Opis przypadku: ostra niewydolność nerek po stosowaniu chińskich ziółek na „oczyszczenie organizmu”
Autor: Andrzej Kordas
Data: 21.09.2015
Źródło: Acute Renal Failure Induced by Chinese Herbal Medication in Nigeria; Effiong Ekong Akpan and Udeme E. Ekrikpo; Case Rep Med. 2015; 2015: 150204; Published online 2015 Jun 25. doi: 10.1155/2015/150204.
30-letni kierowca został przyjęty do szpitala z powodu wypadku samochodowego. Przy przyjęciu pacjent podawał występowanie bolesnego krwiomoczu oraz skąpomoczu odpowiednio od 11 oraz 7 dni.
Dwa dni przed wystąpieniem powyższych objawów z układu moczowego pacjent z powodu gorszego samopoczucia spożył chińską herbatkę na „generalne oczyszczenie organizmu” oraz ogólną poprawę stanu zdrowia. Powyższe zioła pacjent spożywał przez 2 dni w ilości około 200 ml/dzień.
Prócz krwiomoczu pacjent nie podawał innych źródeł krwawienia. Negował również występowanie gorączki, urazu jamy brzusznej oraz epizodów krwiomoczu w przeszłości. Dodatkowym objawem z układu moczowego był natomiast skąpomocz (< 100 ml / dobę) z towarzyszącymi obrzękami twarzy oraz kończyn dolnych. Prócz tego, mężczyzna zgłaszał występowanie wymiotów oraz uciążliwej czkawki.
Poza powyższymi objawami pacjent negował choroby przewlekłe (nadciśnienie tętnicze, cukrzycę), przyjmowanie leków mogących wywołać krwiomocz, palenie papierosów. Podawał jedynie okazjonalne spożywanie alkoholu.
Przy przyjęciu w badaniu przedmiotowym stwierdzono bladość powłok skórnych, obrzęk twarzy, kończyn dolnych oraz asterixis. Nie odnotowano sinicy oraz powiększonych węzłów chłonnych. Częstość akcji serca wynosiła 86 uderzeń/minutę, ciśnienie tętnicze 130/70 mmHg. Nie odnotowano ponadto nieprawidłowości w badaniu przedmiotowym układu oddechowego oraz pokarmowego.
W badaniach laboratoryjnych krwi: HBsAg, anti-HCV, and HIV – negatywne; PCV = 23%. Sód = 135 mmol/L (135–145), potas = 4.3 mmol/L (3.2–5.0), dwuwęglany = 21 mmol/L (22–28), fosforany = 0.85 (0.96–1.44) mmol/L, wapń = 2.1 (2.1 = 2.6) mmol/L. PLT = 230 × 109/L. W badaniu moczu: białko (+) erytrocyty (+++), nie stwierdzono bakteriomoczu, natomiast 24-godzinna hodowla nie wykazała wzrostu bakterii.
Również badania laboratoryjne oceniające funkcję wątroby nie wykazały nieprawidłowości. W USG jamy brzusznej uwidoczniono nerki prawidłowej wielkości z widocznym zróżnicowaniem korowo-rdzeniowym.
W oparciu o obraz kliniczny i wyniki badań pomocniczych zadecydowano o przeprowadzeniu hemodializy (4 sesje) oraz włączenia leczenia EPO. W efekcie zastosowanego leczenia uzyskano obniżenie stężenia kreatyniny (z początkowo 1550 μmmol/L do 194 μmmol/L przy wypisie) oraz mocznika (z początkowo 49.32 mmol/L do 10 mmol/L przy wypisie). Opierając się na normalizacji wyników badań laboratoryjnych oraz objętości wydalanego moczu – pacjenta wypisano w 18 dobie hospitalizacji.
Opisywany przypadek ostrego uszkodzenia nerek w następstwie stosowania mieszanek ziołowych nie należy do rzadkości. Szacuje się, że stosowanie tego rodzaju preparatów odpowiada za 30–35% przypadków ostrego uszkodzenia nerek w Afryce. Prócz uszkodzenia nerek, stosowanie tych ziół wiąże się z ryzykiem uszkodzenia wątroby oraz ryzykiem zgonu. Niestety medycyna alternatywna oparta na preparatach ziołowych nadal pozostaje szeroko rozpowszechniona, zwłaszcza w krajach rozwijających się.
Prócz krwiomoczu pacjent nie podawał innych źródeł krwawienia. Negował również występowanie gorączki, urazu jamy brzusznej oraz epizodów krwiomoczu w przeszłości. Dodatkowym objawem z układu moczowego był natomiast skąpomocz (< 100 ml / dobę) z towarzyszącymi obrzękami twarzy oraz kończyn dolnych. Prócz tego, mężczyzna zgłaszał występowanie wymiotów oraz uciążliwej czkawki.
Poza powyższymi objawami pacjent negował choroby przewlekłe (nadciśnienie tętnicze, cukrzycę), przyjmowanie leków mogących wywołać krwiomocz, palenie papierosów. Podawał jedynie okazjonalne spożywanie alkoholu.
Przy przyjęciu w badaniu przedmiotowym stwierdzono bladość powłok skórnych, obrzęk twarzy, kończyn dolnych oraz asterixis. Nie odnotowano sinicy oraz powiększonych węzłów chłonnych. Częstość akcji serca wynosiła 86 uderzeń/minutę, ciśnienie tętnicze 130/70 mmHg. Nie odnotowano ponadto nieprawidłowości w badaniu przedmiotowym układu oddechowego oraz pokarmowego.
W badaniach laboratoryjnych krwi: HBsAg, anti-HCV, and HIV – negatywne; PCV = 23%. Sód = 135 mmol/L (135–145), potas = 4.3 mmol/L (3.2–5.0), dwuwęglany = 21 mmol/L (22–28), fosforany = 0.85 (0.96–1.44) mmol/L, wapń = 2.1 (2.1 = 2.6) mmol/L. PLT = 230 × 109/L. W badaniu moczu: białko (+) erytrocyty (+++), nie stwierdzono bakteriomoczu, natomiast 24-godzinna hodowla nie wykazała wzrostu bakterii.
Również badania laboratoryjne oceniające funkcję wątroby nie wykazały nieprawidłowości. W USG jamy brzusznej uwidoczniono nerki prawidłowej wielkości z widocznym zróżnicowaniem korowo-rdzeniowym.
W oparciu o obraz kliniczny i wyniki badań pomocniczych zadecydowano o przeprowadzeniu hemodializy (4 sesje) oraz włączenia leczenia EPO. W efekcie zastosowanego leczenia uzyskano obniżenie stężenia kreatyniny (z początkowo 1550 μmmol/L do 194 μmmol/L przy wypisie) oraz mocznika (z początkowo 49.32 mmol/L do 10 mmol/L przy wypisie). Opierając się na normalizacji wyników badań laboratoryjnych oraz objętości wydalanego moczu – pacjenta wypisano w 18 dobie hospitalizacji.
Opisywany przypadek ostrego uszkodzenia nerek w następstwie stosowania mieszanek ziołowych nie należy do rzadkości. Szacuje się, że stosowanie tego rodzaju preparatów odpowiada za 30–35% przypadków ostrego uszkodzenia nerek w Afryce. Prócz uszkodzenia nerek, stosowanie tych ziół wiąże się z ryzykiem uszkodzenia wątroby oraz ryzykiem zgonu. Niestety medycyna alternatywna oparta na preparatach ziołowych nadal pozostaje szeroko rozpowszechniona, zwłaszcza w krajach rozwijających się.
