Ryzyko zawału serca u pacjentów z łysieniem plackowatym
Autor: Anna Soboń
Data: 23.07.2020
Źródło: JAMA Dermatology
Opracował: Mikołaj Kamiński
Opracował: Mikołaj Kamiński
Łysienie plackowate to jedna z częstszych chorób autoimmunologicznych, jednak niewiele wiadomo o wpływie tej choroby na ryzyko sercowo-naczyniowe. Na łamach JAMA Dermatology ukazały się wyniki dużego retrospektywnego badania dotyczącego związków pomiędzy łysieniem plackowatym, a ryzykiem zawału serca u mieszkańców Korei Południowej.
W badaniu wykorzystano dane pochodzące z narodowego systemu ubezpieczeń Korei Południowej. Wybrano rekordy pacjentów w wieku od 30 do 89 lat i na każdego pacjenta z łysieniem plackowatym dobrano dwadzieścia osób o tym samym wieku i płci. Łącznie zidentyfikowano 229 tys. pacjentów z łysieniem plackowatym i 4,6 mln bez łysienia plackowatego.
Średni wiek pacjentów wynosił 44 lat i większą część grupy (56%) stanowili mężczyźni. W pierwszych dwóch latach od postawienia diagnozy łysienia plackowatego, pacjenci z tą chorobą mieli mniejsze ryzyko zawału serca w porównaniu z grupą kontrolną, uwzględniając ryzyko sercowo-naczyniowe (HR=0,17; 95% CI: 0,12-0,25).
Jednakże, w kolejnych latach ryzyko zawału serca w grupie pacjentów z łysieniem plackowatym rosło i 8 do 10 lat po postawieniu diagnozy w porównaniu z kontrolą było podwyższone o 37% (HR=1,37; 95% CI: 1,11-1,70) a 10 do 12 lat po postawieniu diagnozy ponad czterokrotnie (HR=4,51; 95% CI: 3,65-5,58).
Powstaje pytanie jaki czynnik jest odpowiedzialny za wahania na przestrzeni lat ryzyka zawału serca u pacjentów z łysieniem plackowatym.
Średni wiek pacjentów wynosił 44 lat i większą część grupy (56%) stanowili mężczyźni. W pierwszych dwóch latach od postawienia diagnozy łysienia plackowatego, pacjenci z tą chorobą mieli mniejsze ryzyko zawału serca w porównaniu z grupą kontrolną, uwzględniając ryzyko sercowo-naczyniowe (HR=0,17; 95% CI: 0,12-0,25).
Jednakże, w kolejnych latach ryzyko zawału serca w grupie pacjentów z łysieniem plackowatym rosło i 8 do 10 lat po postawieniu diagnozy w porównaniu z kontrolą było podwyższone o 37% (HR=1,37; 95% CI: 1,11-1,70) a 10 do 12 lat po postawieniu diagnozy ponad czterokrotnie (HR=4,51; 95% CI: 3,65-5,58).
Powstaje pytanie jaki czynnik jest odpowiedzialny za wahania na przestrzeni lat ryzyka zawału serca u pacjentów z łysieniem plackowatym.
