123RF
Problemy psychiczne w przebiegu IBS mogą pogorszyć rokowanie
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 15.07.2021
Źródło: Medscape
Działy:
Aktualności w Lekarz POZ
Aktualności
Jak potwierdzają badania, osoby z zespołem zapalnym jelit (IBS) często mają współistniejące problemy psychiczne, które mogą wpływać na nasilenie objawów i rokowanie.
Doktor Alexander Ford z St. James University Hospital w Wielkiej Brytanii i jego współpracownicy ogłosili w „American Journal of Gastroenterology” wyniki swoich badań.
Patofizjologia zaburzenia pozostaje nie do końca poznana, ale są dowody na to, że możliwa jest zaburzona komunikacja między jelitami a mózgiem, w związku z tym IBS jest obecnie uważany za zaburzenie interakcji jelito-mózg.
Naukowcy zbadali współistniejące choroby psychiczne u pacjentów z IBS i ich wpływ na rokowania w ciągu 12 miesięcy wśród 807 dorosłych spełniających kryteria rzymskie IV dla IBS na początku badania.
Spośród nich 245 (30%) nie miało współwystępujących problemów psychicznych, 177 (22%) miało jeden, 139 (17%) – dwa, 103 (13%) – trzy, 89 (11%) – cztery, a 54 (7%) – pięć współistniejących chorób psychicznych.
Nasilenie objawów IBS na początku badania istotnie wzrastało wraz z liczbą współistniejących chorób psychicznych – 72% osób z pięcioma współistniejącymi chorobami psychicznymi zgłosiło ciężkie objawy w porównaniu z 29% osób bez żadnych współistniejących chorób psychicznych (p <0,001).
Łącznie 452 (56%) uczestników zostało poddanych obserwacji po 12 miesiącach. Osoby z większą liczbą chorób współistniejących na początku badania były znacznie bardziej narażone na wizytę u gastroenterologa, przy czym 33% osób z pięcioma chorobami współistniejącymi na tle psychicznym można było porównać z 21% bez współistniejących chorób psychicznych (p = 0,001). Dorośli z poważniejszymi problemami psychicznymi częściej przechodzili cykliczne terapie, zgłaszali cięższe objawy IBS i ciągły ból brzucha oraz zgłaszali, że objawy wpłynęły na ich codzienną aktywność przez co najmniej połowę czasu obserwacji.
Zespół badawczy twierdzi, że ocena psychologiczna i dostęp do terapii dla pacjentów z dużym obciążeniem psychicznym mogą poprawić rokowanie w przebiegu IBS. – Jeśli zdrowie psychiczne nie zostanie ocenione w praktyce klinicznej, ta podgrupa pacjentów z IBS oraz dużym obciążeniem psychicznym, których rokowanie jest gorsze, nie zostanie zidentyfikowana. Uważamy zatem, że powinno to być częścią rutynową oceny pacjentów z IBS – sugerują naukowcy.
Patofizjologia zaburzenia pozostaje nie do końca poznana, ale są dowody na to, że możliwa jest zaburzona komunikacja między jelitami a mózgiem, w związku z tym IBS jest obecnie uważany za zaburzenie interakcji jelito-mózg.
Naukowcy zbadali współistniejące choroby psychiczne u pacjentów z IBS i ich wpływ na rokowania w ciągu 12 miesięcy wśród 807 dorosłych spełniających kryteria rzymskie IV dla IBS na początku badania.
Spośród nich 245 (30%) nie miało współwystępujących problemów psychicznych, 177 (22%) miało jeden, 139 (17%) – dwa, 103 (13%) – trzy, 89 (11%) – cztery, a 54 (7%) – pięć współistniejących chorób psychicznych.
Nasilenie objawów IBS na początku badania istotnie wzrastało wraz z liczbą współistniejących chorób psychicznych – 72% osób z pięcioma współistniejącymi chorobami psychicznymi zgłosiło ciężkie objawy w porównaniu z 29% osób bez żadnych współistniejących chorób psychicznych (p <0,001).
Łącznie 452 (56%) uczestników zostało poddanych obserwacji po 12 miesiącach. Osoby z większą liczbą chorób współistniejących na początku badania były znacznie bardziej narażone na wizytę u gastroenterologa, przy czym 33% osób z pięcioma chorobami współistniejącymi na tle psychicznym można było porównać z 21% bez współistniejących chorób psychicznych (p = 0,001). Dorośli z poważniejszymi problemami psychicznymi częściej przechodzili cykliczne terapie, zgłaszali cięższe objawy IBS i ciągły ból brzucha oraz zgłaszali, że objawy wpłynęły na ich codzienną aktywność przez co najmniej połowę czasu obserwacji.
Zespół badawczy twierdzi, że ocena psychologiczna i dostęp do terapii dla pacjentów z dużym obciążeniem psychicznym mogą poprawić rokowanie w przebiegu IBS. – Jeśli zdrowie psychiczne nie zostanie ocenione w praktyce klinicznej, ta podgrupa pacjentów z IBS oraz dużym obciążeniem psychicznym, których rokowanie jest gorsze, nie zostanie zidentyfikowana. Uważamy zatem, że powinno to być częścią rutynową oceny pacjentów z IBS – sugerują naukowcy.
