Czy warto wykonywać MR kręgosłupa u chorych z wczesną spondyloartropatią osiową?
Autor: Anita Jóźwiak
Data: 16.06.2015
Źródło: Does spinal MRI add incremental diagnostic value to MRI of the sacroiliac joints alone in patients with non-radiographic axial spondyloarthritis? Weber U, Zubler V, Zhao Z, Lambert RG, Chan SM, Pedersen SJ, Østergaard M, Rufibach K, Maksymowych WP. Ann Rh
Kryteria ASAS dla spondyloartropatii osiowej obejmują m.in. aktywny stan zapalny w zakresie stawów krzyżowo-biodrowych. We wczesnej fazie choroby preferowaną metodą obrazowania stawów krzyżowo-biodrowych jest rezonans magnetyczny. Grupa badaczy przeprowadziła badanie, w którym postanowili sprawdzić czy wykonanie rezonansu stawów krzyżowo-biodrowych (MRskb) wraz z MR kręgosłupa w porównaniu z wykonaniem wyłącznie MRskb będzie miało wpływ na wartość diagnostyczną kryteriów ASAS dla spondyloartropatii osiowej.
Grupę badaną stanowiło 130 osób poniżej 50 r. ż. z bólem zapalnym krzyża, a grupę kontrolną 20 zdrowych osób. Grupa badana została podzielona na dwie podgrupy: A- chorzy kierowani do reumatologa przez lekarzy rodzinnych z powodu bólu krzyża celem dalszej diagnostyki oraz B- chorzy kierowani do reumatologa z Poradni Okulistycznej z rozpoznaniem ostrego zapalenia błony naczyniowej oka oraz bólu krzyża. Po wykonaniu badania fizykalnego i radiogramu miednicy stwierdzono u 50 osób spondyloartropatię nie-radiologiczną (wczesną), u 20 zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, a u 47- niespecyficzne bóle krzyża.
W oparciu o badanie MRskb i kręgosłupa spondyloartropatię osiową rozpoznano u większego odsetka chorych (odpowiednio w grupie A o 15,8%, w grupie B o 24,2%) w porównaniu z diagnozą stawianą na podstawie MR skb. Jednakże wśród pacjentów z niespecyficznym bólem krzyża w podgrupie A u 26,8%, w podgrupie B u 11,4%, a w grupie kontrolnej u 17,5% osób wynik badania MRskb był negatywny, jednak po uwzględnieniu MR kręgosłupa błędnie następowała klasyfikacja pacjenta do chorych ze spondyloartropatią osiową. Najczęstszymi zmianami opisywanymi w MR, które przyczyniały się do błędnych rozpoznań był obrzęk szpiku w narożnikach kręgów oraz złogi tłuszczu w narożnikach kręgów.
Przeprowadzony eksperyment wskazuje, iż badanie MR kręgosłupa może być pomocne w diagnostyce wczesnej tzw.nie-radiologicznej spondyloartropatii osiowej.
W oparciu o badanie MRskb i kręgosłupa spondyloartropatię osiową rozpoznano u większego odsetka chorych (odpowiednio w grupie A o 15,8%, w grupie B o 24,2%) w porównaniu z diagnozą stawianą na podstawie MR skb. Jednakże wśród pacjentów z niespecyficznym bólem krzyża w podgrupie A u 26,8%, w podgrupie B u 11,4%, a w grupie kontrolnej u 17,5% osób wynik badania MRskb był negatywny, jednak po uwzględnieniu MR kręgosłupa błędnie następowała klasyfikacja pacjenta do chorych ze spondyloartropatią osiową. Najczęstszymi zmianami opisywanymi w MR, które przyczyniały się do błędnych rozpoznań był obrzęk szpiku w narożnikach kręgów oraz złogi tłuszczu w narożnikach kręgów.
Przeprowadzony eksperyment wskazuje, iż badanie MR kręgosłupa może być pomocne w diagnostyce wczesnej tzw.nie-radiologicznej spondyloartropatii osiowej.
