Potrójna terapia przeciwzakrzepowa może zwiększać ryzyko krwawień u starszych pacjentów poddawanych PCI
Autor: Mariusz Bryl
Data: 11.12.2015
Źródło: Triple Oral Antithrombotic Therapy May Up Bleeding Risk in Oldest AF Patients Having PCI; Marlene Busko; November 27, 2015; American Heart Association (AHA) 2015 Scientific Sessions.GS./MB
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
W badaniu obejmującym 8 ośrodków w Japonii wykazano, iż potrójna terapia przeciwzakrzepowa – tj. dołączenie do podwójnej terapii przeciwpłytkowej doustnego antykoagulantu – może skutkować zwiększonym ryzykiem krwawienia wśród chorych z migotaniem przedsionków po 80 roku życia, w porównaniu z zastosowaniem wyłącznie podwójnej terapii przeciwpłytkowej. Powyższe badanie obejmowało stosunkowo niewielką grupę badaną, liczącą 360 osób.
77 pacjentów w tej grupie stanowiły osoby starsze – po 80 roku życia (średnia wieku 84.5 lat), podczas gdy 283 pacjentów nie przekroczyło 80 roku życia (średnia wieku 70.3 lat).
W badaniu porównywano częstość powikłań krwotocznych w czasie 1 roku terapii wśród pacjentów z migotaniem przedsionków, u których zastosowano aspirynę z klopidogrelem z tymi, u których dodatkowo włączono również jeden z doustnych antykoagulantów. Co prawda wśród osób otrzymujących potrójną terapię przeciwzakrzepową rzadziej występowały poważne zdarzenia sercowo – naczyniowe, aczkolwiek różnice te nie były istotne statystycznie (13.6% vs 21.2%; P=0.06).
Dodatkowo wykazano, iż wśród chorych stosujących potrójną terapię przeciwzakrzepową rzadziej występowały napady migotania przedsionków (31.8% vs 60.6%; P=0.01) oraz ostre zespoły wieńcowe (43.2% vs 69.7%; P=0.02).
W czasie rocznej obserwacji odnotowano natomiast znamiennie częstsze występowanie powikłań krwotocznych wśród chorych stosujących potrójną terapię przeciwzakrzepową (13.6% vs 0%; P=0.008).
Reasumując, autorzy badania podkreślają wyraźnie podwyższone ryzyko wystąpienia poważnych krwawień wśród osób starszych stosujących potrójną terapię przeciwzakrzepową, w porównaniu z osobami stosującymi wyłącznie podwójne leczenie przeciwpłytkowe – tj. aspirynę w połączeniu z klopidogrelem.
W badaniu porównywano częstość powikłań krwotocznych w czasie 1 roku terapii wśród pacjentów z migotaniem przedsionków, u których zastosowano aspirynę z klopidogrelem z tymi, u których dodatkowo włączono również jeden z doustnych antykoagulantów. Co prawda wśród osób otrzymujących potrójną terapię przeciwzakrzepową rzadziej występowały poważne zdarzenia sercowo – naczyniowe, aczkolwiek różnice te nie były istotne statystycznie (13.6% vs 21.2%; P=0.06).
Dodatkowo wykazano, iż wśród chorych stosujących potrójną terapię przeciwzakrzepową rzadziej występowały napady migotania przedsionków (31.8% vs 60.6%; P=0.01) oraz ostre zespoły wieńcowe (43.2% vs 69.7%; P=0.02).
W czasie rocznej obserwacji odnotowano natomiast znamiennie częstsze występowanie powikłań krwotocznych wśród chorych stosujących potrójną terapię przeciwzakrzepową (13.6% vs 0%; P=0.008).
Reasumując, autorzy badania podkreślają wyraźnie podwyższone ryzyko wystąpienia poważnych krwawień wśród osób starszych stosujących potrójną terapię przeciwzakrzepową, w porównaniu z osobami stosującymi wyłącznie podwójne leczenie przeciwpłytkowe – tj. aspirynę w połączeniu z klopidogrelem.
