Leptospiroza - niechciana pamiątka po miesiącu miodowym?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 06.05.2015
Źródło: http://www.ijidonline.com/article/S1201-9712(15)00079-X/abstract?rss=yes
Coraz więcej turystów wybiera się w rejony tropikalne. Przed wyjazdem na urlop w egzotyczne kraje warto dowiedzieć się więcej o chorobach występujących w miejscu wakacji.
Coraz więcej turystów decyduje się na spędzanie urlopów w krajach tropikalnych. Część z nich przed wyjazdem zwraca się do lekarzy z pytaniami o profilaktykę oraz diagnozowanie chorób występujących w miejscu przewidywanych wakacji.
International Journal of Infectious Diseases prezentuje w związku z tym bardzo pouczający artykuł dotyczący leptospirozy. W pracy tej została przedstawiona historia francuskiej pary, która wybrała się do Kolumbii, zapominając o profilaktyce antymalarycznej.
W tydzień po powrocie do kraju u kobiety wystąpiła gorączka, bóle mięśniowe oraz bóle gałki ocznej. Kilka dni później podobne objawy wystąpiły również u jej męża. U obu pacjentów testy na malarię oraz arbowirusy pozostały negatywne. Lekarze zdecydowali zaś o włączeniu leczenia empirycznego doksycykliną oraz ceftriaksonem. W badaniu RT-PCR potwierdzono natomiast diagnozę leptospirozy.
Na podstawie tego przykładu autorzy pracy zwracają uwagę na kilka ważnych aspektów związanych z chorobami tropikalnymi. Przede wszystkim ważna jest znajomość profilaktyki oraz pierwszych objawów nawet rzadko występujących chorób tropikalnych. Wśród nich, obok malarii oraz riketsjoz , leptospiroza jest jedną z najczęściej stawianych diagnoz. U pacjentów z gorączką niewiadomego pochodzenia, u których podejrzewana jest ta choroba, należy empirycznie rozpocząć leczenie doksycykliną oraz cefalosporyną III generacji . Aby potwierdzić diagnozę, konieczne są badania serologiczne oraz PCR wykonane na podstawie pobranych próbek krwi oraz moczu.
Autorzy podkreślają również, że wykorzystywana profilaktycznie doksycyklina jest aktywna nie tylko w przypadku leptospirozy, ale także zakażeń riketsjami oraz biegunki podróżnych i powinna być rekomendowana osobom wybierającym się w rejony endemicznego występowania malarii.
International Journal of Infectious Diseases prezentuje w związku z tym bardzo pouczający artykuł dotyczący leptospirozy. W pracy tej została przedstawiona historia francuskiej pary, która wybrała się do Kolumbii, zapominając o profilaktyce antymalarycznej.
W tydzień po powrocie do kraju u kobiety wystąpiła gorączka, bóle mięśniowe oraz bóle gałki ocznej. Kilka dni później podobne objawy wystąpiły również u jej męża. U obu pacjentów testy na malarię oraz arbowirusy pozostały negatywne. Lekarze zdecydowali zaś o włączeniu leczenia empirycznego doksycykliną oraz ceftriaksonem. W badaniu RT-PCR potwierdzono natomiast diagnozę leptospirozy.
Na podstawie tego przykładu autorzy pracy zwracają uwagę na kilka ważnych aspektów związanych z chorobami tropikalnymi. Przede wszystkim ważna jest znajomość profilaktyki oraz pierwszych objawów nawet rzadko występujących chorób tropikalnych. Wśród nich, obok malarii oraz riketsjoz , leptospiroza jest jedną z najczęściej stawianych diagnoz. U pacjentów z gorączką niewiadomego pochodzenia, u których podejrzewana jest ta choroba, należy empirycznie rozpocząć leczenie doksycykliną oraz cefalosporyną III generacji . Aby potwierdzić diagnozę, konieczne są badania serologiczne oraz PCR wykonane na podstawie pobranych próbek krwi oraz moczu.
Autorzy podkreślają również, że wykorzystywana profilaktycznie doksycyklina jest aktywna nie tylko w przypadku leptospirozy, ale także zakażeń riketsjami oraz biegunki podróżnych i powinna być rekomendowana osobom wybierającym się w rejony endemicznego występowania malarii.
