Statyny a ryzyko cukrzycy
Autor: Andrzej Kordas
Data: 19.05.2015
Źródło: Curr Opin Lipidol. 2015 Jun;26(3):228-35. doi: 10.1097/MOL.0000000000000172. Statins and diabetes risk: how real is it and what are the mechanisms? Robinson JG1
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
W jaki sposób statyny mogą przyczyniać się do rozwoju cukrzycy? Czy warto stosować je mimo wszystko?
W części randomizowanych prób klinicznych i w wielu badaniach obserwacyjnych, statyny są związane z umiarkowanym wzrostem ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2. Ryzyko to ma być wyższe szczególnie przy stosowaniu atorwastatyny w dawce 80mg lub rosuwastatyny w dawce 20mg a niższe przy mniejszych dawkach pierwszego leku (10mg), 20-40mg simwastatyny czy 40 mg prawastatyny. Jaki jest mechanizm obserwowanych zmian metabolicznych?
Na stronach Current Opinion in Lipidology można znaleźć pewną odpowiedź. Autorzy zamieszczonego tam artykułu zwracają uwagę na zwiększoną oporność na insulinę albo jej upośledzoną sekrecję. Dodatkowo, polimorfizm genetyczny związany ze zmniejszoną aktywnością reduktazy HMG CoA jest również związany ze wzrostem masy ciała, opornością na insulinę oraz ryzykiem cukrzycy. W badaniach przeprowadzanych na zwierzętach wykazano natomiast, że zahamowanie HMG CoA wywołuje szeroki efekt prowadzący do wzrostu ryzyka cukrzycowego. Kolejne prace wskazują także na związek statyn z zaburzeniami szlaków sygnałowych dla insuliny oraz na zmniejszone różnicowanie adipocytów czy obniżoną sekrecję insuliny przez komórki beta wysp trzustkowych.
Wydaje się jednak, że zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy podczas stosowania statyn dotyczy przede wszystkim tych osób, które są już i tak w grupie ryzyka rozwoju tej choroby metabolicznej. Cukrzyca jest diagnozowana jedynie 2-4 miesiące wcześniej u osób leczonych statynami. Autorzy tej pracy podkreślają, że mimo opisanych zależności, kliniczny wpływ cukrzycy związanej ze statynami prawdopodobnie nie ma dużego znaczenia.
Trzeba natomiast pamiętać, że redukcja ryzyka związanego z chorobami sercowo-naczyniowymi osiągana dzięki stosowaniu statyn znacznie przeważa nad potencjalnymi efektami ubocznymi związanymi z tymi lekami.
Na stronach Current Opinion in Lipidology można znaleźć pewną odpowiedź. Autorzy zamieszczonego tam artykułu zwracają uwagę na zwiększoną oporność na insulinę albo jej upośledzoną sekrecję. Dodatkowo, polimorfizm genetyczny związany ze zmniejszoną aktywnością reduktazy HMG CoA jest również związany ze wzrostem masy ciała, opornością na insulinę oraz ryzykiem cukrzycy. W badaniach przeprowadzanych na zwierzętach wykazano natomiast, że zahamowanie HMG CoA wywołuje szeroki efekt prowadzący do wzrostu ryzyka cukrzycowego. Kolejne prace wskazują także na związek statyn z zaburzeniami szlaków sygnałowych dla insuliny oraz na zmniejszone różnicowanie adipocytów czy obniżoną sekrecję insuliny przez komórki beta wysp trzustkowych.
Wydaje się jednak, że zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy podczas stosowania statyn dotyczy przede wszystkim tych osób, które są już i tak w grupie ryzyka rozwoju tej choroby metabolicznej. Cukrzyca jest diagnozowana jedynie 2-4 miesiące wcześniej u osób leczonych statynami. Autorzy tej pracy podkreślają, że mimo opisanych zależności, kliniczny wpływ cukrzycy związanej ze statynami prawdopodobnie nie ma dużego znaczenia.
Trzeba natomiast pamiętać, że redukcja ryzyka związanego z chorobami sercowo-naczyniowymi osiągana dzięki stosowaniu statyn znacznie przeważa nad potencjalnymi efektami ubocznymi związanymi z tymi lekami.
