Jakie jest bezpieczeństwo stosowania benzodiazepin i opioidów w chorobach śródmiąższowych płuc?

stosowanie wysokich dawek benzodiazepin wiąże się ze wzrostem śmiertelności u pacjentów ze śródmiąższowymi chorobami płuc. Zaobserwowano też, że stosowanie opioidów i niskich dawek benzodiazepin nie zwiększa ryzyka hospitalizacji oraz śmiertelności pacjentów.

Benzodiazepiny (BDZ) i opioidy charakteryzują się depresyjnym działaniem na ośrodek oddechowy. Z tego względu stosowanie ich w przypadku pacjentów cierpiących na choroby płuc wymaga zachowania szczególnej czujności. Bajwah i wsp. przeprowadzili pierwsze prospektywne badanie obserwacyjne mające na celu zbadanie wpływu stosowania BDZ lub opioidów na ryzyko hospitalizacji i śmiertelność u pacjentów z chorobą śródmiąższową płuc (ang. intestitial lung disease – ILD). Obserwacja z lat 2005-2014 obejmowała w sumie 1603 pacjentów (61% kobiet) ze Szwecji. Efekty przepisanych leków skorygowano o wiek, płeć, funkcję płuc, palenie papierosów, choroby współistniejące, historię hospitalizacji, stosowanie glikokortykosteroidów, stan zdrowia oceniany w WHO performance status.

W grupie badanej zidentyfikowano 196 (12%) pacjentów stosujących BDZ i 254 (15%) zażywających opioidy. Nie stwierdzono związku między przyjmowaniem benzodiazepin lub opioidów, a częstością hospitalizacji. Stosowanie BDZ wiązało się ze zwiększoną śmiertelnością (HR = 1,21; 95% CI: 1,01-1,44), przy czym śmiertelność była wyższa dla wyższych dawek BDZ. Nie stwierdzono istotnego związku między stosowaniem niskich dawek BDZ a zwiększoną śmiertelnością. Stosowanie opioidów nie było związane ze zwiększeniem śmiertelności, bez względu na dawkę.

Bajwah i wsp. wykazali, że stosowanie wysokich dawek BDZ wiąże się ze wzrostem śmiertelności u pacjentów z ILD. W badaniu zaobserwowano, że stosowanie opioidów i niskich dawek BDZ nie zwiększa ryzyka hospitalizacji oraz śmiertelności pacjentów.