Związek stosowania IPP z ryzykiem osteoporozy i złamań

Inhibitory pompy protonowej (ang. proton pump inhibitors, IPP) stanowią jedną z najczęściej przepisywanych grup leków. Zwykle stosowane są przez długi okres czasu. Kolejne doniesienia zwracają uwagę na związek stosowania tych leków z wystąpieniem osteoporozy oraz zwiększonym ryzykiem złamań. Podsumowaniem najnowszych danych dotyczących związku stosowania IPP z ryzykiem osteoporozy, jest publikacja Andersen i wsp. ogłoszona na łamach Current Opinion in Rheumatology.

Niejednoznaczny jest wpływ IPP na zmniejszenie wartości gęstości mineralnej kości (BMD), a wyniki badań obserwacyjnych analizujących ten problem pozostają rozbieżne. Kolejne badania potwierdzają jednak niekorzystny wpływ stosowania IPP na ryzyko wystapienia złamań. Nowe wyniki badań zwracają uwagę na zwięszone ryzyko obejmujące zarówno kobiety w okresie pomenopauzalnym, mężczyzn po 45 roku życia, jak i młodych dorosłych w wieku 18-29 lat. Wydaje się jednak, że ryzyko to nie dotyczy osób poniżej 18 roku życia. Ciekawe wyniki przynosi analiza szwedzkich badaczy, którzy wykazali szczególnie silny związek stosowania IPP z ryzykiem wystąpienia złamań w populacji kobiet stosujących hormonalną terapię zastępczą - HTZ (OR 3,31), co wytłumaczone zostało zniesieniem poprzez stosowanie IPP, ochronnego wpływu HTZ na kościec.
Odrębne zagadnienie stanowi skojarzenie stosowania IPP i doustnych bisfosfonianów (BF), które jest częste w codziennej praktyce, szczególnie, że BF mogą powodować objawy ze strony górego odcinka przewodu pokarmowego. Autorzy sugerują unikanie stosowania w/w połączenia leków. W przypadku konieczności jednoczasowego ich stosowania, korzystniejsze wydaje się stosowanie rizendronianu, niż alendronianu. Optymalnym postępowaniem byłaby jednak zamiana na pozajelitowy lek antyresorbcyjny.