Ocena bezpieczeństwa stosowania poszczególnych postaci testosteronu
Autor: Andrzej Kordas
Data: 22.07.2015
Źródło: Layton J, Meier CR, Sharpless JL, Stürmer T, Jick SS, Brookhart M. Comparative Safety of Testosterone Dosage Forms. JAMA Intern Med. 2015;175(7):1187-1196. doi:10.1001/jamainternmed.2015.1573.
J. Bradley Layton i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu ocenić wpływ stosowania poszczególnych postaci testosteronu na układ sercowo-naczyniowy. Wyniki badania opublikowano na łamach Journal of the American Medical Association Internal Medicine.
Badacze oceniali profil bezpieczeństwa testosteronu pod postacią iniekcji, plastrów oraz żelu. Do badania zakwalifikowano mężczyzn (powyżej 18 roku życia) stosujących preparaty testosteronu przez co najmniej 180 dni. Przeanalizowano dane pacjentów stosujących lek w latach 2000 – 2012. Grupę kontrolną stanowili mężczyźni nie stosujący preparatów testosteronu.
Ogółem do badania zakwalifikowano 544 115 mężczyzn stosujących preparaty testosteronu. W 37.4% był to testosteron w postaci iniekcji, w 6.9% w formie plastrów, natomiast w 55.8% w postaci żelu. Na podstawie przeprowadzonej analizy statystycznej udowodniono, iż pacjenci korzystający z testosteronu w formie iniekcji, w porównaniu z tymi stosującymi testosteron w postaci żelu, mieli wyższe ryzyko wystąpienia zdarzenia sercowo-naczyniowego (zawału serca, niestabilnej dławicy piersiowej, udaru mózgu) (HR 1.26; 95% CI 1.18-1.35), hospitalizacji (HR 1.16; 95% CI 1.13-1.19) oraz zgonu (HR 1.34; 95% CI 1.15-1.56). Nie wykazano natomiast w tym przypadku podwyższonego ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (HR 0.92; 95% CI 0.76-1.11).
Nie wykazano również, aby w porównaniu z grupą pacjentów stosujących testosteron w formie żelu, pacjenci stosujący testosteron w postaci plastrów posiadali wyższe ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych (HR 1.10; 95% CI 0.94-1.29), hospitalizacji (HR 1.04; 95% CI 1.00-1.08), zgonu (HR 1.02; 95% CI 0.77-1.33) oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (HR 1.08; 95% CI 0.79-1.47).
Podsumowując, w badaniu wykazano, iż stosowanie testosteronu w postaci iniekcji wiąże się z wyższym ryzykiem wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych, hospitalizacji oraz zgonu w porównaniu ze stosowaniem tego leku w formie żelu. Natomiast lek w postaci plastrów oraz żelu cechował się zbliżonym profilem bezpieczeństwa.
Ogółem do badania zakwalifikowano 544 115 mężczyzn stosujących preparaty testosteronu. W 37.4% był to testosteron w postaci iniekcji, w 6.9% w formie plastrów, natomiast w 55.8% w postaci żelu. Na podstawie przeprowadzonej analizy statystycznej udowodniono, iż pacjenci korzystający z testosteronu w formie iniekcji, w porównaniu z tymi stosującymi testosteron w postaci żelu, mieli wyższe ryzyko wystąpienia zdarzenia sercowo-naczyniowego (zawału serca, niestabilnej dławicy piersiowej, udaru mózgu) (HR 1.26; 95% CI 1.18-1.35), hospitalizacji (HR 1.16; 95% CI 1.13-1.19) oraz zgonu (HR 1.34; 95% CI 1.15-1.56). Nie wykazano natomiast w tym przypadku podwyższonego ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (HR 0.92; 95% CI 0.76-1.11).
Nie wykazano również, aby w porównaniu z grupą pacjentów stosujących testosteron w formie żelu, pacjenci stosujący testosteron w postaci plastrów posiadali wyższe ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych (HR 1.10; 95% CI 0.94-1.29), hospitalizacji (HR 1.04; 95% CI 1.00-1.08), zgonu (HR 1.02; 95% CI 0.77-1.33) oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (HR 1.08; 95% CI 0.79-1.47).
Podsumowując, w badaniu wykazano, iż stosowanie testosteronu w postaci iniekcji wiąże się z wyższym ryzykiem wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych, hospitalizacji oraz zgonu w porównaniu ze stosowaniem tego leku w formie żelu. Natomiast lek w postaci plastrów oraz żelu cechował się zbliżonym profilem bezpieczeństwa.
