Czy konwencjonalne leki modyfikujące przebieg choroby odgrywają rolę w leczeniu ZZSK i niezróżnicowanej spondyloartropatii?
Autor: Anita Jóźwiak
Data: 18.05.2015
Źródło: The effect of comedication with conventional synthetic disease modifying antirheumatic drugs on TNF inhibitor drug survival in patients with ankylosing spondylitis and undifferentiated spondyloarthritis: results from a nationwide prospective study. Lie E,
W aktualnych rekomendacjach dotyczących leczenia spondyloartropatii osiowych/zesztywniającego zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) zostało sformułowane stwierdzenie, iż nie ma przekonujących dowodów naukowych na ewentualne korzyści z zastosowania konwencjonalnych leków modyfikujących przebieg choroby (ksLMPCh) w terapii. Z tego zalecenia można również wnioskować, iż metotreksat czy inny ksLMPCh stosowany razem z inhibitorem TNF (iTNF) nie wpływa na poprawę skuteczności leczenia ZZSK. Problem ten jednak był przedmiotem niewielu badań, tymczasem w leczeniu RZS taka zależność jest ewidentna.
Grupa naukowców z Norwegii przeprowadziła analizę danych pochodzących z rejestru szwedzkiego, której celem była ocena czy leczenie skojarzone ( iTNF+ksLMPCh) ma wpływ na utrzymanie skuteczności określonego i TNF stosowanego w leczeniu ZZSK lub niezróżnicowanej spondyloartropatii.
Do badania włączono 1365 chorych z ZZSK i 1155 chorych z niezróżnicowaną spondyloartropatią leczonych w latach 2003-2010 iTNF: adalimumabem, etanerceptem lub infliximabem. Wśród chorych z ZZSK 40,8% stosowało ksLMPCH, w grupie z NSpA- 50,3%. Na podstawie wykonanych obliczeń, po uwzględnieniu ewentualnych czynników zakłócających, wykazano korzystny wpływ ksLMPCh na czas trwania terapii iTNF, przy czym lepszy efekt wykazano u chorych z ZZSK (HR 0,71) niż w grupie z NSpA (HR 0,82). Pacjenci z ZZSK odnosili korzyść zarówno ze stosowania MTX, jak i innych ksLMPCh, podczas gdy u chorych z NSpA pozytywny wpływ wykazano tylko dla MTX. Nie zaobserwowano różnic w stosunku do stosowanych iTNF.
W badaniu wykazano, iż u chorych z ZZSK lub NSpA stosowanie ks LMPCh w leczeniu skojarzonym pozwala na wydłużenie czasu utrzymania skutecznej terapii pierwszym iTNF. Stosowanie ksLMPCH jest korzystne u pacjentów z ZZSK i NSpA. Mechanizm tego efektu nie jest jasny, choć przypuszcza się, iż podobnie jak w RZS ksLMPCh mogą hamować wytwarzanie przeciwciał przeciwko danemu lekowi biologicznemu, jak również dodatkowo w odrębnym mechanizmie wykazywać działanie immunosupresyjne.
Do badania włączono 1365 chorych z ZZSK i 1155 chorych z niezróżnicowaną spondyloartropatią leczonych w latach 2003-2010 iTNF: adalimumabem, etanerceptem lub infliximabem. Wśród chorych z ZZSK 40,8% stosowało ksLMPCH, w grupie z NSpA- 50,3%. Na podstawie wykonanych obliczeń, po uwzględnieniu ewentualnych czynników zakłócających, wykazano korzystny wpływ ksLMPCh na czas trwania terapii iTNF, przy czym lepszy efekt wykazano u chorych z ZZSK (HR 0,71) niż w grupie z NSpA (HR 0,82). Pacjenci z ZZSK odnosili korzyść zarówno ze stosowania MTX, jak i innych ksLMPCh, podczas gdy u chorych z NSpA pozytywny wpływ wykazano tylko dla MTX. Nie zaobserwowano różnic w stosunku do stosowanych iTNF.
W badaniu wykazano, iż u chorych z ZZSK lub NSpA stosowanie ks LMPCh w leczeniu skojarzonym pozwala na wydłużenie czasu utrzymania skutecznej terapii pierwszym iTNF. Stosowanie ksLMPCH jest korzystne u pacjentów z ZZSK i NSpA. Mechanizm tego efektu nie jest jasny, choć przypuszcza się, iż podobnie jak w RZS ksLMPCh mogą hamować wytwarzanie przeciwciał przeciwko danemu lekowi biologicznemu, jak również dodatkowo w odrębnym mechanizmie wykazywać działanie immunosupresyjne.
