Nadciśnienie tętnicze - kto potrzebuje intensywnego leczenia?
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Nadciśnienie tętnicze jest jednym z najpowszechniejszych schorzeń przewlekłych, które dotyka ponad 30% populacji osób dorosłych. Nieleczone lub leczone nieodpowiednio prowadzi do wzrostu ryzyka wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych i zgonu. O tym, jak istotna jest odpowiednia kontrola ciśnienia tętniczego, zwłaszcza przy obecności dodatkowych czynników ryzyka, przekonuje publikacja z The JAMA.
Korzystając z danych zawartych w południowokoreańskiej National Health Information Database przeprowadzono badanie populacyjne, w którym uwzględniono łącznie 1 402 975 osób w wieku od 40 do 79 lat niechorujące na choroby układu sercowo-naczyniowego (oprócz nadciśnienia) lub wydalniczego. Roczne wskaźniki krytycznych zdarzeń sercowo-naczyniowych i nerkowych oraz zgonów z jakiejkolwiek przyczyny oszacowano na podstawie poziomów leczonego skurczowego ciśnienia tętniczego i obecności 5 czynników ryzyka (nadciśnienie, cukrzyca, hiperlipidemia, białkomocz i palenie tytoniu).
W badanej populacji 28411 z 51292 incydentów sercowo-naczyniowych i nerkowych wystąpiło u osób na stałe leczących się z powodu nadciśnienia, a spośród 72500 zgonów aż 33102 dotyczyły osób przez wiele lat chorujących i poddawanych terapii przeciwhipertensyjnej. Wykazano, że szansa na incydent sercowo-naczyniowy lub zgon rosła wraz ze wzrostem liczby dodatkowych czynników ryzyka (spośród wcześniej wymienionych). U osób leczonych z powodu nadciśnienia i z obecnością co najmniej 3 dodatkowych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego odnotowano różne wartości współczynnika ryzyka zgonu, w zależności od wartości ciśnienia skurczowego. W odniesieniu do jego optymalnych wartości (120-129 mmHg) ryzyko zgonu rosło o 21% dla SBP 110-119 mmHg, o 4% dla SBP 130-139 mmHg, o 12% dla SBP 140-149 mmHg, o 21% dla SBP 150-159 mmHg i o aż 46% dla SBP powyżej 160 mmHg. Dla osób z co najwyżej jednym z wcześniej wymienionych dodatkowym czynnikiem ryzyko rosło dla wartości 110-119 mmHg, 150-159 mmHg i ponad 160 mmHg o odpowiednio 14%, 6% i 26%; dla wartości w zakresie 130-139 mmHg malało o 3%, a dla 140-149 mmHg nie zmieniało się.
Wyniki badania sugerują, że intensywne leczenie nadciśnienia powinno dotyczyć jedynie pacjentów z obecnością dużej liczby dodatkowych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego; chorzy niemal ich pozbawieni niekoniecznie muszą być leczeni w podobny sposób.
W badanej populacji 28411 z 51292 incydentów sercowo-naczyniowych i nerkowych wystąpiło u osób na stałe leczących się z powodu nadciśnienia, a spośród 72500 zgonów aż 33102 dotyczyły osób przez wiele lat chorujących i poddawanych terapii przeciwhipertensyjnej. Wykazano, że szansa na incydent sercowo-naczyniowy lub zgon rosła wraz ze wzrostem liczby dodatkowych czynników ryzyka (spośród wcześniej wymienionych). U osób leczonych z powodu nadciśnienia i z obecnością co najmniej 3 dodatkowych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego odnotowano różne wartości współczynnika ryzyka zgonu, w zależności od wartości ciśnienia skurczowego. W odniesieniu do jego optymalnych wartości (120-129 mmHg) ryzyko zgonu rosło o 21% dla SBP 110-119 mmHg, o 4% dla SBP 130-139 mmHg, o 12% dla SBP 140-149 mmHg, o 21% dla SBP 150-159 mmHg i o aż 46% dla SBP powyżej 160 mmHg. Dla osób z co najwyżej jednym z wcześniej wymienionych dodatkowym czynnikiem ryzyko rosło dla wartości 110-119 mmHg, 150-159 mmHg i ponad 160 mmHg o odpowiednio 14%, 6% i 26%; dla wartości w zakresie 130-139 mmHg malało o 3%, a dla 140-149 mmHg nie zmieniało się.
Wyniki badania sugerują, że intensywne leczenie nadciśnienia powinno dotyczyć jedynie pacjentów z obecnością dużej liczby dodatkowych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego; chorzy niemal ich pozbawieni niekoniecznie muszą być leczeni w podobny sposób.
