Osimertynib i necitumumab – dwie nowe cząsteczki skuteczne w raku płuca
Autor: Mariusz Bryl
Data: 30.05.2016
Źródło: www.medscape.org/MB
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
W Europie zarekomendowano do rejestracji dwa nowe produkty lecznicze do stosowania w niedrobnokomórkowym raku płuca (NDRP): osimertynib (Tagrisso, AstraZeneca) oraz necitumumab (Portrazza, Eli Lilly)
Osimertynib
Zgodnie z rekomendacjami Europejskiej Agencji Leków (ang. European Medicines Agency, EMA) osimerytnib uzyskał warunkowe dopuszczenie do obrotu po analizie protokołu przez Komitet do Spraw Stosowania Produktów Terapeutycznych u Ludzi (ang. Committee for Medicinal Products for Human Use, CHMP) w programie przyspieszonej oceny. W tym przypadku warunkowa rejestracja oparta jest na danych dotyczących odsetka odpowiedzi (ang. response rate, RR) w badaniu obejmującym jedną grupę chorych. Dlatego też producent leku musi przedstawić dalsze dane z trwającego obecnie badania klinicznego 3. fazy.
Osimertynib dedykowany jest szczególnej grupie chorych na NDRP – chorym z obecnością mutacji T790M w genie receptora naskórkowego czynnika wzrostu (ang. epidermal growth factor receptor, EGFR). W chwili pojawienia się tej mutacji wytwarza się u tych chorych oporność na inne drobnocząsteczkowe inhibitory kinazy tyrozynowej (ang. tyrosine kinase inhibitor, TKI) EGFR, takie jak na przykład erlotynib (Tarceva). EMA uznała dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności osimertynibu pochodzące z dwóch badań klinicznych 2. fazy dotyczących jednej grupy chorych, do których włączono 411 chorych na NDRP z obecnością mutacji T790M w genie EGFR, u których do progresji choroby doszło w trakcie leczenie TKI EGFR.
Osimertynib zarejestrowano w Stanach Zjednoczonych w listopadzie 2015 roku na podstawie tych samych danych. Badanie kliniczne wykazało, że duży odsetek chorych odpowiada na leczenie (66%), a odpowiedź ta jest długotrwała. Dane dotyczące przeżycia całkowitego (ang, overall survival, OS) i przeżycia wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) nie są jeszcze dojrzałe.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi osimertynibu są biegunka, oraz zmiany dotyczące skóry i paznokci, takie jak suchość skóry, świąd czy zmiany trądzikopodobne.
Necitumumab
Inną cząsteczkę, necitumumab, zarekomendowano do rejestracji po uzyskaniu pozytywnej opinii CHMP. Produkt ten jest już zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych. Jest on również dedykowany chorym EGFR-pozytywnym (obecność ekspresji receptora EGFR na komórkach guza), szczególnie tym, którzy nie otrzymywali wcześniej chemioterapii. Stosowany jest w skojarzeniu z cisplatyną i gemcytabiną i udowodniono, że wykazuje korzyści w zakresie przeżycia w porównaniu do samej chemioterapii.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są reakcje skórne, żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, oraz odchylenia w badaniach laboratoryjnych takie jak hipomagnezemia czy hipokalcemia.
Necitumumab jest rekombinowanym ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG1, które wiąże się z wysokim powinowactwem i specyficznością z ludzkim EGFR i blokuje miejsce wiązania liganda na tym receptorze.
Zgodnie z rekomendacjami Europejskiej Agencji Leków (ang. European Medicines Agency, EMA) osimerytnib uzyskał warunkowe dopuszczenie do obrotu po analizie protokołu przez Komitet do Spraw Stosowania Produktów Terapeutycznych u Ludzi (ang. Committee for Medicinal Products for Human Use, CHMP) w programie przyspieszonej oceny. W tym przypadku warunkowa rejestracja oparta jest na danych dotyczących odsetka odpowiedzi (ang. response rate, RR) w badaniu obejmującym jedną grupę chorych. Dlatego też producent leku musi przedstawić dalsze dane z trwającego obecnie badania klinicznego 3. fazy.
Osimertynib dedykowany jest szczególnej grupie chorych na NDRP – chorym z obecnością mutacji T790M w genie receptora naskórkowego czynnika wzrostu (ang. epidermal growth factor receptor, EGFR). W chwili pojawienia się tej mutacji wytwarza się u tych chorych oporność na inne drobnocząsteczkowe inhibitory kinazy tyrozynowej (ang. tyrosine kinase inhibitor, TKI) EGFR, takie jak na przykład erlotynib (Tarceva). EMA uznała dane dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności osimertynibu pochodzące z dwóch badań klinicznych 2. fazy dotyczących jednej grupy chorych, do których włączono 411 chorych na NDRP z obecnością mutacji T790M w genie EGFR, u których do progresji choroby doszło w trakcie leczenie TKI EGFR.
Osimertynib zarejestrowano w Stanach Zjednoczonych w listopadzie 2015 roku na podstawie tych samych danych. Badanie kliniczne wykazało, że duży odsetek chorych odpowiada na leczenie (66%), a odpowiedź ta jest długotrwała. Dane dotyczące przeżycia całkowitego (ang, overall survival, OS) i przeżycia wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) nie są jeszcze dojrzałe.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi osimertynibu są biegunka, oraz zmiany dotyczące skóry i paznokci, takie jak suchość skóry, świąd czy zmiany trądzikopodobne.
Necitumumab
Inną cząsteczkę, necitumumab, zarekomendowano do rejestracji po uzyskaniu pozytywnej opinii CHMP. Produkt ten jest już zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych. Jest on również dedykowany chorym EGFR-pozytywnym (obecność ekspresji receptora EGFR na komórkach guza), szczególnie tym, którzy nie otrzymywali wcześniej chemioterapii. Stosowany jest w skojarzeniu z cisplatyną i gemcytabiną i udowodniono, że wykazuje korzyści w zakresie przeżycia w porównaniu do samej chemioterapii.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są reakcje skórne, żylne zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, oraz odchylenia w badaniach laboratoryjnych takie jak hipomagnezemia czy hipokalcemia.
Necitumumab jest rekombinowanym ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG1, które wiąże się z wysokim powinowactwem i specyficznością z ludzkim EGFR i blokuje miejsce wiązania liganda na tym receptorze.
Patronat naukowy portalu: