Związek pomiędzy niedoczynnością tarczycy a depresją – wyniki metaanalizy

W metaanalizie badań obejmujących 348 tys. osób zależność między niedoczynnością tarczycy a kliniczną depresją była znacznie mniejsza, niż zakładano. Sama autoimmunologiczna choroba tarczycy może nie być czynnikiem sprawczym rozwoju depresji.

Niedoczynność tarczycy jest uznawana za czynnik ryzyka depresji, jednak szacunki dotyczące znaczenia tego zaburzenia hormonalnego różnią się w zależności od opracowania. Zespół niemieckich naukowców opublikował na łamach „JAMA Psychiatry” przegląd systematyczny z metaanalizą dotyczący związku pomiędzy występowaniem niedoczynności tarczycy a depresją.

Badacze zidentyfikowali 25 badań populacyjnych opublikowanych do maja 2020 r. Łącznie obejmowały one ponad 348 tys. osób. Ogółem niedoczynność tarczycy miała związek z występowaniem depresji (OR = 1,30; 95% CI: 1,08–1,57), jednak sama obecność autoimmunologicznej niedoczynności tarczycy nie była istotnie związana z występowaniem depresji (OR = 1,24; 95% CI: 0,89–1,74). Co ważne, zarówno jawna niedoczynność tarczycy (OR = 1,77; 95% CI: 1,13–2,77), jak i subkliniczna niedoczynność tarczycy (OR = 1,13; 95% CI: 1,01–1,28) wykazywały związek z występowaniem depresji. W analizie post-hoc jedynie w przypadku kobiet odnotowano istotny związek pomiędzy występowaniem niedoczynności tarczycy a depresją (OR = 1,48; 95% CI: 1,18–1,85).

W omawianym przeglądzie systematycznym z metaanalizą korelacja między niedoczynnością tarczycy a depresją w zależności od podgrupy była nieznaczna lub umiarkowana.

Autor: lek. med. Mikołaj Kamiński.