Lubiprostone w terapii zaparć indukowanych opioidami
Autor: Andrzej Kordas
Data: 10.06.2015
Źródło: A Randomized, Placebo-Controlled Trial of Lubiprostone for Opioid-Induced Constipation in Chronic Noncancer Pain; Mazen Jamal, Atoya B Adams, Jan-Peter Jansen and Lynn R Webster; Am J Gastroenterol 2015; 110:725–732; doi:10.1038/ajg.2015.106
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Opioidy są lekami rekomendowanymi w terapii umiarkowanego lub silnego bólu nienowotworowego, jednak często występujące w przebiegu terapii zaparcia ograniczają stosowanie tej grupy leków. W trzeciej fazie badań klinicznych znajduje się obecnie lek mający skutecznie niwelować zaparcia indukowane opioidami – lubiprostone.
W wieloośrodkowym badaniu oceniano skuteczność doustnie podawanego lubiprostonu w zwalczaniu zaparć indukowanych opioidami innymi niż metadon, w przebiegu terapii przewlekłego, nienowotworowego bólu.
Jako zaparcia definiowano oddanie mniej niż trzech stolców w ciągu tygodnia. Do badania z podwójnie ślepą próbą zakwalifikowano 431 dorosłych pacjentów. 212 z nich otrzymywało dwukrotnie w ciągu dnia 24 ug lubiprostonu, podczas gdy 212 pacjentów stanowiących grupę kontrolną otrzymywało dwukrotnie w ciągu dnia placebo. 7 pacjentów nie otrzymywało żadnego leczenia. Obserwacje prowadzono przez 12 tygodni.
Głównym ocenianym punktem końcowym była ilość stolców oddawanych w ciągu tygodnia. Jako umiarkowaną odpowiedź na stosowany lek traktowano zwiększenie częstości oddawanego stolca ≥1/tydzień (we wszystkich tygodniach obserwacji) w porównaniu ze stanem w momencie rozpoczęcia badania. Jako pełną odpowiedź na zastosowane leczenie traktowano wystąpienie ≥3 wypróżnień na tydzień przez co najmniej 9, spośród 12 tygodni obserwacji.
Ogółem, w grupie otrzymującej lubiprostone odnotowano znamiennie wyższy odsetek pacjentów, którzy odpowiedzieli na leczenie zwiększoną częstością oddawania stolca w porównaniu z grupą kontrolną (odpowiednio 27.1 vs. 18.9%; p=0.030). Średni wzrost ilości oddawanych stolców w porównaniu z wartościami w momencie rozpoczęcia badania był również znamiennie wyższy w grupie otrzymującej lubiprostone (odpowiednio 3.2 vs. 2.4; p=0.001), podobnie jak mediana czasu do oddania pierwszego stolca (odpowiednio 23.5 vs. 37.7 h; P=0.004).
Działaniami niepożądanymi występującymi u >5% uczestników badania były: biegunka (11.3% pacjentów otrzymujących lubiprostone vs. 3.8% pacjentów otrzymujących placebo) nudności (odpowiednio 9.9% oraz 4.7%), wymioty (odpowiednio 4.2% oraz 5.2%), ból brzucha (odpowiednio 7.1% oraz 0%). Nie wykazano zależności pomiędzy występowaniem poważnych działań niepożądanych a przyjmowaniem przez pacjentów lubiprostonu. Dotyczyły one 3.3% pacjentów otrzymujących lubiprostone oraz 2.8% pacjentów z grupy kontrolnej.
Reasumując, udowodniono iż lubiprostone znacząco zmniejsza nasilenie zaparć indukowanych opioidami, będąc przy tym lekiem dobrze tolerowanym przez pacjentów z przewlekłym bólem nienowotworowym.
Jako zaparcia definiowano oddanie mniej niż trzech stolców w ciągu tygodnia. Do badania z podwójnie ślepą próbą zakwalifikowano 431 dorosłych pacjentów. 212 z nich otrzymywało dwukrotnie w ciągu dnia 24 ug lubiprostonu, podczas gdy 212 pacjentów stanowiących grupę kontrolną otrzymywało dwukrotnie w ciągu dnia placebo. 7 pacjentów nie otrzymywało żadnego leczenia. Obserwacje prowadzono przez 12 tygodni.
Głównym ocenianym punktem końcowym była ilość stolców oddawanych w ciągu tygodnia. Jako umiarkowaną odpowiedź na stosowany lek traktowano zwiększenie częstości oddawanego stolca ≥1/tydzień (we wszystkich tygodniach obserwacji) w porównaniu ze stanem w momencie rozpoczęcia badania. Jako pełną odpowiedź na zastosowane leczenie traktowano wystąpienie ≥3 wypróżnień na tydzień przez co najmniej 9, spośród 12 tygodni obserwacji.
Ogółem, w grupie otrzymującej lubiprostone odnotowano znamiennie wyższy odsetek pacjentów, którzy odpowiedzieli na leczenie zwiększoną częstością oddawania stolca w porównaniu z grupą kontrolną (odpowiednio 27.1 vs. 18.9%; p=0.030). Średni wzrost ilości oddawanych stolców w porównaniu z wartościami w momencie rozpoczęcia badania był również znamiennie wyższy w grupie otrzymującej lubiprostone (odpowiednio 3.2 vs. 2.4; p=0.001), podobnie jak mediana czasu do oddania pierwszego stolca (odpowiednio 23.5 vs. 37.7 h; P=0.004).
Działaniami niepożądanymi występującymi u >5% uczestników badania były: biegunka (11.3% pacjentów otrzymujących lubiprostone vs. 3.8% pacjentów otrzymujących placebo) nudności (odpowiednio 9.9% oraz 4.7%), wymioty (odpowiednio 4.2% oraz 5.2%), ból brzucha (odpowiednio 7.1% oraz 0%). Nie wykazano zależności pomiędzy występowaniem poważnych działań niepożądanych a przyjmowaniem przez pacjentów lubiprostonu. Dotyczyły one 3.3% pacjentów otrzymujących lubiprostone oraz 2.8% pacjentów z grupy kontrolnej.
Reasumując, udowodniono iż lubiprostone znacząco zmniejsza nasilenie zaparć indukowanych opioidami, będąc przy tym lekiem dobrze tolerowanym przez pacjentów z przewlekłym bólem nienowotworowym.