Przydatność oznaczeń stężenia fruktozaminy oraz glikowanej albuminy w ocenie ryzyka sercowo-naczyniowego
Autor: Andrzej Kordas
Data: 06.08.2015
Źródło: Fructosamine and Glycated Albumin and the Risk of Cardiovascular Outcomes and Death; Elizabeth Selvin, Andreea M. Rawlings, Pamela L. Lutsey, Nisa Maruthur, James S. Pankow, Michael Steffes, and Josef Coresh; Circulation. 2015;132:269-277.
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Hemoglobina glikowana (HbA1c) stanowi uznany parametr informujący o stopniu kontroli cukrzycy oraz ryzyku sercowo – naczyniowym. Fruktozamina oraz glikowana albumina dostarczają informacji na temat krótkoterminowej kontroli cukrzycy, aczkolwiek dotychczas nie określono związku pomiędzy ich stężeniem a ryzykiem sercowo-naczyniowym. Tematem tym zajęli się Elizabeth Selvin i wsp. a wyniki swoich badań opublikowali na łamach Circulation.
Grupę badaną stanowiło 11 104 uczestników, u których dokonano pomiarów stężenia fruktozaminy oraz glikowanej albuminy. Rozpoznanie cukrzycy nie stanowiło kryterium włączenia do badania.
Ocenie poddano potencjalny związek pomiędzy stężeniami fruktozaminy oraz glikowanej albuminy a ryzykiem rozwoju choroby niedokrwiennej serca, udaru niedokrwiennego mózgu, niewydolności serca oraz zgonu z dowolnej przyczyny.
W czasie dwudziestoletniej obserwacji w grupie badanej rozpoznano 1096 nowych przypadków choroby niedokrwiennej serca, 605 udarów niedokrwiennych mózgu oraz 1432 przypadków niewydolności serca. Ponadto, w czasie obserwacji w grupie badanej odnotowano 2860 zgonów z dowolnej przyczyny. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż podwyższone w momencie włączenia do badania stężenia fruktozaminy oraz glikowanej albuminy wiązały się znamiennie ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia w przyszłości każdego z powyższych schorzeń oraz zgonu z dowolnej przyczyny. Moc udowodnionej korelacji okazała się zbliżona do tej podawanej dla hemoglobiny glikowanej.
Podobnie jak w przypadku hemoglobiny glikowanej, tak i w przypadku fruktozaminy oraz glikowanej albuminy obserwowano J-kształtną krzywą zależności, z podwyższonym ryzykiem wystąpienia powyższych schorzeń, również przy bardzo niskich stężeniach markerów w surowicy.
Podsumowując, w przytaczanym badaniu udowodniono, iż zarówno stężenie fruktozaminy jak i glikowanej albuminy korelują z ryzykiem wystąpienia w przyszłości schorzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu z dowolnej przyczyny.
Ocenie poddano potencjalny związek pomiędzy stężeniami fruktozaminy oraz glikowanej albuminy a ryzykiem rozwoju choroby niedokrwiennej serca, udaru niedokrwiennego mózgu, niewydolności serca oraz zgonu z dowolnej przyczyny.
W czasie dwudziestoletniej obserwacji w grupie badanej rozpoznano 1096 nowych przypadków choroby niedokrwiennej serca, 605 udarów niedokrwiennych mózgu oraz 1432 przypadków niewydolności serca. Ponadto, w czasie obserwacji w grupie badanej odnotowano 2860 zgonów z dowolnej przyczyny. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, iż podwyższone w momencie włączenia do badania stężenia fruktozaminy oraz glikowanej albuminy wiązały się znamiennie ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia w przyszłości każdego z powyższych schorzeń oraz zgonu z dowolnej przyczyny. Moc udowodnionej korelacji okazała się zbliżona do tej podawanej dla hemoglobiny glikowanej.
Podobnie jak w przypadku hemoglobiny glikowanej, tak i w przypadku fruktozaminy oraz glikowanej albuminy obserwowano J-kształtną krzywą zależności, z podwyższonym ryzykiem wystąpienia powyższych schorzeń, również przy bardzo niskich stężeniach markerów w surowicy.
Podsumowując, w przytaczanym badaniu udowodniono, iż zarówno stężenie fruktozaminy jak i glikowanej albuminy korelują z ryzykiem wystąpienia w przyszłości schorzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu z dowolnej przyczyny.
