Czy warto łączyć ipilimumab z niwolumabem w terapii pacjentów z czerniakiem?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 22.10.2015
Źródło: http://www.alphagalileo.org/ViewItem.aspx?ItemId=156745&CultureCode=en Abstract no: 3303. “Efficacy and safety in key patient subgroups of nivolumab (NIVO) alone or combined with ipilimumab (IPI) versus IPI alone in treatment-naïve patients with advanced
Połączenie dwóch leków wydłuża czas wolny od progresji u pacjentów z czerniakiem, niezależnie od statusu genetycznego, wieku oraz zaawansowania choroby.
Niwolumab oraz ipilimumab stosowane w połączeniu mają wydłużać czas wolny od progresji u pacjentów z czerniakiem w porównaniu do leczenia tylko jednym z tych preparatów. Wyniki ostatnich badań wskazują również, że pacjenci odnoszą istotne korzyści kliniczne z takiej terapii bez względu na wiek, zaawansowanie choroby nowotworowej oraz status mutacji BRAF.
Niwolumab jest inhibitorem białka PD-1 (programmed cell death protein 1), natomiast ipilimumab hamuje CTLA-4, co jest również związane z odpowiedzią immunologiczną organizmu.
W badaniu przedstawionym podczas spotkania ECCO (European CanCer Organisation) brało udział 945 pacjentów z 20 krajów. Uczestnicy w randomizowany sposób byli przypisywani do grupy otrzymującej terapię łączoną dwoma lekami albo leczenie tylko jednym z nich. Według przedstawionych analiz, osoby przyjmujące oba leki jednocześnie miały istotnie wydłużony czas wolny od progresji (11,5 miesiąca vs 6,9m. wśród osób leczonych samym niwolumabem i 2,9m. w grupie leczonej jedynie ipilimumabem). Co ważne, przy analizie mutacji BRAF okazało się, że czas ten był podobny w grupie osób z obecną mutacją jak w grupie bez zmian DNA (11,2 vs 11,7m.; w grupie monoterapii: 7,9 oraz 5,6m. przy leczeniu niwolumabem i 2,8m. w grupie leczonej tylko ipilimumabem). Wyniki osiągane w zależności od wieku pacjentów również przedstawiały się podobnie (chorzy przed 65.r.ż.: 11,7m. /terapia łączona; 5,5m/ niwolumab oraz 2,8m./ipilimumab; w grupie 65-75r.ż. odpowiednio: 11,1m vs 12,7m. i 2,9m).
Niestety, przy zastosowaniu terapii łączonej częściej występowały zdarzenia niepożądane (odpowiednio: 55% vs 16% vs 27%) przy czym najczęściej zgłaszano biegunki, stany zapalne jelit oraz podwyższony poziom ALAT.
Badanie ChechMate067 rozpoczęto w maju 2013, rekrutację pacjentów zakończono zaś w 2014 roku. Kolejnym ważnym krokiem będzie przedstawienie wyników dotyczących całkowitego przeżycia pacjentów z czerniakiem.
Niwolumab jest inhibitorem białka PD-1 (programmed cell death protein 1), natomiast ipilimumab hamuje CTLA-4, co jest również związane z odpowiedzią immunologiczną organizmu.
W badaniu przedstawionym podczas spotkania ECCO (European CanCer Organisation) brało udział 945 pacjentów z 20 krajów. Uczestnicy w randomizowany sposób byli przypisywani do grupy otrzymującej terapię łączoną dwoma lekami albo leczenie tylko jednym z nich. Według przedstawionych analiz, osoby przyjmujące oba leki jednocześnie miały istotnie wydłużony czas wolny od progresji (11,5 miesiąca vs 6,9m. wśród osób leczonych samym niwolumabem i 2,9m. w grupie leczonej jedynie ipilimumabem). Co ważne, przy analizie mutacji BRAF okazało się, że czas ten był podobny w grupie osób z obecną mutacją jak w grupie bez zmian DNA (11,2 vs 11,7m.; w grupie monoterapii: 7,9 oraz 5,6m. przy leczeniu niwolumabem i 2,8m. w grupie leczonej tylko ipilimumabem). Wyniki osiągane w zależności od wieku pacjentów również przedstawiały się podobnie (chorzy przed 65.r.ż.: 11,7m. /terapia łączona; 5,5m/ niwolumab oraz 2,8m./ipilimumab; w grupie 65-75r.ż. odpowiednio: 11,1m vs 12,7m. i 2,9m).
Niestety, przy zastosowaniu terapii łączonej częściej występowały zdarzenia niepożądane (odpowiednio: 55% vs 16% vs 27%) przy czym najczęściej zgłaszano biegunki, stany zapalne jelit oraz podwyższony poziom ALAT.
Badanie ChechMate067 rozpoczęto w maju 2013, rekrutację pacjentów zakończono zaś w 2014 roku. Kolejnym ważnym krokiem będzie przedstawienie wyników dotyczących całkowitego przeżycia pacjentów z czerniakiem.
