Samoistne pęknięcie pęcherza moczowego wtórne do zatrucia alkoholem – opis przypadku
Autor: Mariusz Bryl
Data: 30.11.2015
Źródło: Spontaneous Atraumatic Urinary Bladder Rupture Secondary to Alcohol Intoxication: A Case Report and Review of Literature; Mohammed Muneer, Husham Abdelrahman, Ayman El-Menyar, Ahmad Zarour, Ahmed Awad, Hassan Al-Thani; Am J Case Rep 2015; 16:778-781; DOI:
Dotychczas zdrowy, 45-letni mężczyzna zgłosił się do szpitala z powodu osłabienia, rozlanego bólu brzucha, wymiotów oraz utrzymującego się od 24 godzin nagłego zatrzymania moczu. Wywiad lekarski nie dostarczył istotnych informacji – pacjent nie chorował na cukrzycę, negował przebycie jakiegokolwiek urazu oraz stosowanie nielegalnych środków odurzających. Przyznał się jednakże do częstego spożywania alkoholu – w ostatnim czasie spożył dużą butelkę lokalnie produkowanego alkoholu.
W chwili zgłoszenia się chorego do szpitala odnotowano ciśnienie tętnicze wynoszące 90/50 mmHg, częstość akcji serca 115/min, częstość oddechów 23/min oraz stan podgorączkowy.
W badaniu przedmiotowym stwierdzono uogólnioną tkliwość powłok brzusznych, o największym nasileniu w okolicy nadłonowej. Po zacewnikowaniu pacjenta przy wykorzystaniu cewnika Foley’a, uzyskano wypływ płynnej, krwisto podbarwionej treści.
W wykonanych badaniach laboratoryjnych stwierdzono: leukocytozę (20.8×103/μl), stężenie glukozy -156.6 mg/dl, podwyższone stężenie kreatyniny (5.36 mg/dl), stężenie mocznika - 38.9 mg/dl, aktywność lipazy - 101 U/l oraz stężenie mleczanów wynoszące 48.8 mg/dl. Nie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie stężenia hemoglobiny oraz płytek krwi. Wśród ocenianych parametrów funkcji wątroby odnotowano podwyższoną aktywność aminotransferazy alaninowej (AlAT; 66 U/l), przy aktywności aminotransferazy asparaginowej (AspAT) oraz stężeniu białka całkowitego w surowicy mieszczących się w zakresie normy.
Przeprowadzone ponownie (w czasie pierwszych 24 godzin hospitalizacji) badania laboratoryjne wykazały tendencję spadkową następujących parametrów tj.: leukocyty (18.8×103/μl), stężenie glukozy (81 mg/dl), stężenie kreatyniny (1.56 mg/dl), stężenie mocznika (32.2 mg/dl), ALT (46 U/l), lipaza (62 U/l), mleczany (32.5 mg/dl).
W wykonanym badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej uwidoczniono przeciek roztworu soli fizjologicznej podanej przez cewnik Foleya, zlokalizowany w obrębie dna pęcherza moczowego. Uszkodzenie ściany pęcherza moczowego w obrębie jego dna potwierdzono wykonując cystografię w czasie tomografii komputerowej jamy brzusznej.
Zadecydowano o niezwłocznym przeprowadzeniu laparotomii zwiadowczej, w czasie której z dna pęcherza moczowego pobrano wycinki do badania histopatologicznego, a następnie zaopatrzono ubytek w obrębie ściany pęcherza moczowego. Celem ułatwienia procesu gojenia się zespolenia w obrębie dna pęcherza zadecydowano o pozostawieniu cewnika w jego obrębie przez kolejne 14 dni. W wykonanych przed jego usunięciem cystogramach nie stwierdzono cech nieszczelności zespolenia. W badaniu histopatologicznym materiału pobranego śródoperacyjnie nie stwierdzono obecności komórek atypowych oraz nowotworowych.
W trakcie hospitalizacji nie stwierdzono dodatkowych powikłań. Pacjenta wypisano do domu w stanie ogólnym dobrym, z zaleceniami dalszej kontroli w poradni przyszpitalnej.
W badaniu przedmiotowym stwierdzono uogólnioną tkliwość powłok brzusznych, o największym nasileniu w okolicy nadłonowej. Po zacewnikowaniu pacjenta przy wykorzystaniu cewnika Foley’a, uzyskano wypływ płynnej, krwisto podbarwionej treści.
W wykonanych badaniach laboratoryjnych stwierdzono: leukocytozę (20.8×103/μl), stężenie glukozy -156.6 mg/dl, podwyższone stężenie kreatyniny (5.36 mg/dl), stężenie mocznika - 38.9 mg/dl, aktywność lipazy - 101 U/l oraz stężenie mleczanów wynoszące 48.8 mg/dl. Nie stwierdzono nieprawidłowości w zakresie stężenia hemoglobiny oraz płytek krwi. Wśród ocenianych parametrów funkcji wątroby odnotowano podwyższoną aktywność aminotransferazy alaninowej (AlAT; 66 U/l), przy aktywności aminotransferazy asparaginowej (AspAT) oraz stężeniu białka całkowitego w surowicy mieszczących się w zakresie normy.
Przeprowadzone ponownie (w czasie pierwszych 24 godzin hospitalizacji) badania laboratoryjne wykazały tendencję spadkową następujących parametrów tj.: leukocyty (18.8×103/μl), stężenie glukozy (81 mg/dl), stężenie kreatyniny (1.56 mg/dl), stężenie mocznika (32.2 mg/dl), ALT (46 U/l), lipaza (62 U/l), mleczany (32.5 mg/dl).
W wykonanym badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej uwidoczniono przeciek roztworu soli fizjologicznej podanej przez cewnik Foleya, zlokalizowany w obrębie dna pęcherza moczowego. Uszkodzenie ściany pęcherza moczowego w obrębie jego dna potwierdzono wykonując cystografię w czasie tomografii komputerowej jamy brzusznej.
Zadecydowano o niezwłocznym przeprowadzeniu laparotomii zwiadowczej, w czasie której z dna pęcherza moczowego pobrano wycinki do badania histopatologicznego, a następnie zaopatrzono ubytek w obrębie ściany pęcherza moczowego. Celem ułatwienia procesu gojenia się zespolenia w obrębie dna pęcherza zadecydowano o pozostawieniu cewnika w jego obrębie przez kolejne 14 dni. W wykonanych przed jego usunięciem cystogramach nie stwierdzono cech nieszczelności zespolenia. W badaniu histopatologicznym materiału pobranego śródoperacyjnie nie stwierdzono obecności komórek atypowych oraz nowotworowych.
W trakcie hospitalizacji nie stwierdzono dodatkowych powikłań. Pacjenta wypisano do domu w stanie ogólnym dobrym, z zaleceniami dalszej kontroli w poradni przyszpitalnej.