Metformina poprawia rokowanie u pacjentów z POChP i cukrzycą

Chorzy z POChP i cukrzycą leczeni metforminą charakteryzowali się zdecydowanie niższym ryzykiem zgonu w ciągu 2 lat.

Szacuje się, że cukrzyca głównie typu II może występować u około 15-20% pacjentów cierpiących z powodu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Leczenie obu chorób opiera się na kilku różnych grupach leków, co stwarza możliwość interakcji oraz ewentualnych efektów plejotropowych. Z działania plejotropowego jest znana metformina; zbadano, czy istotnie wpływa ona na przebieg POChP. Wyniki badania ukazały się na łamach Respiratory Research.

Badacze z Tajwanu dokonali retrospektywnej analizy danych pacjentów powyżej 40. roku życia z potwierdzoną spirometrycznie przewlekłą obturacyjną chorobą płuc; zbadano całkowitą śmiertelność w przebiegu choroby i oceniono wpływ współtowarzyszącej cukrzycy leczonej i nieleczonej metforminą na przebieg POChP.

Spośród 4231 badanych u 556 (13%) zdiagnozowano cukrzycę; wymieniona podgrupa pacjentów, w porównaniu z pacjentami bez cukrzycy, charakteryzowała się aż 1,62-krotnie większym ryzykiem zgonu w ciągu 2 lat. Z kolei chorzy z POChP i cukrzycą leczeni metforminą charakteryzowali się zdecydowanie niższym ryzykiem zgonu w ciągu 2 lat (HR 0,46), a ich rokowanie w tym zakresie okazało się porównywalne do rokowania pacjentów niechorujących dodatkowo na cukrzycę.