Metformina mniej ryzykowna niż insulina w wieku podeszłym?

U pacjentów w podeszłym wieku z cukrzycą i demencją przyjmowanie metforminy wiązało się z redukcją wszystkich powodów śmiertelności, podczas gdy insuliny z podwyższonym ryzykiem niewydolności serca, wynika z nowych danych obserwacyjnych.

Zdaniem szwedzkiego badacza z Karolinska Institute, jeżeli chodzi o wpływ leków na cukrzycę na zdarzenia sercowo-naczyniowe w tej populacji chorych, korzystający z insuliny prezentują się gorzej nawet po dostosowaniu do czasu trwania cukrzycy. Jego zdaniem uzasadnione jest częstsze monitorowanie tych pacjentów, w szczególności kiedy rozpoczynają terapię insuliną.

Badanie szwedzkie wykorzystywało dane z rejestru demencji, który powstał w 2007 roku. Rejestr zawiera 75 tys. pacjentów. Analiza objęła 8328 pacjentów z dostępną informacją na temat demencji oraz cukrzycy.

Wynika z niego, że dla wszystkich przyczyn śmiertelności, terapia metforminą wiązała się z korzystnym efektem z ryzykiem HR 0,83 po dostosowaniu do m.in. wieku, płci, rodzaju demencji, chorób współistniejących, leków sercowo-naczyniowych oraz czasu trwania cukrzycy.

Zdaniem szwedzkiego eksperta, metoformina wydaje się być sensowną opcją w leczeniu cukrzycy nawet u chorych z demencją dodając jednak, że funkcje nerek u chorych przyjmujących metforminę musza być monitorowane.

Jak podaje Medscape, ryzyko zgonu wzrastało wśród chorych przyjmujących insulinę (dostosowane ryzyko 1,16). Jednak w relacji do udaru, jak wskazuje ekspert „ nie działą nic” w odniesieniu do protekcyjnego działania leków na cukrzycę. Dostosowane ryzyko wyniosło 1,04 dla metforminy oraz 0,94 dla insuliny. Ten wynik został dostosowany dla leków sercowo-naczyniowych i ta poprawka mogła wpłynąć na wynik.

Jak podaje Medscape, dla niewydolności serca dostosowane ryzyko dla insuliny wyniosło 1,25. Jednakże ekspert wskazuje, że to interesujące odkrycie oraz zauważa, że badanie nie było dostosowane do oporności na insulinę, która razem z hiperinsulinemią wiąże się z niewydolnością serca.