Makrolidy zwiększają ryzyko nagłego zgonu sercowego
Autor: Andrzej Kordas
Data: 17.11.2015
Źródło: Cheng Y, Nie X, Chen X, et al. The Role of Macrolide Antibiotics in Increasing Cardiovascular Risk. J Am Coll Cardiol. 2015;66(20):2173-2184. doi:10.1016/j.jacc.2015.09.029.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Yun-Jiu Cheng i wsp. zaprojektowali metaanalizę mającą na celu odpowiedzieć na pytanie, czy stosowanie makrolidów w formie doustnej wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia zdarzeń sercowo – naczyniowych. Wyniki analizy opublikowano na łamach czasopisma Journal of the American College of Cardiology.
Badacze przeanalizowali wpływ stosowania makrolidów na ryzyko wystąpienia nagłego zgonu sercowego, częstoskurczów komorowych, zgonu z przyczyn sercowo – naczyniowych oraz zgonu z dowolnej przyczyny. Celem zidentyfikowania odpowiednich badań naukowych badacze przeanalizowali bazy danych MEDLINE oraz EMBASE.
Ogółem do analizy włączono 33 badania naukowe obejmujące 20 779 963 pacjentów. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż pacjenci stosujący makrolidy mieli istotnie wyższe ryzyko wystąpienia nagłego zgonu sercowego lub częstoskurczów komorowych (RR: 2.42; 95% CI: 1.61 - 3.63), częstoskurczów komorowych analizowanych niezależnie (RR: 2.52; 95% CI: 1.91 - 3.31) oraz zgonu z przyczyn sercowo – naczyniowych (RR: 1.31; 95% CI: 1.06 - 1.62) w porównaniu z osobami, które nie stosowały makrolidów. Nie wykazano natomiast zależności pomiędzy stosowaniem makrolidów a śmiertelnością ogółem.
Ryzyko względne wystąpienia nagłego zgonu sercowego lub częstoskurczu komorowego wynosiło 3.40, 2.16 oraz 3.61 odpowiednio dla azytromycyny, klarytromycyny oraz erytromycyny. Ryzyko względne zgonu z powodu schorzeń sercowo – naczyniowych wynosiło 1.54 w przypadku stosowania azytromycyny oraz 1.48 przy stosowaniu klarytromycyny. Nie wykazano zależności pomiędzy stosowaniem roxitromycyny a niepożądanymi działaniami dotyczącymi układu krążenia.
Podsumowując, autorzy metaanalizy wykazali, iż stosowanie makrolidów wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia nagłego zgonu sercowego lub częstoskurczów komorowych oraz zgonu z powodu schorzeń sercowo – naczyniowych. Nie wykazano korelacji pomiędzy stosowaniem leków z tej grupy a śmiertelnością ogółem.
Ogółem do analizy włączono 33 badania naukowe obejmujące 20 779 963 pacjentów. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż pacjenci stosujący makrolidy mieli istotnie wyższe ryzyko wystąpienia nagłego zgonu sercowego lub częstoskurczów komorowych (RR: 2.42; 95% CI: 1.61 - 3.63), częstoskurczów komorowych analizowanych niezależnie (RR: 2.52; 95% CI: 1.91 - 3.31) oraz zgonu z przyczyn sercowo – naczyniowych (RR: 1.31; 95% CI: 1.06 - 1.62) w porównaniu z osobami, które nie stosowały makrolidów. Nie wykazano natomiast zależności pomiędzy stosowaniem makrolidów a śmiertelnością ogółem.
Ryzyko względne wystąpienia nagłego zgonu sercowego lub częstoskurczu komorowego wynosiło 3.40, 2.16 oraz 3.61 odpowiednio dla azytromycyny, klarytromycyny oraz erytromycyny. Ryzyko względne zgonu z powodu schorzeń sercowo – naczyniowych wynosiło 1.54 w przypadku stosowania azytromycyny oraz 1.48 przy stosowaniu klarytromycyny. Nie wykazano zależności pomiędzy stosowaniem roxitromycyny a niepożądanymi działaniami dotyczącymi układu krążenia.
Podsumowując, autorzy metaanalizy wykazali, iż stosowanie makrolidów wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia nagłego zgonu sercowego lub częstoskurczów komorowych oraz zgonu z powodu schorzeń sercowo – naczyniowych. Nie wykazano korelacji pomiędzy stosowaniem leków z tej grupy a śmiertelnością ogółem.
