Strategie leczenia przeciwpłytkowego po angioplastyce wieńcowej
Autor: Alicja Kostecka
Data: 17.07.2019
Źródło: https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2736564
| Tagi: | angioplastyka, stenty |
Wielu pacjentów z krytycznymi zwężeniami tętnic wieńcowych ma szansę na wydłużenie życia i poprawę jego jakości między innymi dzięki przezskórnej angioplastyce wieńcowej. Obecność stentu w naczyniach stwarza ryzyko wykrzepiania i z tego względu konieczne jest przyjmowanie leków.
Które z nich przynoszą największe korzyści i najmniejsze straty? Próby udzielenia odpowiedzi na to pytanie podjęły się dwa zespoły naukowców, a owoce swojej pracy przedstawili na łamach The JAMA Network.
Zbadano schematy podawania leków przeciwpłytkowych u pacjentów poddanych angioplastyce wieńcowej. W pierwszym z randomizowanych badań (The SMART-CHOICE) 2993 pacjentów z 33 południowokoreańskich ośrodków przydzielono do grupy otrzymującej najpierw przez 3 miesiące podwójną terapię przeciwpłytkową (Dual Antiplatelet Therapy, DAPT), a następnie przez 9 miesięcy tylko inhibitor P2Y12; druga grupa przez 12 miesięcy otrzymywała DAPT. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek zgonów z jakiejkolwiek przyczyny, zawałów serca i udarów mózgu rok po przeprowadzonej procedurze.
Poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe wystąpiły u 42 pacjentów w grupie otrzymującej inhibitora P2Y12 i u 36 pacjentów w grupie DAPT (2,9% vs. 2,5%; p=0,007). Nie wykazano istotnych różnic w odsetku zgonów (1,4% vs. 1,2%, HR 1,18; p=0,61), zawałów serca (0,8% versus 1,2%; HR, 0,66; p=0,28) i udarów mózgu (0,8% vs. 0,3%; HR, 2,23; p=0,14) między grupami. Badanie pokazało, że korzystniejszą opcją może okazać się jednak monoterapia inhibitorem P2Y12 po 3-miesięcznym DAPT, gdyż w grupie tej odnotowano istotnie niższą częstość krwawień (2,0% vs. 3,4%; HR 0,58; p=0,02).
W drugim z badań (The STOPDAPT-2) wieloośrodkowy zespół badaczy z Japonii sprawdził, czy DAPT można z powodzeniem stosować przez miesiąc zamiast roku po angioplastyce. 3045 pacjentów przydzielono w stosunku 1:1 do miesięcznej lub 12-miesięcznej terapii DAPT, a jako główny punkt końcowy obrano częstość zgonów, zawałów serca, udarów mózgu, wykrzepiania w okolicy stentu oraz epizodów krwawień. Okazało się, że krótszy czas podwójnej terapii przeciwpłytkowej wiązał się z mniejszą częstością wymienionych powikłań (2,36% versus 3,70%, p<0,001). Dotyczyło to także krwawień, które pojawiły się u 0,41% pacjentów przyjmujących DAPT przez miesiąc i u 1,54% pacjentów z 12-miesięczną terapią DAPT.
Mniej znaczy niekiedy lepiej - w świetle przeprowadzonych badań wydaje się, że u większości pacjentów można bezpiecznie prowadzić albo monoterapię inhibitorem P2Y12 po 3-miesięcznym DAPT lub prowadzić wyłącznie DAPT zaledwie przez miesiąc. Jak podkreślają autorzy obu badań konieczne są kolejne próby ustalenia optymalnych strategii leczenia przeciwpłytkowego po angioplastyce wieńcowej, które obejmą szersze i bardziej zróżnicowane populacje.
Zbadano schematy podawania leków przeciwpłytkowych u pacjentów poddanych angioplastyce wieńcowej. W pierwszym z randomizowanych badań (The SMART-CHOICE) 2993 pacjentów z 33 południowokoreańskich ośrodków przydzielono do grupy otrzymującej najpierw przez 3 miesiące podwójną terapię przeciwpłytkową (Dual Antiplatelet Therapy, DAPT), a następnie przez 9 miesięcy tylko inhibitor P2Y12; druga grupa przez 12 miesięcy otrzymywała DAPT. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek zgonów z jakiejkolwiek przyczyny, zawałów serca i udarów mózgu rok po przeprowadzonej procedurze.
Poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe wystąpiły u 42 pacjentów w grupie otrzymującej inhibitora P2Y12 i u 36 pacjentów w grupie DAPT (2,9% vs. 2,5%; p=0,007). Nie wykazano istotnych różnic w odsetku zgonów (1,4% vs. 1,2%, HR 1,18; p=0,61), zawałów serca (0,8% versus 1,2%; HR, 0,66; p=0,28) i udarów mózgu (0,8% vs. 0,3%; HR, 2,23; p=0,14) między grupami. Badanie pokazało, że korzystniejszą opcją może okazać się jednak monoterapia inhibitorem P2Y12 po 3-miesięcznym DAPT, gdyż w grupie tej odnotowano istotnie niższą częstość krwawień (2,0% vs. 3,4%; HR 0,58; p=0,02).
W drugim z badań (The STOPDAPT-2) wieloośrodkowy zespół badaczy z Japonii sprawdził, czy DAPT można z powodzeniem stosować przez miesiąc zamiast roku po angioplastyce. 3045 pacjentów przydzielono w stosunku 1:1 do miesięcznej lub 12-miesięcznej terapii DAPT, a jako główny punkt końcowy obrano częstość zgonów, zawałów serca, udarów mózgu, wykrzepiania w okolicy stentu oraz epizodów krwawień. Okazało się, że krótszy czas podwójnej terapii przeciwpłytkowej wiązał się z mniejszą częstością wymienionych powikłań (2,36% versus 3,70%, p<0,001). Dotyczyło to także krwawień, które pojawiły się u 0,41% pacjentów przyjmujących DAPT przez miesiąc i u 1,54% pacjentów z 12-miesięczną terapią DAPT.
Mniej znaczy niekiedy lepiej - w świetle przeprowadzonych badań wydaje się, że u większości pacjentów można bezpiecznie prowadzić albo monoterapię inhibitorem P2Y12 po 3-miesięcznym DAPT lub prowadzić wyłącznie DAPT zaledwie przez miesiąc. Jak podkreślają autorzy obu badań konieczne są kolejne próby ustalenia optymalnych strategii leczenia przeciwpłytkowego po angioplastyce wieńcowej, które obejmą szersze i bardziej zróżnicowane populacje.
