na śmierć z przyczyn sercowo-naczyniowych.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)
- niedobór żelaza zdefiniowany jako stężenie ferrytyny poniżej 100 mikrogramów na litr lub stężenie ferrytyny w granicach 100-299 mikrogram na litr z nasyceniem transferyny poniżej 20%,
- frakcją wyrzutową lewej komory poniżej 50%.
Przed wypisem ze szpitala pacjenci byli randomizowani do karboksymaltozy żelazowej lub placebo podawanej dożylnie w czterech dawkach w pierwszym dniu oraz w 6, 12 i 24 tygodniu. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek pacjentów, u których doszło do hospitalizacji z powodu niewydolności serca lub śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych w ciągu 52 tygodni od randomizacji.
Do grupy interwencyjnej zrandomizowano 550 osób, a do grupy placebo również 550. W grupie, która otrzymała karboksymaltozę żelazową odnotowano 57,2 na 100 osobolat zdarzeń pierwszorzędowych, a w grupie placebo 72,5 na 100 osobolat (RR=0,79; 95% CI: 0,62-1,01; p=0,059). W przypadku hospitalizacji z powodu niewydolności serca odnotowano korzyści płynące z zastosowania karboksymaltozy żelazowej (RR=0,74; 95% CI: 0,58-0,94; p=0,013). Bezpieczeństwo interwencji było podobne do bezpieczeństwa placebo.
Naukowcy zaobserwowali, że u pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrej niewydolności serca z towarzyszącym niedoborem żelaza, zastosowanie karboksymaltozy żelazowej zmniejszyło ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca w porównaniu z placebo. Interwencja również nie miała wpływu na śmierć z przyczyn sercowo-naczyniowych.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)
