Polimialgia reumatyczna – jak leczyć?
Autor: Kamila Gębska
Data: 12.01.2017
Źródło: KG
Jaki jest rekomendowany schemat leczenia, co stanowi podstawę zaleceń ogólnych, czego unikać oraz jakie korzyści wynikają z rehabilitacji – mówi lek. Danuta Bobrowska – Snarska z Kliniki Reumatologii, Chorób Wewnętrznych i Geriatrii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.
Podstawę zaleceń ogólnych dotyczących leczenia stanowi edukacja chorego, rozmowa z nim na temat leczenia. Decyzja dotycząca leczenia powinna być wspólna – pomiędzy lekarzem prowadzącym i pacjentem. U takiego pacjenta zaleca się monitorowanie pod względem czynników ryzyka, działań niepożądanych stosowania GKS oraz chorób współistniejących, stosowania innych leków, jak i czynników ryzyka nawrotu choroby oraz przedłużania się terapii. Ekspert podkreślała, iż w pierwszym roku trwania choroby wizyty powinny odbywać się co 4-8 tygodni, zaś w drugim roku leczenia, co 8-12 tygodni. Ponadto chory powinien mieć łatwą dostępność lekarza lub innego personelu medycznego, aby uzyskać poradę.
A jaki jest aktualnie rekomendowany schemat leczenia polimialgii reumatycznej? Zaleca się m.in. stosowanie GKS zamiast niesteroidowych leków przeciwzapalnych. NLPZ jaki inne leki przeciwbólowe należy stosować krótko – w sytuacjach występowania bólu, który spowodowany jest innymi chorobami. Czas leczenia należy indywidualizować. Zalecana dawka prednizonu to pomiędzy 12,5 – a 25 mg na dobę. Dawka leku może być wyższa w sytuacjach występowania złych czynników ryzyka lub u chorych z małym ryzykiem występowania działań niepożądanych. Najmniejsza zalecana dawka prednizonu, to 7,5 mg na dobę, a maksymalna do 30 mg na dobę. Pojawiły się nowe zalecenia dotyczące stosowania metylprednizolonu domięśniowo. W proponowanym schemacie leczenia podaje się 120 mg domięśniowo, co trzy tygodnie, do dziewiątego tygodnia. W dwunastym tygodniu podaje się 100 mg, a następnie, co dwanaście tygodni podaje się lek zmniejszając przy każdym podaniu dawkę o 20 mg do 48 tygodnia. Następnie zalecana jest redukcja dawki o 20 mg, co 16 tygodni. Ekspert akcentowała, że wspomniany schemat leczenia stosowany był w jednym badaniu klinicznym, dlatego wymaga dalszych badań i obserwacji. W leczeniu tej jednostki chorobowej zaproponowano również zastosowanie metotreksatu (MTX) – proponowane dawki pomiędzy 7,5, a 10 mg jeden raz w tygodniu. Terapia taka powinna być rozważona u pacjentów z nawrotem objawów choroby, bez wystarczającej odpowiedzi na GKS, w przypadku występowania powikłań po GKS lub obecności chorób współistniejących, które uniemożliwiają przewlekłą GKS-terapię, u chorych stosujących inne leki mogące nasilać działania niepożądane GKS oraz u kobiet z wysokim OB (>40mm/h) i zapaleniem stawów obwodowych. Ekspert akcentowała, iż brak jest dowodów naukowych na skuteczność stosowania pozostałych LMPCh w polimialgii reumatycznej, stąd nie zostały one uwzględnione w najnowszych rekomendacjach.
Zaleca się także stosowanie rehabilitacji, która ma na celu wzrost i utrzymanie masy mięśniowej, poprawę koordynacji oraz redukcję ryzyka upadków. Nie ma dotychczas badań uwzględniających wpływ terapii niefarmakologicznych na polimialgię reumatyczną – uwzględnia się np. fizjoterapię, techniki relaksacyjne, diety. Nie zaleca się także stosowania preparatów ziołowego pochodzenia. W leczeniu polimialgii reumatycznej nie zaleca się także stosowania leków blokujących TNF alfa, jako że ryzyko stosowania leków przewyższa potencjalne korzyści. Obiecujące efekty terapeutyczne zaobserwowano w pojedynczych badaniach z użyciem inhibitorów IL-6. Wykład zaprezentowany został podczas konferencji POST EULAR & ACR w Poznaniu.
A jaki jest aktualnie rekomendowany schemat leczenia polimialgii reumatycznej? Zaleca się m.in. stosowanie GKS zamiast niesteroidowych leków przeciwzapalnych. NLPZ jaki inne leki przeciwbólowe należy stosować krótko – w sytuacjach występowania bólu, który spowodowany jest innymi chorobami. Czas leczenia należy indywidualizować. Zalecana dawka prednizonu to pomiędzy 12,5 – a 25 mg na dobę. Dawka leku może być wyższa w sytuacjach występowania złych czynników ryzyka lub u chorych z małym ryzykiem występowania działań niepożądanych. Najmniejsza zalecana dawka prednizonu, to 7,5 mg na dobę, a maksymalna do 30 mg na dobę. Pojawiły się nowe zalecenia dotyczące stosowania metylprednizolonu domięśniowo. W proponowanym schemacie leczenia podaje się 120 mg domięśniowo, co trzy tygodnie, do dziewiątego tygodnia. W dwunastym tygodniu podaje się 100 mg, a następnie, co dwanaście tygodni podaje się lek zmniejszając przy każdym podaniu dawkę o 20 mg do 48 tygodnia. Następnie zalecana jest redukcja dawki o 20 mg, co 16 tygodni. Ekspert akcentowała, że wspomniany schemat leczenia stosowany był w jednym badaniu klinicznym, dlatego wymaga dalszych badań i obserwacji. W leczeniu tej jednostki chorobowej zaproponowano również zastosowanie metotreksatu (MTX) – proponowane dawki pomiędzy 7,5, a 10 mg jeden raz w tygodniu. Terapia taka powinna być rozważona u pacjentów z nawrotem objawów choroby, bez wystarczającej odpowiedzi na GKS, w przypadku występowania powikłań po GKS lub obecności chorób współistniejących, które uniemożliwiają przewlekłą GKS-terapię, u chorych stosujących inne leki mogące nasilać działania niepożądane GKS oraz u kobiet z wysokim OB (>40mm/h) i zapaleniem stawów obwodowych. Ekspert akcentowała, iż brak jest dowodów naukowych na skuteczność stosowania pozostałych LMPCh w polimialgii reumatycznej, stąd nie zostały one uwzględnione w najnowszych rekomendacjach.
Zaleca się także stosowanie rehabilitacji, która ma na celu wzrost i utrzymanie masy mięśniowej, poprawę koordynacji oraz redukcję ryzyka upadków. Nie ma dotychczas badań uwzględniających wpływ terapii niefarmakologicznych na polimialgię reumatyczną – uwzględnia się np. fizjoterapię, techniki relaksacyjne, diety. Nie zaleca się także stosowania preparatów ziołowego pochodzenia. W leczeniu polimialgii reumatycznej nie zaleca się także stosowania leków blokujących TNF alfa, jako że ryzyko stosowania leków przewyższa potencjalne korzyści. Obiecujące efekty terapeutyczne zaobserwowano w pojedynczych badaniach z użyciem inhibitorów IL-6. Wykład zaprezentowany został podczas konferencji POST EULAR & ACR w Poznaniu.
