Co z leczeniem zaostrzeń rozstrzeni oskrzeli? Wyniki badań ORBIT-3 i ORBIT-4

Cyprofloksacyna nie zmienia istotnie rokowania rozstrzenia oskrzeli.

Rozstrzenie oskrzeli jest chorobą związaną z przewlekłym, postępującym i nieodwracalnym rozszerzeniem oskrzeli najczęściej z powodu obecności przewlekłej infekcji i związanym z nią stanem zapalnym. Jedną z najczęstszych przyczyn choroby jest mukowiscydoza; w wielu przypadkach nie udaje się zidentyfikować czynnika sprawczego i wtedy określana jest jako idiopatyczna - w tej postaci występuje z częstością około140/100 000 osób. Także u tych pacjentów obecność Pseudomonas aeruginosa w drogach oddechowych jest związana z częstymi zaostrzeniami choroby, częstymi hospitalizacjami, obniżeniem jakości życia i ze zwiększoną śmiertelnością. Zbadano zatem czy wziewne podawanie cyprofloksacyny przyniesie korzyści wymienionej grupie chorych. Wyniki ukazały się na łamach The Lancet Respiratory Medicine.

Brytyjsko-amerykański zespół naukowców przeprowadził dwa wieloośrodkowe, randomizowane badania z podwójnie ślepą próbą; w pierwszym z nich (ORBIT-3) wzięło udział 278, a w drugim (ORBIT-4) 304 pacjentów i w obu przypadkach zostali oni przydzieleni w stosunku 2:1 do otrzymywania cyprofloksacyny (6ml; 135mg leku w postaci liposomalnej w 3ml oraz 54mg wolnej postaci w 3ml) lub placebo. Do badania zakwalifikowano osoby z co najmniej dwoma zaostrzeniami choroby w ciągu ostatnich 12 miesięcy i będące nosicielami P. aeruginosa. Preparat zażywano jeden raz dziennie przez okres 48 tygodni (sześć 56-dniowych cykli).

W pierwszym z badań mediana czasu do pierwszego zaostrzenia wyniosła 214 dni w grupie badawczej i 136 dni w grupie kontrolnej, lecz 78-dniowa różnica okazała się nieistotna statystycznie (p=0,97). W przeciwieństwie do tego rezultatu w badaniu ORBIT-4 72-dniowa różnica (230 vs. 158 dni) w medianie czasu do pierwszego zaostrzenia okazała się istotna statystycznie (p=0,032). Analiza obydwu grup badawczych wykazała z kolei, że różnica ta wynosi 65 dni na korzyść leku, jednak także okazała się nieistotna statystycznie (p=0,074). W obu badaniach nie odnotowano poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem.

Niejednoznaczne wyniki obu badań sugerują konieczność dalszego zgłębiania tematu i z pewnością dokładnych analiz grup pacjentów w celu wyodrębnienia podgrup, u których wziewna antybiotykoterapia przynosi istotne korzyści.