LEKARZ POZ
Choroby układu oddechowego
 
Specjalizacje, Kategorie, Działy

Przewidywanie rozwoju POChP w Podstawowej Opiece Zdrowotnej

Udostępnij:
Przewlekła obturacyjna choroba płuc stanowi trzecią przyczynę zgonów na świecie. Przeprowadzone badania informują jednak, że 50-80% osób chorych na to schorzenie pozostaje niezdiagnozowanych. Shamil Haroon i wsp. postanowili sprawdzić, czy istnieje kliniczna skala ryzyka rozwoju POChP, możliwa do zastosowania w Podstawowej Opiece Zdrowotnej.
Celem określenia modelu umożliwiającego obliczenie ryzyka rozwoju POChP analizie poddano 15 159 pacjentów ze świeżo rozpoznaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc leczonych w 340 ośrodkach Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Wielkiej Brytanii. Grupa kontrolna obejmowała 28 296 pacjentów. Średni wiek pacjentów w obydwu grupach wynosił 70 lat, a 52% pacjentów stanowili mężczyźni. 27% pacjentów zgłaszało aktualne palenie papierosów, a kolejne 25% paliło papierosy w przeszłości 40% negowało nikotynizm zarówno aktualnie jak i w przeszłości. Palenie papierosów było zgłaszane znamiennie częściej w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną (odpowiednio w 77% oraz 38% przypadków). Na etapie walidacji analizą objęto 2259 pacjentów ze świeżo rozpoznaną przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, natomiast grupa kontrolna obejmowała 4196 pacjentów.

Końcowy model oceny ryzyka wystąpienia POChP obejmował następujące elementy: palenie papierosów w wywiadzie, uprzednie rozpoznanie astmy, stosowanie salbutamolu w czasie ostatnich trzech lat oraz ilość przebytych infekcji dolnych dróg oddechowych w tym samym czasie. Moc diagnostyczną testu określono na podstawie wartości pola pod wykresem krzywej ROC (AUC). Zaproponowany model oceny ryzyka rozwoju POChP charakteryzował się AUC - 0.84 (95% CI 0.83 - 0.85). Po walidacji współczynnik AUC wyniósł natomiast 0.85 (95% CI 0.83 - 0.86).

Zastosowanie zaproponowanego modelu oceny ryzyka występowania przewlekłej obturacyjnej choroby płuc w podstawowej opiece zdrowotnej może ułatwić rozpoznanie choroby u 60% pacjentów dotychczas niezdiagnozowanych.

Reasumując, czynniki ryzyka rozwoju przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, na temat których rutynowo zbierany jest wywiad w ramach wizyty w gabinecie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, mogą posłużyć jako elementy składowe modelu określającego ryzyko rozwoju POChP u danego pacjenta. W najbliższej przyszłości powinniśmy się spodziewać powstania automatycznych kalkulatorów, wykorzystujących powstały na podstawie analizy statystycznej algorytm obliczeniowy ryzyka rozwoju przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Miejmy nadzieję, że rozwiązanie to umożliwi wykrycie tej jednostki chorobowej na wczesnym etapie rozwoju oraz podjęcie skutecznej terapii.
 
Partner serwisu
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.