123RF
Niezapalne przyczyny bólu mięśniowo-szkieletowego współistnieją z zaburzeniami przewodu pokarmowego
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 15.03.2023
Źródło: Ülkü Şahin N, Şahin N, Kılıç M. Effect of comorbid benign joint hypermobility and juvenile fibromyalgia syndromes on pediatric functional gastrointestinal disorders Postgrad Med. 2023 Feb 6;1-8. doi: 10.1080/00325481.2023.2176637
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
| Tagi: | ból mięśniowo-szkieletowy, zespół łagodnej nadmiernej ruchomości stawów, BJHS, zespół młodzieńczej fibromialgii, JFMS |
Ból mięśniowo-szkieletowy występuje u pacjentów leczonych ambulatoryjnie z dużą częstością. Zespół łagodnej nadmiernej ruchomości stawów (BJHS) i zespół młodzieńczej fibromialgii (JFMS) są częstymi niezapalnymi przyczynami bólu mięśniowo-szkieletowego.
W zespołach tych bólowi często towarzyszą różne objawy, takie jak zmęczenie, trudności ze snem, zaburzenia nastroju, zaburzenia funkcji poznawczych, zawroty głowy, bóle głowy, bóle brzucha, zespół jelita drażliwego, zespół niespokojnych nóg. Funkcjonalna niestrawność, czynnościowe wymioty, czynnościowy ból brzucha, czynnościowe zaparcia i zespół jelita drażliwego są łącznie określane jako czynnościowe zaburzenia żołądkowo-jelitowe (GI).
Zespół naukowców tureckich postanowił zbadać, jaki jest związek pomiędzy czynnościowymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi a zespołami łagodnej nadmiernej ruchomości stawów i młodzieńczej fibromialgii.
Badaniem objęto pacjentów w wieku od 10 do 18 lat, u których na oddziale gastroenterologii dziecięcej rozpoznano czynnościowe zaburzenia przewodu pokarmowego. Wyniki BJHS i JFMS zostały ocenione przez oddział reumatologii dziecięcej. Skale lęku, somatyzacji i depresji były podawane przez psychiatrę dziecięcego. W dysfunkcjach układu autonomicznego zastosowano punktację COMPASS 31.
Jak stwierdzono, częstość występowania zespołów łagodnej nadmiernej ruchomości stawów i młodzieńczej fibromialgii wynosiła odpowiednio 64 proc. i 32 proc. u dzieci z czynnościowymi zaburzeniami przewodu pokarmowego. Zamostkowy ból w klatce piersiowej, dysfagia, wczesne nasycenie, nudności, wymioty i zarzucanie pokarmu były częste w JFMS. Objawy żołądkowo-jelitowe nie różniły się w przypadku BJHS. W przypadku 106 (88,3 proc.) i 99 (82,5 proc.) pacjentów wystąpiły odpowiednio nietolerancja ortostatyczna i omdlenia odruchowe. Jeśli chodzi o 103 (85,6 proc.) pacjentów, stwierdzono u nich objawy lękowe, 101 (84,2 proc.) miało objawy somatyzacji, a 102 (85 proc.) – objawy depresji.
Z badań wynika, że czynnościowe zaburzenia przewodu pokarmowego, zespoły łagodnej nadmiernej ruchomości stawów i młodzieńczej fibromialgii to złożone, przeplatające się zaburzenia, na które wpływa stres emocjonalny. Dlatego w procesie diagnozy i leczenia konieczne jest podejście multidyscyplinarne, nie można leczyć wyłącznie jednej dolegliwości.
Opracowanie: Marek Meissner
Zespół naukowców tureckich postanowił zbadać, jaki jest związek pomiędzy czynnościowymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi a zespołami łagodnej nadmiernej ruchomości stawów i młodzieńczej fibromialgii.
Badaniem objęto pacjentów w wieku od 10 do 18 lat, u których na oddziale gastroenterologii dziecięcej rozpoznano czynnościowe zaburzenia przewodu pokarmowego. Wyniki BJHS i JFMS zostały ocenione przez oddział reumatologii dziecięcej. Skale lęku, somatyzacji i depresji były podawane przez psychiatrę dziecięcego. W dysfunkcjach układu autonomicznego zastosowano punktację COMPASS 31.
Jak stwierdzono, częstość występowania zespołów łagodnej nadmiernej ruchomości stawów i młodzieńczej fibromialgii wynosiła odpowiednio 64 proc. i 32 proc. u dzieci z czynnościowymi zaburzeniami przewodu pokarmowego. Zamostkowy ból w klatce piersiowej, dysfagia, wczesne nasycenie, nudności, wymioty i zarzucanie pokarmu były częste w JFMS. Objawy żołądkowo-jelitowe nie różniły się w przypadku BJHS. W przypadku 106 (88,3 proc.) i 99 (82,5 proc.) pacjentów wystąpiły odpowiednio nietolerancja ortostatyczna i omdlenia odruchowe. Jeśli chodzi o 103 (85,6 proc.) pacjentów, stwierdzono u nich objawy lękowe, 101 (84,2 proc.) miało objawy somatyzacji, a 102 (85 proc.) – objawy depresji.
Z badań wynika, że czynnościowe zaburzenia przewodu pokarmowego, zespoły łagodnej nadmiernej ruchomości stawów i młodzieńczej fibromialgii to złożone, przeplatające się zaburzenia, na które wpływa stres emocjonalny. Dlatego w procesie diagnozy i leczenia konieczne jest podejście multidyscyplinarne, nie można leczyć wyłącznie jednej dolegliwości.
Opracowanie: Marek Meissner
