Relamorelina w leczeniu gastroparezy u chorych z cukrzycą

Gastropareza jest z terapeutycznego punktu widzenia jednym z trudniejszych i poważniej rokujących powikłań cukrzycy. Spektrum objawów obejmuje nudności, wymioty, uczucie wczesnej sytości poposiłkowej, wzdęcie oraz/lub ból i dyskomfort poposiłkowy. Na łamach czasopisma Gastroenterology opublikowano wyniki badania, w którym oceniono skuteczność relamoreliny – selektywnego agonisty receptora greliny, który przyspiesza opróżnianie żołądkowe – w leczeniu gastroparezy u chorych z cukrzycą.

Badanie było przeprowadzone metodą podwójnie ślepej próby, z randomizacją i było kontrolowane placebo. Uczestniczyło w nim 204 chorych z gastroparezą w przebiegu cukrzycy o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego z obecnością zaburzeń opróżniania żołądkowego. Grupę badawczą podzielono na trzy podgrupy: otrzymujących placebo, relamorelinę w dawce 10 µg podskórnie raz dziennie i dwa razy dziennie. Głównym punktem końcowym była poprawa w zakresie opróżniania żołądkowego, punktami drugorzędowymi była poprawa kliniczna, dotycząca nasilenia takich objawów jak nudności, ból brzucha, wzdęcie, uczucie wczesnej sytości poposiłkowej.
Wykazano w całej grupie badanej, że relamorelina stosowana dwa razy dziennie istotnie przyspiesza opróżnianie żołądkowe (p<0.03) oraz zmniejsza nasilenie (p ≤ 0.33) oraz częstotliwość (o ok. 60%) wymiotów w porównaniu z placebo. Nie stwierdzono jednak istotnej poprawy w odniesieniu do innych badanych objawów. Natomiast analizując tylko chorych, u których wyjściowo obecne były wymioty (n=119), wykazano istotną skuteczność relamoreliny, stosowanej dwa razy dziennie, w zmniejszaniu nasilenia nie tylko wymiotów, ale także pozostałych objawów (nudności, ból brzucha, wzdęcie, uczucie wczesnej sytości poposiłkowej), ocenianych łącznie. Leczenie relamoreliną było bezpieczne i nie wiązało się z wystąpieniem istotnych działań niepożądanych.