Radioterapia pooperacyjna poprawia przeżycie chorych na NDRP po niecałkowitej resekcji
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 23.07.2015
Źródło: Opublikowano online Journal of Clinical Oncology, 2015
W opublikowanym niedawno retrospektywnym badaniu wykazano, że zastosowanie pooperacyjnej radioterapii (post-operative radiotherapy - PORT) poprawiało przeżycie u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) w stopniu zaawansowania II/III po niecałkowitej resekcji
Autorzy badania zwrócili uwagę, że u około 1% do 17% operowanych chorych na NDRP pozostaje po operacji dodatni margines tkanki nowotworowej lub pozostałość stanowiąca chorobę resztkową. Dotąd jednak nie opublikowano danych, wskazujących na poprawę przeżycia w tej grupie chorych po zastosowaniu PORT.
Do przedstawionego badania włączono 3395 chorych z National Cancer Center Data Base z NDRP stopnia II lub III, których poddano lobektomii lub pneumonektomii z pozostawieniem dodatniego marginesu pooperacyjnego. Łącznie u 1207 (35,6%) chorych w tej grupie zastosowano PORT. Wyniki badania opublikowano na stronie internetowej Journal of Clinical Oncology.
PORT po operacji stosowano głównie u chorych, którzy byli w wieku poniżej 60 lat, leczeni byli poza ośrodkami akademickimi, rozpoznanie postawiono u nich we wcześniejszych latach, mieszkali bliżej ośrodka leczącego, mieli niższy stopień zajęcia węzłów chłonnych oraz otrzymali chemioterapię. PORT stosowano u 42% chorych w 2005 roku i u 30,5% w 2010 roku.
Do analizy przeżycia włączono jedynie kohortę 1304 chorych, u których rozpoznanie postawiono w latach 2003 – 2006. Mediana przeżycia całkowitego wyniosła 33,5 miesiąca u chorych otrzymujących PORT, w porównaniu z 23,7 miesiąca u chorych nieleczonych PORT. Niekorygowany odsetek 5-letnich przeżyć wyniósł 32,4% w grupie chorych poddanych PORT i 23,7% u chorych bez PORT.
Współczynnik ryzyka (hazard ratio - HR) śmiertelności w analizie wieloczynnikowej wyniósł 0,80 (95% CI, 0,70-0,92; p=0,002). Inne istotne czynniki predykcyjne zwiększonej śmiertelności obejmowały wiek, płeć męską, posiadanie ubezpieczenia Medicare jako głównego źródła finansowania opieki zdrowotnej, zamieszkanie w odległości ok. 30 do 80 km od ośrodka leczącego, stosowanie chemioterapii oraz zaawansowanie kliniczne i wielkość guza. PORT poprawiała też statystycznie istotnie przeżycie niezależnie od stopnia zaawansowania choroby w obrębie węzłów chłonnych, z najsilniejszym efektem u chorych z chorobą N0 (HR = 0,67; 95% CI, 0,49-0,91; p=0,010).
Autorzy podkreślili, że PORT istotnie poprawiała przeżycie u chorych z niecałkowicie usuniętym NDRP stopnia II lub III N0-2. Zwrócili też uwagę na nieodłączne ograniczenia analizy retrospektywnej i podkreślili konieczność potwierdzenia uzyskanych wyników w innych badaniach.
Jak dotąd brak randomizowanych badań klinicznych analizujących zastosowanie PORT w tej grupie chorych, stąd uzyskane wyniki potwierdzają zastosowanie tej metody leczenia chorych na NDRP po niecałkowitej resekcji.
Do przedstawionego badania włączono 3395 chorych z National Cancer Center Data Base z NDRP stopnia II lub III, których poddano lobektomii lub pneumonektomii z pozostawieniem dodatniego marginesu pooperacyjnego. Łącznie u 1207 (35,6%) chorych w tej grupie zastosowano PORT. Wyniki badania opublikowano na stronie internetowej Journal of Clinical Oncology.
PORT po operacji stosowano głównie u chorych, którzy byli w wieku poniżej 60 lat, leczeni byli poza ośrodkami akademickimi, rozpoznanie postawiono u nich we wcześniejszych latach, mieszkali bliżej ośrodka leczącego, mieli niższy stopień zajęcia węzłów chłonnych oraz otrzymali chemioterapię. PORT stosowano u 42% chorych w 2005 roku i u 30,5% w 2010 roku.
Do analizy przeżycia włączono jedynie kohortę 1304 chorych, u których rozpoznanie postawiono w latach 2003 – 2006. Mediana przeżycia całkowitego wyniosła 33,5 miesiąca u chorych otrzymujących PORT, w porównaniu z 23,7 miesiąca u chorych nieleczonych PORT. Niekorygowany odsetek 5-letnich przeżyć wyniósł 32,4% w grupie chorych poddanych PORT i 23,7% u chorych bez PORT.
Współczynnik ryzyka (hazard ratio - HR) śmiertelności w analizie wieloczynnikowej wyniósł 0,80 (95% CI, 0,70-0,92; p=0,002). Inne istotne czynniki predykcyjne zwiększonej śmiertelności obejmowały wiek, płeć męską, posiadanie ubezpieczenia Medicare jako głównego źródła finansowania opieki zdrowotnej, zamieszkanie w odległości ok. 30 do 80 km od ośrodka leczącego, stosowanie chemioterapii oraz zaawansowanie kliniczne i wielkość guza. PORT poprawiała też statystycznie istotnie przeżycie niezależnie od stopnia zaawansowania choroby w obrębie węzłów chłonnych, z najsilniejszym efektem u chorych z chorobą N0 (HR = 0,67; 95% CI, 0,49-0,91; p=0,010).
Autorzy podkreślili, że PORT istotnie poprawiała przeżycie u chorych z niecałkowicie usuniętym NDRP stopnia II lub III N0-2. Zwrócili też uwagę na nieodłączne ograniczenia analizy retrospektywnej i podkreślili konieczność potwierdzenia uzyskanych wyników w innych badaniach.
Jak dotąd brak randomizowanych badań klinicznych analizujących zastosowanie PORT w tej grupie chorych, stąd uzyskane wyniki potwierdzają zastosowanie tej metody leczenia chorych na NDRP po niecałkowitej resekcji.
