Odszedł profesor Hilary Koprowski
Redaktor: Aleksandra Lang
Data: 14.04.2013
Źródło: JS, BL, MW
Profesor Hilary Koprowski, twórca szczepionki przeciw polio zmarł w wieku 96 lat w swoim domu w Filadelfii, w Stanach Zjednoczonych.
-Jak podaje rodzina, bezpośrednią przyczyną śmierci 96-letniego naukowca było zapalenie płuc. Od kilku miesięcy stan zdrowia profesora pogarszał się – informuje Polskie Radio.
Hilary Koprowski urodził się w rodzinie o żydowskich korzeniach. Dorastał w Warszawie, gdzie ukończył XI LO im. Mikołaja Reja, a później studia medyczne, uzyskując dyplom na Uniwersytecie Warszawskim; studiował też w konserwatorium muzycznym w Warszawie oraz w Akademii Św. Cecylii w Rzymie. Od 1939 roku przebywał poza Polską, od 1944 w USA.
W trakcie badań nad wirusem, po wielu próbach, znalazł gospodarza, który w warunkach naturalnych nie zakaża się i z którego wirus wychodzi osłabiony (był to szczur bawełniany). Koprowski wraz ze swymi asystentami pobierał od zakażonych szczurów wycinki mózgu i wstrzykiwał je następnemu szczurowi. Po kilkunastu takich zabiegach otrzymywano żywego lecz osłabionego wirusa. Po raz pierwszy szczepionka Koprowskiego została podana 27 lutego 1950 r., a pierwsze masowe szczepienie miało miejsce w roku 1958 r. w Kongo. Dzięki wygodnej, doustnej formie podawania, w ciągu zaledwie sześciu tygodni zaszczepiono ponad 250 tysięcy dzieci i niemowląt. Jesienią 1959 r. z inicjatywy ówczesnego dyrektora Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie prof. Feliksa Przesmyckiego rozpoczęto masowe szczepienia w Polsce. Od 1951 r. w kraju trwała epidemia polio, początkowo rocznie chorowało 2-3 tysięcy dzieci, w 1958 r. już 6 tysięcy. Koprowski dzięki swym wpływom uzyskał od firmy farmaceutycznej Wyeth dziewięć milionów dawek, które zużytkowano w czasie ośmiu miesięcy szczepień. Efekt był natychmiastowy, liczba zachorowań zaczęła gwałtownie spadać. O ile w 1959 roku zanotowano jeszcze ponad 1000 zachorowań, o tyle w roku 1963 już tylko 30 nowych przypadków, a liczba zgonów spadła z kilkuset rocznie do dwóch.
Hilary Koprowski wiele lat mieszkał w USA, opublikował ponad 850 prac naukowych, kierował Instytutem Wistara w Filadelfii. Mimo sędziwego wieku, do śmierci był dyrektorem Instytutu Biotechnologii i Zaawansowanej Medycyny Molekularnej oraz Centrum Neurowirusologii na Uniwersytecie Thomasa Jeffersona w Filadelfii. Założył Fundację im. Koprowskich, mającą na celu przede wszystkim wspieranie rozwoju nauki w Polsce oraz współpracy naukowej polsko-amerykańskiej.
Profesor był rzadko już spotykanym we współczesnym świecie człowiekiem renesansu. Łączył naukę ścisłą z zainteresowaniami humanistycznymi . Gościliśmy profesora Koprowskiego na Top Medical Trends w 2009 roku, gdzie prezentował na licznych spotkaniach zarówno swoją wiedzę naukową jak i niesamowitą pasję do literatury polskiej. Potrafił z pamięci cytować wielu naszych wieszczy m. in. : Słowackiego, Mickiewicza czy Norwida. Był również kompozytorem wielu utworów fortepianowych.
Jego imię nadano Gdańskiemu Parkowi Naukowo-Technologicznemu.
Hilary Koprowski urodził się w rodzinie o żydowskich korzeniach. Dorastał w Warszawie, gdzie ukończył XI LO im. Mikołaja Reja, a później studia medyczne, uzyskując dyplom na Uniwersytecie Warszawskim; studiował też w konserwatorium muzycznym w Warszawie oraz w Akademii Św. Cecylii w Rzymie. Od 1939 roku przebywał poza Polską, od 1944 w USA.
W trakcie badań nad wirusem, po wielu próbach, znalazł gospodarza, który w warunkach naturalnych nie zakaża się i z którego wirus wychodzi osłabiony (był to szczur bawełniany). Koprowski wraz ze swymi asystentami pobierał od zakażonych szczurów wycinki mózgu i wstrzykiwał je następnemu szczurowi. Po kilkunastu takich zabiegach otrzymywano żywego lecz osłabionego wirusa. Po raz pierwszy szczepionka Koprowskiego została podana 27 lutego 1950 r., a pierwsze masowe szczepienie miało miejsce w roku 1958 r. w Kongo. Dzięki wygodnej, doustnej formie podawania, w ciągu zaledwie sześciu tygodni zaszczepiono ponad 250 tysięcy dzieci i niemowląt. Jesienią 1959 r. z inicjatywy ówczesnego dyrektora Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie prof. Feliksa Przesmyckiego rozpoczęto masowe szczepienia w Polsce. Od 1951 r. w kraju trwała epidemia polio, początkowo rocznie chorowało 2-3 tysięcy dzieci, w 1958 r. już 6 tysięcy. Koprowski dzięki swym wpływom uzyskał od firmy farmaceutycznej Wyeth dziewięć milionów dawek, które zużytkowano w czasie ośmiu miesięcy szczepień. Efekt był natychmiastowy, liczba zachorowań zaczęła gwałtownie spadać. O ile w 1959 roku zanotowano jeszcze ponad 1000 zachorowań, o tyle w roku 1963 już tylko 30 nowych przypadków, a liczba zgonów spadła z kilkuset rocznie do dwóch.
Hilary Koprowski wiele lat mieszkał w USA, opublikował ponad 850 prac naukowych, kierował Instytutem Wistara w Filadelfii. Mimo sędziwego wieku, do śmierci był dyrektorem Instytutu Biotechnologii i Zaawansowanej Medycyny Molekularnej oraz Centrum Neurowirusologii na Uniwersytecie Thomasa Jeffersona w Filadelfii. Założył Fundację im. Koprowskich, mającą na celu przede wszystkim wspieranie rozwoju nauki w Polsce oraz współpracy naukowej polsko-amerykańskiej.
Profesor był rzadko już spotykanym we współczesnym świecie człowiekiem renesansu. Łączył naukę ścisłą z zainteresowaniami humanistycznymi . Gościliśmy profesora Koprowskiego na Top Medical Trends w 2009 roku, gdzie prezentował na licznych spotkaniach zarówno swoją wiedzę naukową jak i niesamowitą pasję do literatury polskiej. Potrafił z pamięci cytować wielu naszych wieszczy m. in. : Słowackiego, Mickiewicza czy Norwida. Był również kompozytorem wielu utworów fortepianowych.
Jego imię nadano Gdańskiemu Parkowi Naukowo-Technologicznemu.
