MRI całego ciała jako narzędzie oceny aktywności choroby w spondyloartropatiach.
Autor: Anita Jóźwiak
Data: 09.06.2015
Źródło: Poggenborg RP, Pedersen SJ, Eshed I et al. Head-to-toe whole-body MRI in psoriatic arthritis, axial spondyloarthritis and healthy subjects: first steps towardsglobal inflammation and damage scores of peripheral and axial joints. Rheumatology (Oxford). 201
Rezonans magnetyczny (MRI) stanowi czułe narzędzie pozwalające na ocenę aktywności zmian zapalnych oraz uwidocznienie wczesnych zmian kostno-stawowych w przebiegu spondyloatropatii seronegatywnych. Zróżnicowana lokalizacja zmian zapalnych w przebiegu choroby (zmiany obwodowe i osiowe), przy rutynowej ocenie w MRI wybranego obszaru, nie pozwala na ujawnienie całości zmian. Nowe możliwości daje wprowadzenie techniki MRI całego ciała - head-to-toe whole-body MRI, umożliwiającej jednoczasową ocenę różnych obszarów anatomicznych.
Opublikowano wyniki prospektywnego pilotażowego badania nad przydatnością tej techniki obrazowania w spondyloatropatiach zapalnych - łuszczycowym zapaleniu stawów (ŁZS) i osiowej spondyloartropatii (SpA), gdzie poddano ocenie przydatność metody w ocenie zmian osiowych i obwodowych, dystrybucję zmian zapalnych w SpA i ŁZS oraz porównanie uzyskanych wyników z klasycznymi metodami oceny aktywności choroby oraz standardowymi badaniami MRI (kręgosłupa, stawów krzyżowo-biodrowych (SpA) oraz rąk (ŁZS)). Przydatność MRI w ocenie zmian strukturalnych była większa w przypadku kręgosłupa, stawów krzyżowo-biodrowych oraz stawów proksymalnych, niż w przypadku stawów dystalnych. Najczęściej zajmowanymi w przebiegu choroby były stawy nadgarstkowe, ramienne, kolanowe, skokowe oraz śródstopno-palcowe. Korelacja obrazu MRI całego ciała z klasycznymi wskaźnikami aktywności choroby była umiarkowana. Najczęściej obserwowanymi zmianami (wg częstości) były zapalenie błony maziowej, obrzęk szpiku kostnego i nadżerki. Oceniany w MRI całego ciała całkowity wskaźnik obrzęku szpiku kostnego był wyższy w ŁZS (7, IQR 3-15) i SpA (8, IQR 2-14), w porównaniu do zdrowej grupy kontrolnej (2,5, IQR 1-4,5). Całkowity wskaźnik utrwalonych zmian strukturalnych obejmujący zmiany nadżerkowe, przebudowę tkanki tłuszczowej oraz ankylozę kostną był istotnie wyższy u chorych na SpA (7, IQR 3-12), niż w grupie kontrolnej (1,5, IQR 0-4,5). Badaniem objęto 18 chorych z obwodową postacią ŁZS, 17 chorych osiową spondyloartropatią i 12 zdrowych ochotników. Badacze wskazują na konieczność dalszych badań nad przydatnością i zastosowaniem MRI całego ciała w ocenie aktywności oraz trwałych zmian strukturalnych w przebiegu choroby oraz nad wypracowaniem standaryzowanych wskaźników.
