Posiadanie psa poprawia zdrowie
Autor: Marta Koblańska
Data: 31.10.2019
Źródło: Sciencedaily/MK
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Posiadanie psa może być związane z dłuższym życiem i lepszą kondycją sercowo-naczyniową. To ma znaczenie szczególnie dla tych, którzy przeszli zawał serca lub udar oraz mieszkali samodzielnie, wynika z badania i meta-analizy opublikowanych w czasopiśmie Circulation, które wydaje American Heart Association.
Oba badania dostarczają dobrej jakości danych wskazujących na to, że posiadanie psa wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem sercowo-naczyniowym i śmiertelnością z tego powodu. Wcześniejsze badania wskazywały na to jak społeczna izolacja oraz brak aktywności fizycznej mogą negatywnie wpłynąć na pacjentów. W obecnych badacze dążyli do tego, aby ocenić jak posiadanie psa wpływa na zdrowie. Według tych wcześniejszych pies łagodzi fakt społecznego odrzucenia, poprawia aktywność fizyczną oraz obniża ciśnienie krwi. To wszystko doprowadziło naukowców do wniosku, że właściciele psów są zdrowsi niż ci, którzy psa nie mają.
Posiadanie psa oraz przeżycie po zdarzeniu sercowo-naczyniowym.
W tym badaniu porównano wyniki zdrowotne posiadaczy psów i tych, którzy ich nie mają po przebytym zawale serca lub udarze. Do tego wykorzystano dane Swedish National Register. Analizowani pacjenci byli w wieku 40-85 lat. Co się okazało? Ryzyko zgonu z powodu zawału pacjentów żyjących samodzielnie po hospitalizacji było o 33 procent niższe I 15 procent dla tych żyjących z partnerem lub dzieckiem. Ryzyko śmierci pacjentów po udarze żyjących samodzielnie po hospitalizacji było 27 procent niższe i 12 procent niższe dla tych, którzy mieszkali z partnerem lub dzieckiem.
Posiadanie psa oraz przeżycie po zdarzeniu sercowo-naczyniowym.
W tym badaniu porównano wyniki zdrowotne posiadaczy psów i tych, którzy ich nie mają po przebytym zawale serca lub udarze. Do tego wykorzystano dane Swedish National Register. Analizowani pacjenci byli w wieku 40-85 lat. Co się okazało? Ryzyko zgonu z powodu zawału pacjentów żyjących samodzielnie po hospitalizacji było o 33 procent niższe I 15 procent dla tych żyjących z partnerem lub dzieckiem. Ryzyko śmierci pacjentów po udarze żyjących samodzielnie po hospitalizacji było 27 procent niższe i 12 procent niższe dla tych, którzy mieszkali z partnerem lub dzieckiem.