Biologiczne „generyki” równie skuteczne w leczeniu MIZS

Leki generyczne są z reguły tańsze od oryginalnych odpowiedników, jednak nie zawsze równie skuteczne i dobrze tolerowane. A jest to szczególnie ważna kwestia w przypadku terapii chorób przewlekłych, takich jak młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów.

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów łączy wszystkie formy przewlekłego zapalenia w tej lokalizacji, atakując nie tylko stawy, ale także struktury pozastawowe, w tym oczy, skórę i narządy wewnętrzne, prowadząc do niepełnosprawności, a nawet przedwczesnego zgonu. W ostatnich latach dokonał się ogromny postęp w zakresie leczenia, głównie dzięki wprowadzeniu terapii biologicznych, a jedną z najczęściej stosowanych grup leków są inhibitory TNF alfa. Część małych pacjentów, głównie ze względu na koszty, przestawia się z leku oryginalnego na generyczny - nie jest jednak znany efekt takiego postępowania.

Z pomocą przyszedł wieloośrodkowy zespół badaczy z Wielkiej Brytanii, który przeprowadził analizę danych wszystkich pacjentów znajdujących się w brytyjskim rejestrze JIA Biologics, którzy przeszli bezpośrednio z leku oryginalnego anty-TNF alfa na preparat generyczny - były to 224 osoby. W celu bezpośredniego porównania skuteczności i bezpieczeństwa takiej strategii wszystkich pacjentów, u których zdecydowano się na zmianę, dopasowano m.in. pod względem wieku, płci i czasu trwania choroby do pacjentów kontynuujących leczenie lekiem oryginalnym.

Nie znaleziono dowodów na to, że u pacjentów zmieniających lek częściej przerywano leczenie w porównaniu z pacjentami kontynuującymi przyjmowanie leku oryginalnego. Spośród 51 pacjentów w grupie leków generycznych, którzy przerwali leczenie, 35 proc. wróciło do poprzedniego leczenia, u 55 proc. pojawiła się konieczność eskalacji leczenia i włączenia innych leków biologicznych, a 10 proc. chorych całkowicie zaprzestało jakiejkolwiek terapii. Podobnie nie wykazano istotnej statystycznie różnicy między pacjentami leczonymi oryginalnym inhibitorem TNF alfa a którymkolwiek z tańszych odpowiedników w zakresie aktywności choroby mierzonej przy pomocy skali JADAS-71.

Wykazano zatem, że około trzy czwarte pacjentów nadal otrzymywało lek biopodobny po roku, a powrót do leku oryginalnego okazał się niezbyt częsty, co stanowi bardzo dobre wieści zarówno dla klinicystów, jak i pacjentów - stwarza to bowiem szerokie pole do obniżenia kosztów i ułatwienia dostępności terapii.